مورد عجیب عباس بوعذار!
این بار شهرت عباس بوعذار به حدی زیاد شد که در اینستاگرام بیش از ۱۰ پیج اختصاصی با نام او باز شد و صد‌ها میکس و کلیپ از صدای علی دایی ساخته شد.
«خوبه که عباس بوعذار توش نه ه داره، نه میم داره، نه دال داره. یه دونه ر داره!». این جملات علی دایی در نشست خبری یکی از دیدار‌های لیگ برتری در چند سال گذشته است. او آن زمان سرمربی نفت تهران بود و شجاع خلیلزاده برای سایپا بازی میکرد.
گویا در یکی از صحنه‌های بازی نفت و سایپا، خلیلزاده با عباس بوعذار درگیر می‌شود، اما وقتی دایی از داوران دلیل تصمیم آن‌ها را می‌پرسد آن‌ها اشاره می‌کنند بازیکنی به نام محمدی از نفت آغازگر درگیری بوده و به همین دلیل کارت گرفته.
بعدا مشخص می‌شود محمدی اصلا وجود خارجی ندارد و بازیکن مورد‌نظر عباس بوعذار بوده است. همین می‌شود که علی دایی با عصبانیت در آن نشست خبری نام عباس بوعذار را به زبان بیاورد. حالا، اما عباس بوعذار دوباره همه جا معروف شده است.
به فاصله گذشت چند سال نام عباس بوعذار دوباره مطرح شده چرا که در فضای مجازی دوباره آن فیلم دست به دست میچرخد. این فیلم به گونهای مورد توجه قرار گرفته که انگار مربوط به همین هفته پیش است و دایی هم هنوز سرمربی‌گری نفت را برعهده دارد. این‌بار خیلی پر سر و صداتر!
شهرت و شوخی
این بار شهرت عباس بوعذار به حدی زیاد شد که در اینستاگرام بیش از ۱۰ پیج اختصاصی با نام او باز شد و صد‌ها میکس و کلیپ از صدای علی دایی ساخته شد.
یک بار دیگر به این نام توجه کنید: عباس بوعذار. او نه مثل مهدی طارمی ستاره گلزن تیم پورتوی پرتغال است و نه مثل مهدی قایدی ستاره استقلال در لیگ قهرمانان آسیا به شمار می‌رود.
بوعذار نه یک کار بزرگ اجتماعی انجام داده و نه نخبه علمی است، اما هنوز یکی از ترند‌های فوتبالی به شمار می‌رود.
او فقط کسی است که علی دایی نامش را به زبان آورد و بنا به دلایلی مشهور شد؛ یک شهرت عجیب و غریب و البته سرگرم‌کننده.
حتی خود عباس بوعذار هم فکرش را نمی‌کرد که روزی این چنین در فوتبال ایران مطرح شود آن هم بدون این‌که ستاره تیمی باشد یا این‌که گل‌های حساسی به ثمر برساند. اما این بازیکن کنونی نفت مسجدسلیمان نه نخستین فردی است که یک شبه مشهور می‌شود و نه آخرین فرد.
او یک نمونه اخیر است، نمونهای که یادآور تمام مواردی است که به شکل عجیب و غریبی مشهور شدند.
«جوزف آنتونی مگوایر» جامعهشناس بریتانیایی در مقالهای در رابطه با موضوع شهرت نوشت: «افراد باید مراقب شهرت خود باشند چرا که این شهرت مستقیم و غیرمستقیم و خواسته و ناخواسته ممکن است جریانهای دیگری را رقم بزند. مراقبت از شهرت باعث می‌شود تا اگر جریانی هم رقم میخورد در جهت مثبت باشد.»
شهرت بیهوده
اکنون شهرت عباس بوعذار به چه کار او میآید؟ به او کمک می‌کند تا کیفیت فوتبالش را بهبود ببخشد یا این‌که به تیم ملی برسد؟ رضا پرستش که با استفاده از شهرت لیونل مسی و البته شباهت با او به شهرت رسید اکنون کجاست و چرا دیگر کمتر از او خبری میشنویم؟
به هر حال یک کنفرانس خبری از علی دایی و گفتن آن جملات به فاصله چند سال دوباره مورد توجه قرار گرفت و بوعذار را به شهرتی یک شبه و البته کاذب رساند. نتیجه کل داستان شهرتهای یک شبه همین است: خیلی زود از بین میروند.
