پرستاران بدون تعرفه خدمت می کنند/ ۱۴ سال بایکوت قانون پرستاری
نیروهای پرستاری به عنوان بخش مهمی از تیم درمان، این روزها بیشتر از گذشته درگیر خدمت به بیماران هستند. این در حالی است که هنوز که هنوز است، مهم ترین مطالبه پرستاران بر زمین مانده است.
جامعه پرستاری همواره مظلوم ترین گروه از تیم سلامت هستند که بیشترین سختی‌ها را به جان می خرند و کمترین مزد و پاداش را می‌گیرند، حالا در روزهای کرونایی، این سختی‌ها و مشقت‌ها برای آنها دو چندان شده است. در عین حال، آن طور که باید و شاید، پاداش زحمات خود را نگرفته‌اند.
مهم‌ترین خواسته جامعه پرستاری که تا قبل از سال ۱۳۸۶، همواره یک آرزو و رؤیای دست نیافتنی بود، با گذشت ۱۴ سال از تصویب در خانه ملت، هنوز اجرایی نشده است و همین موضوع باعث حیرت و تعجب پرستاران شده است.
سوالی که همواره در سال‌های گذشته و بعد از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در مجلس شورای اسلامی، مورد پرسش پرستاران بوده است و هر وقت «روز پرستار» فرا رسیده، بر آن تاکید شده است، چرایی اجرا نشدن این قانون بوده است.
مصطفی مرادی به عنوان یکی از ده‌ها هزار پرستار کشور، معتقد است که اگر موضوع تعرفه گذاری اجرایی شود، بسیاری از مشکلات پرستاران حل خواهد شد.
وی با عنوان این مطلب که برای هر هزار نفر جمعیت، سه پرستار لازم است، افزود: این عدد در کشورهای پیشرفته‌ای مانند بلژیک ۱۰ و در برخی کشورهای آسیا حدود هفت و نیم تا ۹ و در گرجستان در حدود ۵ و نیم تا ۶ و در کشور ما تا پیش از شیوع بیماری کرونا یک و نیم بود.
در سال‌های ۹۵، ۹۶ و ۹۷ استخدام پرستار نداشتیم و در سال ۹۸ قرار شد ۱۰ هزار نفر استخدام شوند که از این تعداد حدود چهار هزار نفر به بخش پرستاری اختصاص داده شد.
مرادی با عنوان این مطلب که برخی از مطالبات پرستاران از ۱۴ سال پیش تاکنون بی پاسخ مانده است، افزود: برخی از قوانین از جمله قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، تصویب اما اجرا نشده است.
در همین حال، علیرضا گچ کوبان رئیس نظام پرستاری اهواز، در ارتباط با اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، گفت: از سال ۱۳۸۶ قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که بدون یک رأی مخالف مصوبه مجلس شورای اسلامی بود، همچنان در انتظار اجرایی شدن است در حالی‌که اجرای تعرفه پرستاری تنها به نفع پرستار نیست بلکه این تعرفه به نفع بیماران و بیمه‌ها است.
وی افزود: هر بار که این موضوع را پیگیری می‌کنیم با جواب «نبود بودجه» مواجه می‌شویم در صورتی که تعرفه‌های «پرستاری» بودجه کمتری نسبت به تعرفه‌های «پزشکی» نیاز دارد.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که برخی از نمایندگان جامعه پرستاری، از کم لطفی برخی افراد که می‌بایست از هم صنفی‌های خود حمایت کنند، گلایه داشته و معتقدند این افراد در لباس پرستار، هیچ کاری برای پرستاران نمی‌کنند و فقط به فکر حفظ جایگاه خود هستند.
خالد بیت سعید رئیس خانه پرستار خوزستان، گفت: یکی از دلایل سنگ‌اندازی برای اجرایی نشدن این قانون از دست ندادن این منبع مالی توسط عده‌ای خاص است اما در رسانه‌ها و فضاهای مجازی عنوان می‌کنند بودجه لازم را برای این طرح نداریم چراکه این طرح نیاز به هزینه‌های سرسام‌آور دارد که بنده معتقدم این بهانه‌ها بازی با کلمات است و هیچ‌گونه صحتی ندارد.
