بصیری: ۱۵ سال است که بازیگری نکرده‌ام/وسیله نقلیه من دوچرخه است
بازیگر سریال «بدون شرح» گفت: من هفتاد و چهارسال سن دارم و سی و پنج سال است که هر روز دوچرخه سواری می‌کنم، این کار برای من هم به منزله دکتر و هم آزمایشگاه است، چون معتقدم انسان با تحرک و ورزش می‌تواند بدنی سالم برای خود داشته باشد.
محمود بصیری پیرامون اولویت خود در انتخاب یک نقش ماندگار گفت: برای بازی در یک فیلم مهم نیست که من نقش اول باشم، مهم این است که پیامی برای مردم داشته باشم، به همین خاطر اگر اثر پیشنهادی قصه خوبی داشته باشد، حتی چند سکانس کوتاه هم بازی می‌کنم.
این بازیگر تلویزیون با اشاره به نقش خود در فیلم ماندگار «مادر» اثر زنده یجاد علی حاتمی ابراز کرد: من در فیلم سینمایی مادر در قالب نقش یک پینه دوز که مقابل خانه می‌نشست به ایفای نقش پرداختم، شاید خیلی ها فکر کنند که این نقش از نظر بصری جذابیت خاصی ندارد اما زمانی علی حاتمی این نقش را به من پیشنهاد داد و در مورد اثرگذاری این نقش با من صحبت کرد متوجه جذابیت آن شدم و بازی در این نقش را پذیرفتم.
وی در همین راستا ابراز کرد: نقش پینه دوز در فیلم سینمایی مادر با وجود اینکه کوتاه بود اما حرف برای گفتن داشت، علی حاتمی با فکر آن نقش را پیرامون پینه دوزی که در سر گذر یک محله نشسته بود نوشت تا بگوید در آن زمان، یعنی مثلا حدود هشتاد سال پیش بین مردم اعتماد وجود داشت در حدی که همسایه‌ها وقتی می‌خواستند به مسافرت بروند کلید منزل خود را به کاسب محل یا همان پینه دوزی سر گذر محل نشسته بود می‌سپردند اتفاقی امروزه تقریبا غیر ممکن است.
او در ادامه صحبتش درباره ویژگی‌های کارهای علی حاتمی اضافه کرد: این کارگردان بزرگ که «حاتم طایی فرهنگ و ادب» یا «کمال الملک تصویر سازی در سینما» بود، گاه برای سه دقیقه فیلمبرداری یک هفته وقت صرف می‌کرد، چون کار سنگین و دارای قصه بود برای همین وقتی کارهای او را نگاه می‌کنیم لذت می‌بریم، اما امروز شاهدیم که برای ساخت یک قسمت از سریال تلویزیونی تنها یک روز وقت صرف می‌شود و در نهایت هیچ بیننده‌ای هم ندارد.
بصیری در همین راستا بیان کرد: یک اثر کارشناسی می‌خواهد، حتی برای زمان پخش یک مجموعه هم باید کارشناسی صورت بگیرد به عقیده من، تلویزیون نیز مانند سایر هنر‌ها غذای روح برای مردم به حساب می‌آید، به خاطر دارم در گذشته مجموعه ای از تلویزیون پخش می‌شد که زمان مناسبی برای پخش آن در نظر گرفته نشده بود و می‌توانست برای کودکان بد آموزی داشته باشد.
این بازیگر در مورد آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری ابراز کرد: من حدود 15 سال است که بیکارم و در هیچ کاری به ایفای نقش نپرداخته‌ام، چندی پیش یک سریال به من پیشنهاد شد، اما چون داستان جالبی نداشت حضور و ایفای نقش در آن را نپذیرفتم، چون اعتقاد دارم نقشی که ایفا می‌کنم باید اثر گذار باشد.
وی درباره اینکه این روز‌ها با وجود بیماری کرونا چه می‌کند اظهار داشت: من هفتاد و چهارسال سن دارم و سی و پنج سال است که هر روز دوچرخه سواری می‌کنم، این کار برای من هم به منزله دکتر و هم آزمایشگاه است، چون معتقدم انسان با تحرک و ورزش می‌تواند بدنی سالم برای خود داشته باشد، هرچند چند سال پیش یک دوچرخه بسیار عالی داشتم که متاسفانه دزدیده شد، ولی حالا یک دوچرخه عادی و ساده دارم و با آن مسافت‌های نیم ساعته را خیلی آرام دوچرخه سواری می‌کنم و به گربه‌ها غذا می‌دهم.
این بازیگر پیشکسوت در خصوص اولیتش برای زدن واکسن ایرانی یا خارجی تصریح کرد: ابتدا باید عرض کنم که من هر روز با ورزش، زدن ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی از ابتلا به کرونا پیشگیری می‌کنم و استرس و وسواس داشتن نسبت به این موضوع را عامل مریضی می‌دانم.
