اجرای طرح حمایت از معیشت پایدار ماهیگیران تالاب شادگان
مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران از آغاز طرح حمایت از معیشت پایدار ماهیگیران تالاب شادگان خبر داد و گفت: در گام اولِ این طرح تعداد ۸۰ هزار ماهی بومی بنی در تالاب شادگان رهاسازی شد.
علی ارواحی مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران از آغاز طرح حمایت از معیشت پایدار ماهیگیران تالاب شادگان از طریق آموزش بهرهبرداران و تکثیر و تقویت ذخایر ماهیان بومی این تالاب خبر داد و اظهار کرد: در گام اولِ این طرح تعداد 80 هزار ماهی بومی بنی در تالاب شادگان رهاسازی شد.
وی ضمن استقبال از پیشبرد این چنین فعالیتهای مشترک، انعقاد تفاهمنامههای مشترک و چندجانبه که بین ذینفعان مختلف را نقطه عطفی برای اجرایی کردن اقدامات اولویتدار برنامههای مدیریت زیستبومی در سایر تالابهای کشور دانست و ابراز امیدواری کرد: با همگرایی بیشتر و همکاری موثرتر دستاندرکاران مدیریت تالابها شاهد بهبود وضعیت تالابهای کشور باشیم.
مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران، حفاظت از گونههای ماهیان بومی تالاب شادگان با مشارکت جوامع محلی و سایر دستگاههای مرتبط را از دیگر فعالیتهای در دست اجرای طرح برشمرد و افزود: در این فعالیت علاوه بر بررسی پارامترهای بیولوژیک و اکولوژیک تالاب، آموزشهای سمعی بصری و میدانی به بهرهبرداران و جوامع محلی در روستاها و شهرهای محدوده تالاب شادگان جهت حفاظت و بهرهبرداری پایدار از منابع آبزی تالاب ارائه خواهد شد.
ارواحی اظهار کرد: امید است در فرآیندی مشارکتی راهکارهای حفاظت از ماهیان بومی این زیستبوم ارزشمند شناسایی و به مرحله اجرا گذاشته شود، امیدواریم از این طریق شاهد ارتقاء سطح آگاهی جوامع محلی و بهبود وضعیت آبزیان و به طور خاص ماهیان بومی تالاب شادگان باشیم.
یادآور میشود، تالاب شادگان با مساحت حدود 53 هکتار یک سیستم زیستمحیطی وسیع متشکل از تالابهای شیرین و شور، به علاوه خلیج جزر و مدی خور موسی و جزایر آن است که در استان خوزستان واقع شده است، این تالاب بزرگترین رامسر سایت ایران بوده که در سال 1975 (1354) به ثبت رسیده و به عنوان یک تالاب مهم بینالمللی شناخته شده و از تنوع زیستی غنیای برخوردار است، در مطالعات سال 1381 حدود 17 جامعه اصلی گیاهی متشکل از 110 گونه گیاهی در محدوده تالاب (شامل جزایر خورموسی) شناسایی شدهاند، همچنین این تالاب به دلیل تنوع جانوریاش از نظر بینالمللی بسیار معروف و با اهمیت است و تاکنون حدود 311 گونه جانوری در حاشیه این تالاب شناسایی شده است.
از ویژگیهای مهم و بی نظیر تالاب شادگان می توان به مقیاس بزرگ، طبیعی بودن، تنوع زیستگاهی و نقشی که در تامین معاش ساکنین محلی ایفا می کند اشاره کرد، سه شهر بزرگ شادگان، آبادان و ماهشهر در حاشیه این تالاب قرار گرفته و تعدادی روستا نیز در مجاورت آن قرار دارند و دو روستا نیز در داخل این تالاب قرار گرفته اند. جمعیت شهر شادگان و روستاهای اطراف از نظر تاریخی برای تامین معاش وابسته به تالاب هستند. بخش عمده جمعیت این شهرها و روستاها عرب هستند که به کشت محصولات کشاورزی و خرما و دامداری به عنوان منابع اصلی اشتغال و تامین درآمد می پردازند. دامداری (گاومیش)، ماهیگیری، شکار پرنده، نی بری و برداشت علوفه منافعی هستند که از این تالاب نصیب مردم می شود.
