سختیهای سریالسازی در دهه ۶۰/ در دوران کرونا مردم اجازه تجمع و تصویربرداری در خیابانها را نمیدادند
بهروز مفید تهیهکننده سریال «بیگانهای با من است» با اشاره به شرایط تولید این سریال در دوران کرونا میگوید برای آنکه بتوانند صحنههای خارجی را بگیرند و مردم معترض نشوند مجبور شدند به شهرک سینمایی بروند.
بهروز مفید تهیهکننده سریال «بیگانهای با من است» درباره تولید این سریال در دو فصل و استفاده از دو کارگردان در فصلهای مختلف گفت: سریال «بیگانهای با من است» در دو فصل تولید شد که فصل اول آن در ۳۳ قسمت و به کارگردانی احمد امینی فیلمبرداری شد و فصل بعدی در ۱۴ قسمت توسط آرش معیریان جلوی دوربین رفت. مراحل تولید این کار از سال ۹۶ آغاز شد و نزدیک به یک سال نوشتن فیلمنامه آن به طول انجامید و همزمان با مراحل پیش تولید و تولید با توجه به تغییراتی که در تولید به وجود میآید فیلمنامه بازنویسی شد. مبنای اولیه این سریال بر این بود که در دو فاز ۳۰ قسمتی تولید شود. فاز اول در سال ۹۸ کلید بخورد و فاز دوم در سال ۹۹ تصویربرداری شود. اما یکسری تغییرات در فیلمنامه ایجاد شد که در مجموع ۴۵ قسمت آماده تصویربرداری شد و ما تصمیم گرفتیم تمامی قسمتها را پیوسته کار کنیم و به جای اینکه در دو فاز مستقل کار را جلو ببریم در ۱۵ ماه تصویربرداری سریال انجام شد.
وی با اشاره به کارگردانی فاز دوم توسط آرش معیریان گفت: آقای امینی تمایل داشتند در مراحل پس تولید که هم موسیقی و تدوین و هم جلوههای ویژه زیادی داشت حضور داشته باشند و چون کار را باید برای پخش در آبان امسال آماده میکردیم با مشورت و تصمیمی که گرفتیم بنا شد آقای معیریان ادامه سریال را کارگردانی کنند.
مفید درباره قصه این سریال گفت: تم این سریال یک درام خانوادگی از جنس درونی بود که مخاطب با شخصیتی روبرو میشود که این شخصیت با دروغی که در مسیر زندگی مجبور به گفتنش میشود سرنوشت خودش و آدمهای دیگر داستان را دستخوش تغییر میکند. شخصیت نسا یا مینو با بازی شبنم قلیخانی در مسیری قرار میگیرد که به خاطر وسوسههای درونی و میل به پیشرفت در زندگی دست به یک دروغ بزرگ میزند و در طول زندگی اثرات درونی این دروغ را در تکامل این شخصیت به وضوح میبینیم تا جایی که از رنج حمل این دروغ در طول سالیان خسته شده و برای آنکه به آرامش برسد به خطای بزرگش که جابجایی فرزندان و جا زدن خودش به جای شخصیت مینو اعتراف میکند.
وی در پاسخ به این پرسش که پخش همزمان دو سریال «با خانمان» و «بیگانهای با من است» که هر دو به موضوع جابجایی نوزدانان و بحران هویت میپردازد چه تاثیر بر تقبیح این رفتار در جامعه میگذارد، گفت: واقعیت این است که پخش این دو سریال در یک بازه زمانی و تولید آنها نه سفارش از طرف مدیران بود و نه برنامهریزی خاصی پشت موضوع وجود دارد. صرفا یک تداخل کنداکتور بود که بهتر بود با تصمیمگیری بهتر از سوی مدیران این اتفاق نیفتد و این شائبه ایجاد نشود. ما در «بیگانهای با من است» از موضوع جابجایی نوزادان به عنوان یک ورودی به قصه دیگر استفاده کردیم و بیش از آنکه به موضوع فروش نوزادان ورود کنیم به موضوع بحران هویت و تغییر هویت پرداختیم. اما به هر حال نمیتوان منکر این شد که فروش نوزادان یکی از معضلات اجتماعی است و ساخت و نمایش دو اثر در یک بازه زمانی میتواند قبح این موضوع را بیشتر نمایان کند.
