آ رزو های خط‌خطی‌شده کود کان فر ا موش‌شده
افتتاحیه ای با حضور کودکان کار و بدسرپرست
اجرای کنسرت برای کودکان کارو بدسرپرست قسمتی از برنامه‌هایی بود که به همت پویش «بدسرپرست تنهاتر است» در «باغ موزه قصر» و در قالب نمایشگاه «آرزوهای خط خطی» برگزار شد. نمایشگاهی یک هفته‌ای با موضوع «کودک و زلزله» که بهانه شروعش با سالگرد زلزله «سرپل ذهاب» بود وروز اختتامیه‌اش مصادف شد با روز جهانی منع خشونت علیه کودکان.
نمایشگاه با حضور کودکان و جمعی از هنرمندان افتتاح می‌شود. عکس‌ها زندگی تلخ کودکان زلزله را در خود جا داده. کودکانه‌هایی ویران شده به دست جبر طبیعی روزگار. بعضی عکس‌ها نشان از امید دارد؛ امید به زندگی هر چند در کنار ویرانه‌ها. تمام عکس‌ها فقط یک نشانه دارند؛ اینکه کودکان را ببینیم و دریابیم.
بنا به گفته «سایه رحیمی» دبیر پویش، بالغ بر 1200 فریم عکس توسط 183 عکاس از شهرهای مختلف ایران به دبیرخانه مسابقه عکس «کودک و زلزله» ارسال شد و «ساتیار امامی»، «راهب هماوندی» و «کامبیز دیرباز» داوری این مسابقه را بر عهده داشتند. در نهایت آثار 45 عکاس برای ارائه در نمایشگاه آرزوهای خط‌خطی انتخاب شد. به گفته رحیمی قراربر این شد درآمد حاصل از فروش آثاردر اختیار گروهی خیر قرار بگیرد وصرف ساخت مدرسه‌ای برای کودکان زلزله‌زده روستای «شنقال خالدی» شود.
اختتامیه‌ای با خلق اثر روز جهانی منع خشونت علیه کودک
در روز اختتامیه نمایشگاه «جمال رحمتی» هنرمند کاریکاتوریست با مشارکت عده‌ای از همکاران کاریکاتوریست خود با چینش دویست و خورده‌ای قطعه در کنار هم تابلویی با موضوع منع خشونت کلامی علیه کودک خلق کرد. پرفورمنسی که شاید تا کنون با مشارکت این تعداد از هنرمند اجرا نشده بود. رحمتی بعد از اجرای پرفورمنس می‌گوید « همیشه وقتی کودکان کار را سر چهارراه‌ها می‌دیدم با حسرتی از ته دل می گفتم که کاش من توانی داشتم.کاش می شد کاری بکنم.اما همان زمان فکر می‌کردم که چه کار می خواهی بکنی؟ معضلات اجتماعی را برطرف می کنی؟ اشتغال ایجاد می کنی؟ اعتیاد را ریشه کن می کنی؟ در حمایت از کودکان قانون وضع می کنی؟ هیچ کدام از دستم بر نمی آمد. من می ماندم و حسرت عمیق ناتوانی در برابر این همه خشونتی که کودکان، این موجودات نازنین و بی پناه درگیرشان بودند. اما حالا بعد از اجرای پرفورمنس ، برای اولین بار احساس کردم که هر کسی می تواند قدم موثری برای بهبود شرایط بردارد. هر چند که آن قدم مشکلات را ریشه ای حل نکند. امروز به همت دوستانم و کارتونیست‌های حرفه‌ای و بچه‌های کمپین این قدم را برداشتم. من این تابلو را به کودکان سرپل اهدا می‌کنم تا با فروش آن بتوانم سهمی در ساخت مدرسه و آموزش کودکان کشورم داشته باشم».
اکران فیلم مستند هندی و هرمز و نشست تخصصی پیامدهای ازدواج کودکان در جامعه، پرفورمنس قصه کودکان آسیب‌دیده به روایت دانش آموزان رشته تئاتر، اکران خیریه فیلم سینمایی گرگ بازی به نفع ساخت مدرسه در روستای شنقال خالدی در کنار برگزاری مسابقه و نمایشگاه عکس کودکان و زلزله برنامه‌های دیگر کمپین بود که در یک هفته گذشته اجرا شد.
سارینا، دنیا، کودکان ماهشهری و بچه‌های شوشتر را به یاد داشته باشیم
در مراسم اختتامیه که با اجرای «فرزاد حسنی» همراه بود، کامبیز دیرباز ضمن خوش‌آمد گویی به مهمانان آرزوهای خط خطی متنی را برای حضار قرائت کرد. «آرزوهای خط‌خطی حکایت غم‌انگیز رنج‌های کودکانی است که نا آگاهی و ندانم‌کاری‌های ما آرزوهای رنگارنگ‌شان را به تصاویر مخدوشی تبدیل کرده و هیچ پناهی ندارند. کم‌کاری و بی‌توجهی به کودکان از هر نوعی که باشد، تعریفی جز خشونت ندارد و در مبارزه با خشونت حاجت هیچ استخاره نیست.
در روز جهانی مبارزه با خشونت علیه کودکان از «سارینا» یاد کنیم که سرما و چادرنشینی در سرپل ذهاب جان شیرین از او گرفت، یاد کنیم از کودکان «ماهشهری» و «نگار» که زیر شکنجه‌های خانواده سنگدل، زخمی شدند، یادی کنیم از «دنیا ویسی» که زیر آوار سوء مدیریت جان باخت و «کودکان شوشتری» که این روزها اخبار تعرض به روح و جسم‌شان در شبکه‌های اجتماعی دست‌به‌دست می‌چرخد.
