قزوین| زنگ ورزش در رکود
کمبود سرانه فضای ورزشی در استان قزوین
رئیس هیئت ورزش دانش‌آموزی استان قزوین می‌گوید: فلسفه ورزش در آموزش‌وپرورش کاری زیربنایی است که برای توسعه سواد حرکتی و تربیتی جسمانی دانش‌آموزان از مقطع ابتدایی تا متوسطه انجام می‌شود.
حمید ایران‌دوست اعتقاد دارد که آموزش‌وپرورش متولی قهرمانی نیست، چراکه این وظیفه به اداره ورزش و جوانان و هیئت‌های ورزشی مرتبط می‌شود.
او می‌افزاید: البته برای توسعه ورزش همگانی و در بعد وسیع‌تر آن ورزش قهرمانی همه ارگان‌ها به‌طور زنجیروار به هم متصل می‌شوند و دراین‌بین آموزش‌وپرورش، دانشگاه‌ها، ورزش و جوانان، هیئت‌های ورزشی، شهرداری‌ها و سایر دستگاه‌های متولی باید برای گرفتن نتیجه مناسب چرخ‌های این چرخه را رکاب بزنند تا خالق رقم خوردن اتفاقی خوب باشند. ایران‌دوست خاطرنشان می‌کند: وظیفه آموزش‌وپرورش توسعه سواد حرکتی و مهارت‌های حرکتی پایه و آموزش تربیت‌بدنی و ورزش است و دراین‌بین هیئت ورزش‌های دانش‌آموزی هم تلاش می‌کند تا در راستای این مسیر حرکت کند. رئیس هیئت ورزش دانش‌آموزی استان گریزی به شرایط بودجه و مالی استان در بخش تجهیزات و امکانات می‌زند و با گلایه از نبود فضای ورزشی استاندارد عنوان می‌کند: سرانه ورزشی هر دانش‌آموز در استان نزدیک به یک مترمربع است و این در حالی است که این سرانه در کشور به حدود دو تا سه متر می‌رسد. ایران‌دوست بابیان اینکه از سرانه فضای ورزشی نسبت به میانگین کشوری فاصله‌داریم، عدم پیشرفت ورزش همگانی، قهرمانی و سلامتی را انگیزه کم می‌داند و مطرح می‌کند: در این شرایط بدون شک شهروندان، مربیان و مدرسان تربیت‌بدنی و دانش‌آموزان انگیزه کافی را برای رشد و پیشرفت نخواهند داشت. او اعتقاد دارد که نبود سرانه استاندارد ورزشی، زنجیروار به بیماری‌های جسمانی، حرکتی و سلامتی دانش‌آموزان ضربه می‌زند. رئیس هیئت ورزش دانش‌آموزی استان تصریح می‌کند: آموزش واقعی در کنار نبود فضای استاندار ورزشی یکی از نقاط ضعف مدارس است. او یادآور می‌شود: در تمام دنیا ساخت مدارس باید همراه با سالن ورزشی استاندارد باشد و اگر فضای محیط آموزشی روباز است، کف‌پوش استاندارد درآن‌واحد آموزشی دایر می‌شود که فعالیت دانش‌آموز با سلامتی او تناقض نداشته باشد، حال‌آنکه اینجا این اتفاق رخ نمی‌دهد. ایران‌دوست بابیان اینکه فعالیت ورزشی وسیله‌ای برای توسعه سلامتی و دوری از بیماری است، اضافه می‌کند: فضای استاندارد در مدارس به‌وضوح دیده نمی‌شود و ما در این شرایط دانش‌آموزان را مجبورمی کنیم که در فضایی نامناسب فعالیت داشته باشند که همین مسئله به وضعیت جسمانی آنان ضربه وارد می‌کند. رئیس هیئت ورزش دانش‌آموزی استان اشاره می‌کند: در سال‌های اخیر اگرچه رویکردها عوض‌شده و اقدام‌های خوبی در راستای رشد ورزش در مدارس صورت گرفته که شامل چمن مصنوعی و سالن‌های چندمنظوره ورزشی بوده، اما کافی نبوده و نیست. او ادامه می‌دهد: در استان کمتر از انگشتان یکدست مدارسی وجود دارد که به‌صورت تخصصی در دوره‌های مختلف تحصیلی در راستای استعدادیابی و آموزش رشته‌های ورزشی فعالیت می‌کنند. ایران‌دوست نبود فضای استاندارد، نیروی متخصص و نداشتن انگیزه لازم برای مدرسین درس تربیت‌بدنی به دلیل شرایط مالی و اقتصادی، حقوق و دستمزد کم برای آموزش را ازجمله عواملی می‌داند که کار را برای دبیران تربیت‌بدنی بی‌انگیزه کرده و موجب شده تا آنان نتوانند رسالت اصلی خود را به‌خوبی ایفا کنند.