این تهیهکننده تلویزیون درباره شرایط تولید سریال در بستر داستانی دهههای ۶۰ و ۷۰ و سختیهای تولید به لحاظ طراحی صحنه گفت: این اولین تجربه من بود که به سراغ قصهای میرفتم که در دهههای مختلف روایت میشود. پیش از این سریالهایی که تهیه کردم همگی در زمان حال رخ میداد و برای همین با سختیهای این نوع پروژهها آشنایی نداشتم. واقعیت این است که کار از آن چیزی که تصور میکردیم به مراتب سختتر بود. شهر تهران از لحاظ بصری و معماری هر سال دچار تغییر میشود و برای پیدا کردن لوکیشنهایی که دهه ۶۰ را تداعی کند کار سختی داشتیم. از طرفی باید به یکسری المانهای داخلی از کلید پریز و نوع در و پنجره خانهها تا دکوراسیون خانه در آن مقطع زمانی باید رعایت میشد.
وی با بیان اینکه تصویربرداری سریال در دوران کرونا انجام شد، گفت: کرونا باعث شد از لحاظ تولید با چالشهایی روبرو شویم. در سه چهار ماه اول نمیتوانستیم در خیابان فیلمبرداری کنیم چراکه مردم نسبت به موضوع حساس و از شرایط عصبانی بودند و هر تجمعی را میدیدند فورا تذکر میدادند و امکان کار کردن را سخت میکردند. برای همین ما مجبور شدیم در شهرک سینمایی کار کنیم که هزینه زیادی برای ما به همراه داشت.
مفید در پاسخ به این پرسش که آیا «بیگانهای با من است» هم با چالش دستمزد بازیگران به دلیل چند فصل بودن سریال روبرو شد؟ گفت: ما هم این چالش را به یک شکلی داشتیم اما به دلیل اینکه فاصله تصویربرداری فصل اول و دوم چندان طولانی نشد توانستیم آن را مدیریت کنیم. به نظرم مشکلاتی که دستمزد بازیگران برای تولید سریالهای چند فصلی ایجاد میکنند با تنظیم قراردادهای حرفهای در سازمان و رعایت تمامی اصول قابل حل و فصل کردن است. اگر پیشبینیهای لازم در نحوه قرارداد بستن با بازیگران انجام شود و مبنا را بر این بگذارند که فصلهای بعدی هم وجود دارد این مشکلات به حداقل میرسد. الان عمده مشکلاتی که درباره برخی سریالها میشنویم به خاطر این است که از همان ابتدا پیشبینی فصلهای بعدی را نمیکنند و بعد از پایان کار تصمیم میگیرند، برخی از بازیگران این دنبالهسازی را نمیپذیرند. ولی ما در این سریال از ابتدا پیشبینی کرده بودیم و برای همین مشکلات کمتری داشتیم.
بهروز مفید در پایان با اشاره به ادامه داشتن این سریال در فصلهای آینده گفت: تا این لحظه تصمیمی برای ادامه یافتن آن نداریم. خوشبختانه بازخوردهای خوبی از سوی مخاطبان دریافت کردیم. الان به طور قطع نمیتوانم بگویم که ادامه میدهیم مگر اینکه به یک ایده و نظرگاه جدید برای ادامه کار دست پیدا کنیم.
وی با اشاره به کارگردانی فاز دوم توسط آرش معیریان گفت: آقای امینی تمایل داشتند در مراحل پس تولید که هم موسیقی و تدوین و هم جلوههای ویژه زیادی داشت حضور داشته باشند و چون کار را باید برای پخش در آبان امسال آماده میکردیم با مشورت و تصمیمی که گرفتیم بنا شد آقای معیریان ادامه سریال را کارگردانی کنند.
مفید درباره قصه این سریال گفت: تم این سریال یک درام خانوادگی از جنس درونی بود که مخاطب با شخصیتی روبرو میشود که این شخصیت با دروغی که در مسیر زندگی مجبور به گفتنش میشود سرنوشت خودش و آدمهای دیگر داستان را دستخوش تغییر میکند. شخصیت نسا یا مینو با بازی شبنم قلیخانی در مسیری قرار میگیرد که به خاطر وسوسههای درونی و میل به پیشرفت در زندگی دست به یک دروغ بزرگ میزند و در طول زندگی اثرات درونی این دروغ را در تکامل این شخصیت به وضوح میبینیم تا جایی که از رنج حمل این دروغ در طول سالیان خسته شده و برای آنکه به آرامش برسد به خطای بزرگش که جابجایی فرزندان و جا زدن خودش به جای شخصیت مینو اعتراف میکند.
