عوارض بی اختیاری ادراری در زنان/ هشدار به بانوان
یک متخصص زنان و زایمان، نسبت به عوارض اختلالات کف لگن یا بی‌اختیاری ادراری در زنان هشدار داد.
سودابه درویش، گفت: متأسفانه بانوان به دلیل خجالت و عدم آگاهی برای درمان بی اختیاری ادراری و اختلالات کف لگن به پزشک مراجعه نمی‌کنند یا بسیار دیر مراجعه می‌کنند.
این جراح و متخصص زنان و زایمان افزود: شایع‌ترین اختلالات کف لگن در بیمارانی مشاهده می‌شود که دچار بی اختیاری ادراری هستند، زیرا بافت کف لگن در این افر اد شل شده و دیگر توانایی کنترل ادرار را ندارد.
درویش شایع‌ترین اختلالات کف لگن در بیماران مبتلا را شامل بی اختیاری ادراری استرسی، بی اختیاری ادراری فوریتی، افتادگی رحم، مثانه و روده نام برد.
این متخصص زنان و زایمان علت این بیماری را ناهماهنگی عضلات کف لگن با مغز عنوان کرد و گفت: این اختلالات گاهی به شکل شل شدن بیش از اندازه و برخی مواقع نیز به صورت سفت بودن غیر طبیعی عضلات کف لگن بروز می‌کند. در نتیجه ممکن است دفع طبیعی مدفوع و ادرار در بیمار دچار اختلال و دشوار باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به مبتلایان هشدار داد که اختلالات کف لگن در صورتی که بدون درمان رها شوند ممکن است منجر به بروز مشکلات متعددی از جمله ناراحتی و آسیب بلند مدت مثانه، افتادگی رحم، مثانه یا روده، بی اختیاری ادرار یا مدفوع، یبوست مزمن، دردهای لگنی و شکمی شود.
فلوشیپ اختلالات کف لگن بیمارستان آیت الله طالقانی، با اشاره به اینکه بی اختیاری ادراری انواع مختلفی دارد خاطرنشان کرد: شیوع این اختلالات با افزایش سن در خانم‌ها افزایش می‌یابد. اختلالاتی شایع که در بیماران کف لگن وجود دارد به دو صورت بی اختیاری ادراری استرسی و بی اختیاری ادراری فوریتی مشاهده می‌شود.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مشکلاتی نظیر فوریت در دفع ادرار در این بیماران شایع‌تر است. دلایل مختلفی برای این اختلالات وجود دارد که از شایع‌ترین آنها می‌توان به زایمان‌های متعدد، افزایش سن، انجام کارهای سنگین، افزایش فشارهای داخل شکمی، سابقه خانوادگی اختلالات کف لگن، افزایش فشارهای مزمن داخل شکمی مانند یبوست‌های مداوم اشاره کرد.
درویش ابتلاء به آسم و سرفه‌های مکرر، اختلالات قلبی و ریوی، آسیت های شکمی و هر نوع افزایش شدید فشارهای داخل شکمی را از دیگر ریسک فاکتورهای ابتلاء به بیماری کف لگن برشمرد.
وی با اشاره به درمان‌های مختلفی که برای اختلالات کف لگن وجود دارد گفت: درمان‌های مختلفی بسته به شرایط بیمار و شدت درگیری وی انتخاب می‌شود که از آن جمله می‌توان به تغییرات ساده در سبک زندگی مانند کاهش وزن، تمرینات ساده ورزشی و فیزیوتراپی تا درمان‌های دارویی و در نهایت درمان جراحی متفاوت اشاره کرد.
درویش، به مبتلایان به اختلالات لگنی تاکید کرد که با مشاهده علائم و نشانه‌های بیماری به پزشک متخصص مراجعه کنند تا با پیشگیری و درمان به موقع شاهد بانوان سالم‌تر، شادتر و با کیفیت زندگی بالاتر باشیم.
این جراح و متخصص زنان و زایمان افزود: شایع‌ترین اختلالات کف لگن در بیمارانی مشاهده می‌شود که دچار بی اختیاری ادراری هستند، زیرا بافت کف لگن در این افر اد شل شده و دیگر توانایی کنترل ادرار را ندارد.
درویش شایع‌ترین اختلالات کف لگن در بیماران مبتلا را شامل بی اختیاری ادراری استرسی، بی اختیاری ادراری فوریتی، افتادگی رحم، مثانه و روده نام برد.
این متخصص زنان و زایمان علت این بیماری را ناهماهنگی عضلات کف لگن با مغز عنوان کرد و گفت: این اختلالات گاهی به شکل شل شدن بیش از اندازه و برخی مواقع نیز به صورت سفت بودن غیر طبیعی عضلات کف لگن بروز می‌کند. در نتیجه ممکن است دفع طبیعی مدفوع و ادرار در بیمار دچار اختلال و دشوار باشد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی به مبتلایان هشدار داد که اختلالات کف لگن در صورتی که بدون درمان رها شوند ممکن است منجر به بروز مشکلات متعددی از جمله ناراحتی و آسیب بلند مدت مثانه، افتادگی رحم، مثانه یا روده، بی اختیاری ادرار یا مدفوع، یبوست مزمن، دردهای لگنی و شکمی شود.
فلوشیپ اختلالات کف لگن بیمارستان آیت الله طالقانی، با اشاره به اینکه بی اختیاری ادراری انواع مختلفی دارد خاطرنشان کرد: شیوع این اختلالات با افزایش سن در خانم‌ها افزایش می‌یابد. اختلالاتی شایع که در بیماران کف لگن وجود دارد به دو صورت بی اختیاری ادراری استرسی و بی اختیاری ادراری فوریتی مشاهده می‌شود.
به گفته عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مشکلاتی نظیر فوریت در دفع ادرار در این بیماران شایع‌تر است. دلایل مختلفی برای این اختلالات وجود دارد که از شایع‌ترین آنها می‌توان به زایمان‌های متعدد، افزایش سن، انجام کارهای سنگین، افزایش فشارهای داخل شکمی، سابقه خانوادگی اختلالات کف لگن، افزایش فشارهای مزمن داخل شکمی مانند یبوست‌های مداوم اشاره کرد.
درویش ابتلاء به آسم و سرفه‌های مکرر، اختلالات قلبی و ریوی، آسیت های شکمی و هر نوع افزایش شدید فشارهای داخل شکمی را از دیگر ریسک فاکتورهای ابتلاء به بیماری کف لگن برشمرد.
وی با اشاره به درمان‌های مختلفی که برای اختلالات کف لگن وجود دارد گفت: درمان‌های مختلفی بسته به شرایط بیمار و شدت درگیری وی انتخاب می‌شود که از آن جمله می‌توان به تغییرات ساده در سبک زندگی مانند کاهش وزن، تمرینات ساده ورزشی و فیزیوتراپی تا درمان‌های دارویی و در نهایت درمان جراحی متفاوت اشاره کرد.
درویش، به مبتلایان به اختلالات لگنی تاکید کرد که با مشاهده علائم و نشانه‌های بیماری به پزشک متخصص مراجعه کنند تا با پیشگیری و درمان به موقع شاهد بانوان سالم‌تر، شادتر و با کیفیت زندگی بالاتر باشیم.