گویا در یکی از صحنه‌های بازی نفت و سایپا، خلیلزاده با عباس بوعذار درگیر می‌شود، اما وقتی دایی از داوران دلیل تصمیم آن‌ها را می‌پرسد آن‌ها اشاره می‌کنند بازیکنی به نام محمدی از نفت آغازگر درگیری بوده و به همین دلیل کارت گرفته.
بعدا مشخص می‌شود محمدی اصلا وجود خارجی ندارد و بازیکن مورد‌نظر عباس بوعذار بوده است. همین می‌شود که علی دایی با عصبانیت در آن نشست خبری نام عباس بوعذار را به زبان بیاورد. حالا، اما عباس بوعذار دوباره همه جا معروف شده است.
به فاصله گذشت چند سال نام عباس بوعذار دوباره مطرح شده چرا که در فضای مجازی دوباره آن فیلم دست به دست میچرخد. این فیلم به گونهای مورد توجه قرار گرفته که انگار مربوط به همین هفته پیش است و دایی هم هنوز سرمربی‌گری نفت را برعهده دارد. این‌بار خیلی پر سر و صداتر!
شهرت و شوخی
این بار شهرت عباس بوعذار به حدی زیاد شد که در اینستاگرام بیش از ۱۰ پیج اختصاصی با نام او باز شد و صد‌ها میکس و کلیپ از صدای علی دایی ساخته شد.
یک بار دیگر به این نام توجه کنید: عباس بوعذار. او نه مثل مهدی طارمی ستاره گلزن تیم پورتوی پرتغال است و نه مثل مهدی قایدی ستاره استقلال در لیگ قهرمانان آسیا به شمار می‌رود.
بوعذار نه یک کار بزرگ اجتماعی انجام داده و نه نخبه علمی است، اما هنوز یکی از ترند‌های فوتبالی به شمار می‌رود.
او فقط کسی است که علی دایی نامش را به زبان آورد و بنا به دلایلی مشهور شد؛ یک شهرت عجیب و غریب و البته سرگرم‌کننده.
حتی خود عباس بوعذار هم فکرش را نمی‌کرد که روزی این چنین در فوتبال ایران مطرح شود آن هم بدون این‌که ستاره تیمی باشد یا این‌که گل‌های حساسی به ثمر برساند. اما این بازیکن کنونی نفت مسجدسلیمان نه نخستین فردی است که یک شبه مشهور می‌شود و نه آخرین فرد.
او یک نمونه اخیر است، نمونهای که یادآور تمام مواردی است که به شکل عجیب و غریبی مشهور شدند.
«جوزف آنتونی مگوایر» جامعهشناس بریتانیایی در مقالهای در رابطه با موضوع شهرت نوشت: «افراد باید مراقب شهرت خود باشند چرا که این شهرت مستقیم و غیرمستقیم و خواسته و ناخواسته ممکن است جریانهای دیگری را رقم بزند. مراقبت از شهرت باعث می‌شود تا اگر جریانی هم رقم میخورد در جهت مثبت باشد.»
شهرت بیهوده
اکنون شهرت عباس بوعذار به چه کار او میآید؟ به او کمک می‌کند تا کیفیت فوتبالش را بهبود ببخشد یا این‌که به تیم ملی برسد؟ رضا پرستش که با استفاده از شهرت لیونل مسی و البته شباهت با او به شهرت رسید اکنون کجاست و چرا دیگر کمتر از او خبری میشنویم؟
به هر حال یک کنفرانس خبری از علی دایی و گفتن آن جملات به فاصله چند سال دوباره مورد توجه قرار گرفت و بوعذار را به شهرتی یک شبه و البته کاذب رساند. نتیجه کل داستان شهرتهای یک شبه همین است: خیلی زود از بین میروند.