تعطیلی ورزش در ماه‌های سرد سال
او بابیان اینکه در سال‌های اخیر، آموزش‌وپرورش تلاش کرده کمبود مدرسین تربیت‌بدنی را با جذب نیرو جبران سازد، اظهار می‌کند: البته در این میان نیروهای خوبی از دانشگاه‌های معتبر به بدنه آموزش‌وپرورش واردشده که در امر تربیت‌بدنی تأثیرگذار بوده‌اند، اما در این میان مدرسینی هم به دلیل نداشتن بار علمی دانشگاه‌های خود بدون تخصص لازم و کافی وارد این فضا شده‌اند تا عملا نتوانند کمکی به تربیت‌بدنی و ورزش دانش‌آموزی داشته باشند. رئیس هیئت ورزش‌های دانش‌آموزی تشریح می‌کند: در فصل‌های سرد سال و در روزهایی که حال‌وروز هوا چندان خوشایند نیست، عملا ورزش و درس تربیت‌بدنی هم تعطیل می‌شود که البته این در حالی است که سالن سرپوشیده‌ای وجود ندارد که دانش‌آموزان بتوانند در انجام فعالیت ورزشی خود را انجام دهند و همین مسئله موجب می‌شود که سلامت جسمانی دانش‌آموزان به دلیل شرایط بد آب و هوایی تعطیل شود. ایران‌دوست، گریزی هم به ساعت زمان ورزش و درس تربیت‌بدنی می‌زند و می‌گوید: دانش‌آموزان هفته‌ای دو ساعت درس تربیت‌بدنی دارند که با توجه به نبود امکانات و تجهیزات مناسب و سرانه ورزشی استاندارد اضافه شدن این زمان دردی را دوا نمی‌کند. او خاطرنشان می‌کند: تا زمانی که این دو موضوع حل نشود، نمی‌توان برنامه‌ریزی مناسبی برای حل ورزش دانش‌آموزی داشت و معجزه کرد، مگر اینکه در ساعات خارج از فضای مدارس، بتوان در یک سالن استاندارد فعالیت‌های ورزشی دانش‌آموزان را از سر گرفت.
از کمبود امکانات تا کمبود نیروی تربیت‌بدنی
از طرف دیگر رئیس اداره آموزش‌وپرورش استثنایی استان قزوین مهم‌ترین مشکل دانش‌آموزان این بخش را علاوه بر کمبود امکانات و تجهیزات، کمبود نیروی تربیت‌بدنی متخصص می‌دادند و تصریح می‌کند: از یک‌سو استقبال و مشارکت خانواده‌ها برای خارج از وقت‌های اداری در سالن‌های استاندارد ورزشی به دلیل مسائل مالی کم است و از سویی دیگر مربیان تخصصی ورزش معلولان هم به دلیل هزینه‌های کم حاضر به تمرین در مدارس دولتی نیستند. به گفته معرفت‌ا... احمدی، عدم امکانات و تجهیزات مناسب هم مزید بر علت شده که کار برای ورزش دانش‌آموزان استثنایی به‌مراتب سخت‌تر باشد، به‌طوری‌که قیمت یک بسته توپ بوچیا در بازار چهار و نیم میلیون تومان است و همین مسئله در کنار بودجه کم آموزش‌وپرورش اجازه فضای خوب و مناسب ورزشی را به دانش‌آموزان نمی‌دهد. او مطرح می‌کند: با طراحی و برنامه‌ریزی مناسب و تعامل با هیئت ورزش‌های جانبازان و معلولین، هیئت نابینایان و کم‌بینایان و هیئت ناشنوایان شناسایی استعدادها از سطح مدارس آغاز می‌شود. احمدی عنوان می‌کند: دانش‌آموزان برتر ابتدا در مسابقات آموزشگاهی منتخبین مدارس شهرستان‌ها معرفی می‌شوند و در ادامه مسابقات استانی در سال دومرتبه در اردیبهشت و دهه فجر به‌منظور شناسایی نفرات برتر رشته‌های مختلف ورزشی دانش‌آموزان استثنایی برگزار می‌شود.