استان سمنان زیستگاه گونههای نادر پرندگان؛ وقتی خطر انقراض حیاتوحش در قلب ایران را تهدید میکند
قسمت جنوبی استان سمنان آب و هوایی گرم و خشک، نواحی مرکزی معتدل، قسمت شمال شرقی آب و هوایی سرد و خشک و قسمت شمالی نسبتاً سرد است. این استان همچنین جایگاه مناسبی برای حیات انواع وحوش، پرندگان و انواع گیاهان است.
بیش از 23 درصد از وسعت استان سمنان را مناطق حفاظت شده و پناهگاه حیاتوحش تشکیل میدهد که این رقم در حدود 25 درصد کل مناطق حفاظت شده ایران را شامل میشود.
به گفته مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سمنان نیز 30 درصد از گونههای در خطر انقراض پرنده کشور در استان سمنان است.
امیرعبدوس در گفتوگو با خبرنگار تسنیم در سمنان، اظهار داشت: در فصول مختلف انواع پرندگان شکاری، پرندگان آب زی، انواع سهره، زردپره، دم جنبانک، کبوتر، گنجشک و ... به زیستگاهها و مناطق استان جهت زادآوری و یا زمستان گذرانی مهاجرت میکنند.
«هوبره» پرندهای نادر و در معرض خطر انقراض
وی با بیان اینکه «هوبره» پرندهای نادر و در معرض خطر انقراض است و جمعیتهای متعددی در مناطق ایران وجود دارد و مشاهده میشود؛ افزود: زیستگاههای هوبره در سطح استان، از امنیت و وضعیت حفاظتی خوبی برخوردار است و خطر خاصی جمعیت اینگونه را تهدید نمیکند.
عبدوس اضافه کرد: پرندگان مهاجر در معرض خطر انقراض استان شامل انواع پرندگان شکاری بحری، بالابان، شاهین، لاچین و هوبره هستند.
وی مهمترین عوامل انقراض پرندگان در سطح کشور را تخریب زیستگاه، شکار و صید بیرویه، تله گذاری و قاچاق پرندگان عنوان کرد و گفت: خوشبختانه موارد ذکر شده برای پرندگان مهاجر شاخص استان (هوبره و بالابان و ...) بسیار کم مشاهده و گزارش شده است.
گزارشی از قاچاق هوبره در استان سمنان وجود ندارد
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سمنان اضافه کرد: تله گذاری و شکار هوبره در استان سمنان در بین شکارچیان و بومیان مرسوم نیست و گزارشی از قاچاق هوبره در استان وجود ندارد.
عبدوس افزود: هوبره شاخصترین پرنده مهاجر استان سمنان است که در زیستگاههای خود در سطح استان هم بهصورت بومی و هم بهصورت مهاجر وجود دارد و زیستگاههای استان سمنان هر ساله پذیرای جمعیتهای زمستان گذران «هوبره» است و تعداد قابلتوجهی از این پرنده در فصل پاییز و زمستان به این استان مهاجرت میکنند.
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان سمنان گفت: مشاهده «هوبره» و زیستگاههای آن از پتانسیلهای پرندهنگری استان است و با برنامهریزی اصولی و علمی میتوان فرصت بازدید و جذب پرندهنگرهای ملی و بینالمللی را فراهم کرد.
همانند سایر گونههای حیاتوحش، برخی از پرندگان نیز در خطر انقراض قرار دارند و باید با برنامهریزی صحیح مانع انقراض این گونههای نادر شد.