از مهمترین تهدیدات این تالاب می توان به جریانات ورودی زهکش ها، آلودگی آب، کاهش جریان های سیلابی، تغییرات اقلیمی، خشکسالی طولانی مدت، معرفی گونه های غیربومی، نشت مواد نفتی از لوله ها و اختلال و ایجاد مزاحمت برای حیات وحش اشاره کرد.
وی ضمن استقبال از پیشبرد این چنین فعالیتهای مشترک، انعقاد تفاهمنامههای مشترک و چندجانبه که بین ذینفعان مختلف را نقطه عطفی برای اجرایی کردن اقدامات اولویتدار برنامههای مدیریت زیستبومی در سایر تالابهای کشور دانست و ابراز امیدواری کرد: با همگرایی بیشتر و همکاری موثرتر دستاندرکاران مدیریت تالابها شاهد بهبود وضعیت تالابهای کشور باشیم.
مدیر ملی طرح حفاظت از تالابهای ایران، حفاظت از گونههای ماهیان بومی تالاب شادگان با مشارکت جوامع محلی و سایر دستگاههای مرتبط را از دیگر فعالیتهای در دست اجرای طرح برشمرد و افزود: در این فعالیت علاوه بر بررسی پارامترهای بیولوژیک و اکولوژیک تالاب، آموزشهای سمعی بصری و میدانی به بهرهبرداران و جوامع محلی در روستاها و شهرهای محدوده تالاب شادگان جهت حفاظت و بهرهبرداری پایدار از منابع آبزی تالاب ارائه خواهد شد.
ارواحی اظهار کرد: امید است در فرآیندی مشارکتی راهکارهای حفاظت از ماهیان بومی این زیستبوم ارزشمند شناسایی و به مرحله اجرا گذاشته شود، امیدواریم از این طریق شاهد ارتقاء سطح آگاهی جوامع محلی و بهبود وضعیت آبزیان و به طور خاص ماهیان بومی تالاب شادگان باشیم.
یادآور میشود، تالاب شادگان با مساحت حدود 53 هکتار یک سیستم زیستمحیطی وسیع متشکل از تالابهای شیرین و شور، به علاوه خلیج جزر و مدی خور موسی و جزایر آن است که در استان خوزستان واقع شده است، این تالاب بزرگترین رامسر سایت ایران بوده که در سال 1975 (1354) به ثبت رسیده و به عنوان یک تالاب مهم بینالمللی شناخته شده و از تنوع زیستی غنیای برخوردار است، در مطالعات سال 1381 حدود 17 جامعه اصلی گیاهی متشکل از 110 گونه گیاهی در محدوده تالاب (شامل جزایر خورموسی) شناسایی شدهاند، همچنین این تالاب به دلیل تنوع جانوریاش از نظر بینالمللی بسیار معروف و با اهمیت است و تاکنون حدود 311 گونه جانوری در حاشیه این تالاب شناسایی شده است.
از ویژگیهای مهم و بی نظیر تالاب شادگان می توان به مقیاس بزرگ، طبیعی بودن، تنوع زیستگاهی و نقشی که در تامین معاش ساکنین محلی ایفا می کند اشاره کرد، سه شهر بزرگ شادگان، آبادان و ماهشهر در حاشیه این تالاب قرار گرفته و تعدادی روستا نیز در مجاورت آن قرار دارند و دو روستا نیز در داخل این تالاب قرار گرفته اند. جمعیت شهر شادگان و روستاهای اطراف از نظر تاریخی برای تامین معاش وابسته به تالاب هستند. بخش عمده جمعیت این شهرها و روستاها عرب هستند که به کشت محصولات کشاورزی و خرما و دامداری به عنوان منابع اصلی اشتغال و تامین درآمد می پردازند. دامداری (گاومیش)، ماهیگیری، شکار پرنده، نی بری و برداشت علوفه منافعی هستند که از این تالاب نصیب مردم می شود.
از مهمترین تهدیدات این تالاب می توان به جریانات ورودی زهکش ها، آلودگی آب، کاهش جریان های سیلابی، تغییرات اقلیمی، خشکسالی طولانی مدت، معرفی گونه های غیربومی، نشت مواد نفتی از لوله ها و اختلال و ایجاد مزاحمت برای حیات وحش اشاره کرد.