وی در پاسخ به این پرسش که پخش همزمان دو سریال «با خانمان» و «بیگانهای با من است» که هر دو به موضوع جابجایی نوزدانان و بحران هویت میپردازد چه تاثیر بر تقبیح این رفتار در جامعه میگذارد، گفت: واقعیت این است که پخش این دو سریال در یک بازه زمانی و تولید آنها نه سفارش از طرف مدیران بود و نه برنامهریزی خاصی پشت موضوع وجود دارد. صرفا یک تداخل کنداکتور بود که بهتر بود با تصمیمگیری بهتر از سوی مدیران این اتفاق نیفتد و این شائبه ایجاد نشود. ما در «بیگانهای با من است» از موضوع جابجایی نوزادان به عنوان یک ورودی به قصه دیگر استفاده کردیم و بیش از آنکه به موضوع فروش نوزادان ورود کنیم به موضوع بحران هویت و تغییر هویت پرداختیم. اما به هر حال نمیتوان منکر این شد که فروش نوزادان یکی از معضلات اجتماعی است و ساخت و نمایش دو اثر در یک بازه زمانی میتواند قبح این موضوع را بیشتر نمایان کند.
این تهیهکننده تلویزیون درباره شرایط تولید سریال در بستر داستانی دهههای ۶۰ و ۷۰ و سختیهای تولید به لحاظ طراحی صحنه گفت: این اولین تجربه من بود که به سراغ قصهای میرفتم که در دهههای مختلف روایت میشود. پیش از این سریالهایی که تهیه کردم همگی در زمان حال رخ میداد و برای همین با سختیهای این نوع پروژهها آشنایی نداشتم. واقعیت این است که کار از آن چیزی که تصور میکردیم به مراتب سختتر بود. شهر تهران از لحاظ بصری و معماری هر سال دچار تغییر میشود و برای پیدا کردن لوکیشنهایی که دهه ۶۰ را تداعی کند کار سختی داشتیم. از طرفی باید به یکسری المانهای داخلی از کلید پریز و نوع در و پنجره خانهها تا دکوراسیون خانه در آن مقطع زمانی باید رعایت میشد.
وی با بیان اینکه تصویربرداری سریال در دوران کرونا انجام شد، گفت: کرونا باعث شد از لحاظ تولید با چالشهایی روبرو شویم. در سه چهار ماه اول نمیتوانستیم در خیابان فیلمبرداری کنیم چراکه مردم نسبت به موضوع حساس و از شرایط عصبانی بودند و هر تجمعی را میدیدند فورا تذکر میدادند و امکان کار کردن را سخت میکردند. برای همین ما مجبور شدیم در شهرک سینمایی کار کنیم که هزینه زیادی برای ما به همراه داشت.
مفید در پاسخ به این پرسش که آیا «بیگانهای با من است» هم با چالش دستمزد بازیگران به دلیل چند فصل بودن سریال روبرو شد؟ گفت: ما هم این چالش را به یک شکلی داشتیم اما به دلیل اینکه فاصله تصویربرداری فصل اول و دوم چندان طولانی نشد توانستیم آن را مدیریت کنیم. به نظرم مشکلاتی که دستمزد بازیگران برای تولید سریالهای چند فصلی ایجاد میکنند با تنظیم قراردادهای حرفهای در سازمان و رعایت تمامی اصول قابل حل و فصل کردن است. اگر پیشبینیهای لازم در نحوه قرارداد بستن با بازیگران انجام شود و مبنا را بر این بگذارند که فصلهای بعدی هم وجود دارد این مشکلات به حداقل میرسد. الان عمده مشکلاتی که درباره برخی سریالها میشنویم به خاطر این است که از همان ابتدا پیشبینی فصلهای بعدی را نمیکنند و بعد از پایان کار تصمیم میگیرند، برخی از بازیگران این دنبالهسازی را نمیپذیرند. ولی ما در این سریال از ابتدا پیشبینی کرده بودیم و برای همین مشکلات کمتری داشتیم.
بهروز مفید در پایان با اشاره به ادامه داشتن این سریال در فصلهای آینده گفت: تا این لحظه تصمیمی برای ادامه یافتن آن نداریم. خوشبختانه بازخوردهای خوبی از سوی مخاطبان دریافت کردیم. الان به طور قطع نمیتوانم بگویم که ادامه میدهیم مگر اینکه به یک ایده و نظرگاه جدید برای ادامه کار دست پیدا کنیم.