در بحران‌های طبیعی و اجتماعی، کودکان به‌عنوان قشری که توان دفاع و محافظت از خود را ندارند نیازمند توجه ویژه افرادی هستند که مدیریت بحران را بر عهده‌دارند. به‌عنوان مثال، در سوانح طبیعی مثل زلزله کرمانشاه، علاوه بر خسارت متعدد، این کودکان بودند که از جنبه‌های مختلف روحی، روانی و جسمی آسیب دیدند، بیماری و مرگ برخی از این کودکان بر اثر سرما و مشکلات بهداشتی بعد از زلزله از آن جمله است ضمن اینکه در مدت یک سال گذشته پس‌لرزه‌های مداوم باعث ترس کودکان سرپل ذهاب و روستاهای اطراف شده و آن‌ها را رها نمی‌کند و این وظیفه سنگین بر دوش مسئولان، نیکوکاران و فعالان اجتماعی سنگینی می‌کند که در چنین شرایطی نگاه ویژه و برنامه‌ریزی مناسبی برای کمک به کودکان داشته باشند».
نسبت به آگاه‌سازی جامعه برای عواقب خشونت علیه کودکان اقدام کنیم
این هنرمند در ادامه سخنانش می‌گوید: «از سوی دیگر 28 آبان برابر با 19 نوامبر در تقویم جهانی، روز جهانی منع خشونت علیه کودکان نام‌گذاری شده است، هدف از نام‌گذاری این روز، ایجاد حساسیت در جوامع جهانی به‌منظور رفع و کاهش هر نوع خشونت علیه کودکان است. کودکانی که توان دفاع و محافظت از خود را ندارند و گاه در خانواده، مدرسه یا حتی در جامعه مورد استثمار و آسیب قرار می‌گیرند و باز این وظیفه سنگین بر دوش مسئولان و فعالان اجتماعی سنگینی می‌کند که نسبت به آزار و شکنجه هیچ کودکی بی‌تفاوت نباشند و نسبت به آگاه‌سازی جامعه برای عواقب خشونت علیه کودکان اقدام کنند».
سخنگوی پویش «بدسرپرست تنهاتر است» در روز جهانی منع خشونت علیه کودکان در آیین پایانی مجموعه برنامه های آرزوهای خط خطی می‌گوید «این دو مناسبت سالگرد زلزله کرمانشاه و روز جهانی منع خشونت علیه کودکان، فرصت مناسبی برای طرح انواع آسیب‌هایی بود که روح، روان جسم و آینده کودکان را به مخاطره می‌اندازد؛ بدیهی است که طرح چنین موضوعاتی و آسیب‌شناسی اقدامات انجام‌شده می‌تواند به راهکارهایی منجر شود که کمترین نتیجه آن کاهش خشونت در بحران‌های طبیعی و اجتماعی بعدی است. پویش بدسرپرست تنهاتر است با درک همین اهمیت تصمیم گرفت. همزمان با این دو مناسبت و باهدف یادآوری قصه تلخ کودکانی که نیاز به مراقبت ویژه دارند مجموعه برنامه‌های فرهنگی آرزوهای خط‌خطی را برگزار‌کند.
امیدوارم هیچ کودکی قربانی ناآگاهی نشود
دیرباز با اشاره به سفر دو روزه‌اش به کرمانشاه ادامه می‌دهد: «روز اول مهر که به همراه همکارانم و دوستان رسانه ای به سرپل ذهاب رفتیم، در میان آن همه آوار اندوه و بی سامانی توجه ما بیش از همه به مدرسه ای جلب شد که زلزله ویرانش کرده و میز و نیمکت هایش بیرون از کانکس چیده شده بود، برق آفتاب اول مهر آنقدر تند و تیز بود که همان روز اول مدرسه را تعطیل و بچه‌ها را روانه خانه کردند. لابد این روزها هم سرما به بچه‌ها مجال نشستن در آن کلاس بی‌سقف و دیوار را نمی‌دهد.
تصویر آن مدرسه و دانش‌آموزانش از ذهن‌مان خارج نشد و تصمیم گرفتیم توان خود را برای بازسازی این مدرسه به کار بگیریم و این‌گونه بود که قرار شد در کنار دنبال کردن همه اهداف فرهنگی و اجتماعی، یک بخش خیریه نیز برای آرزوهای خط‌خطی تعریف کنیم تا همه عواید این برنامه ها را به گروه خیریه‌ای تحویل دهیم که از روز نخست زلزله در سرپل ذهاب مستقرشده و به مردم خدمت‌رسانی می‌کنند و از آن‌ها قول بگیریم ساخت این مدرسه را در اولویت کارهای انسان دوستانه خود قرار دهند».
او در پایان با تاکید و سپاس از همکاری و همراهی دوستان هنرمند خود، اصحاب رسانه، مدیران و کارکنان باغ‌موزه قصر و به‌خصوص بچه‌های پویش بدسرپرست تنهاتر است اظهار امیدواری کرد که تلاش همه ما به‌روزی بینجامد که هیچ کودکی قربانی خشونت و نا آگاهی نشود و هدف از اجرای این برنامه را یادآوری شرایط سخت کودکان آسیب دیده و کاهش آلام آن‌ها اعلام کرد.