وی پیرامون اینکه آیا در حال حاضر اگر واکسن کرونا تزریق می‌کند یا خیر خاطرنشان کرد: من اولویت را برای واکسن زدن به مردمی می‌دهم که در خطر ابتلا به ویروس کرونا هستند و یا دارای بیماری هایی هستند که ابتلا به مرونا می‌تواند برایشان خطرناک باشد بنابراین اگر هم برای واکسن در نظر گرفته شود قبول نکرده و این واکسن را به کسانی که نیاز بیشتری دارند اهدا می‌کنم چون اولویت با نیازمندان است.
این بازیگر تلویزیون با اشاره به نقش خود در فیلم ماندگار «مادر» اثر زنده یجاد علی حاتمی ابراز کرد: من در فیلم سینمایی مادر در قالب نقش یک پینه دوز که مقابل خانه می‌نشست به ایفای نقش پرداختم، شاید خیلی ها فکر کنند که این نقش از نظر بصری جذابیت خاصی ندارد اما زمانی علی حاتمی این نقش را به من پیشنهاد داد و در مورد اثرگذاری این نقش با من صحبت کرد متوجه جذابیت آن شدم و بازی در این نقش را پذیرفتم.
وی در همین راستا ابراز کرد: نقش پینه دوز در فیلم سینمایی مادر با وجود اینکه کوتاه بود اما حرف برای گفتن داشت، علی حاتمی با فکر آن نقش را پیرامون پینه دوزی که در سر گذر یک محله نشسته بود نوشت تا بگوید در آن زمان، یعنی مثلا حدود هشتاد سال پیش بین مردم اعتماد وجود داشت در حدی که همسایه‌ها وقتی می‌خواستند به مسافرت بروند کلید منزل خود را به کاسب محل یا همان پینه دوزی سر گذر محل نشسته بود می‌سپردند اتفاقی امروزه تقریبا غیر ممکن است.
او در ادامه صحبتش درباره ویژگی‌های کارهای علی حاتمی اضافه کرد: این کارگردان بزرگ که «حاتم طایی فرهنگ و ادب» یا «کمال الملک تصویر سازی در سینما» بود، گاه برای سه دقیقه فیلمبرداری یک هفته وقت صرف می‌کرد، چون کار سنگین و دارای قصه بود برای همین وقتی کارهای او را نگاه می‌کنیم لذت می‌بریم، اما امروز شاهدیم که برای ساخت یک قسمت از سریال تلویزیونی تنها یک روز وقت صرف می‌شود و در نهایت هیچ بیننده‌ای هم ندارد.
بصیری در همین راستا بیان کرد: یک اثر کارشناسی می‌خواهد، حتی برای زمان پخش یک مجموعه هم باید کارشناسی صورت بگیرد به عقیده من، تلویزیون نیز مانند سایر هنر‌ها غذای روح برای مردم به حساب می‌آید، به خاطر دارم در گذشته مجموعه ای از تلویزیون پخش می‌شد که زمان مناسبی برای پخش آن در نظر گرفته نشده بود و می‌توانست برای کودکان بد آموزی داشته باشد.
این بازیگر در مورد آخرین فعالیت های خود در عرصه بازیگری ابراز کرد: من حدود 15 سال است که بیکارم و در هیچ کاری به ایفای نقش نپرداخته‌ام، چندی پیش یک سریال به من پیشنهاد شد، اما چون داستان جالبی نداشت حضور و ایفای نقش در آن را نپذیرفتم، چون اعتقاد دارم نقشی که ایفا می‌کنم باید اثر گذار باشد.
وی درباره اینکه این روز‌ها با وجود بیماری کرونا چه می‌کند اظهار داشت: من هفتاد و چهارسال سن دارم و سی و پنج سال است که هر روز دوچرخه سواری می‌کنم، این کار برای من هم به منزله دکتر و هم آزمایشگاه است، چون معتقدم انسان با تحرک و ورزش می‌تواند بدنی سالم برای خود داشته باشد، هرچند چند سال پیش یک دوچرخه بسیار عالی داشتم که متاسفانه دزدیده شد، ولی حالا یک دوچرخه عادی و ساده دارم و با آن مسافت‌های نیم ساعته را خیلی آرام دوچرخه سواری می‌کنم و به گربه‌ها غذا می‌دهم.
این بازیگر پیشکسوت در خصوص اولیتش برای زدن واکسن ایرانی یا خارجی تصریح کرد: ابتدا باید عرض کنم که من هر روز با ورزش، زدن ماسک و رعایت پروتکل‌های بهداشتی از ابتلا به کرونا پیشگیری می‌کنم و استرس و وسواس داشتن نسبت به این موضوع را عامل مریضی می‌دانم.
وی پیرامون اینکه آیا در حال حاضر اگر واکسن کرونا تزریق می‌کند یا خیر خاطرنشان کرد: من اولویت را برای واکسن زدن به مردمی می‌دهم که در خطر ابتلا به ویروس کرونا هستند و یا دارای بیماری هایی هستند که ابتلا به مرونا می‌تواند برایشان خطرناک باشد بنابراین اگر هم برای واکسن در نظر گرفته شود قبول نکرده و این واکسن را به کسانی که نیاز بیشتری دارند اهدا می‌کنم چون اولویت با نیازمندان است.