جامعه پرستاری در سال‌هایی که این قانون تصویب شده است، فقط شاهد اختلاف افکنی های درون خانوادگی بوده است. به طوری که همواره یک طیف از نمایندگان پرستاری در راستای اهداف و مقاصد صنفی گام برداشته و در مقابل، طیف دیگری در مقابل آنها سنگ اندازی کرده اند. در واقع، جامعه پرستاری، بیشتر از آنکه از بیرون تحت فشار باشد، از خودی‌هایی ضربه خورده است که فقط لباس پرستار بر تن کرده اند ولی هرگز نخواسته اند از همکاران خود حمایت کنند.
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار، با اشاره به زحمات صورت گرفته برای تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، گفت: قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در سال‌های ۹۴ و ۹۵، دوباره به کمیسیون اجتماعی دولت ارجاع شد و به رغم فضای موافق برای تأیید تعرفه‌های پرستاری اما نماینده وزارت بهداشت که معاونت وقت پرستاری وزارت بهداشت را به عهده داشت، مخالف اجرای این طرح بود.
یک پرستار شاغل در یکی از بیمارستان‌های دولتی پایتخت که سابقه ۲۰ سال خدمت در حرفه پرستاری را دارد، در پاسخ به این سوال که چرا قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری اجرا نمی‌شود، گفت: به نظر من پرستاران از درون حرفه حمایت نمی‌شوند. زیرا، برخی از نمایندگان پرستاری، نماینده صنف و حرفه نیستند و فقط به دنبال منافع خود هستند.
حالا ۱۴ سال از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری می‌گذرد و کار به جایی رسید که قوه قضائیه هم وارد عمل شد و در حال بررسی موانع بر سر راه اجرای آن است.
مهم‌ترین خواسته جامعه پرستاری که تا قبل از سال ۱۳۸۶، همواره یک آرزو و رؤیای دست نیافتنی بود، با گذشت ۱۴ سال از تصویب در خانه ملت، هنوز اجرایی نشده است و همین موضوع باعث حیرت و تعجب پرستاران شده است.
سوالی که همواره در سال‌های گذشته و بعد از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در مجلس شورای اسلامی، مورد پرسش پرستاران بوده است و هر وقت «روز پرستار» فرا رسیده، بر آن تاکید شده است، چرایی اجرا نشدن این قانون بوده است.
مصطفی مرادی به عنوان یکی از ده‌ها هزار پرستار کشور، معتقد است که اگر موضوع تعرفه گذاری اجرایی شود، بسیاری از مشکلات پرستاران حل خواهد شد.
وی با عنوان این مطلب که برای هر هزار نفر جمعیت، سه پرستار لازم است، افزود: این عدد در کشورهای پیشرفته‌ای مانند بلژیک ۱۰ و در برخی کشورهای آسیا حدود هفت و نیم تا ۹ و در گرجستان در حدود ۵ و نیم تا ۶ و در کشور ما تا پیش از شیوع بیماری کرونا یک و نیم بود.
در سال‌های ۹۵، ۹۶ و ۹۷ استخدام پرستار نداشتیم و در سال ۹۸ قرار شد ۱۰ هزار نفر استخدام شوند که از این تعداد حدود چهار هزار نفر به بخش پرستاری اختصاص داده شد.
مرادی با عنوان این مطلب که برخی از مطالبات پرستاران از ۱۴ سال پیش تاکنون بی پاسخ مانده است، افزود: برخی از قوانین از جمله قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، تصویب اما اجرا نشده است.
در همین حال، علیرضا گچ کوبان رئیس نظام پرستاری اهواز، در ارتباط با اجرا نشدن قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، گفت: از سال ۱۳۸۶ قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری که بدون یک رأی مخالف مصوبه مجلس شورای اسلامی بود، همچنان در انتظار اجرایی شدن است در حالی‌که اجرای تعرفه پرستاری تنها به نفع پرستار نیست بلکه این تعرفه به نفع بیماران و بیمه‌ها است.
وی افزود: هر بار که این موضوع را پیگیری می‌کنیم با جواب «نبود بودجه» مواجه می‌شویم در صورتی که تعرفه‌های «پرستاری» بودجه کمتری نسبت به تعرفه‌های «پزشکی» نیاز دارد.
این اظهارات در حالی مطرح می‌شود که برخی از نمایندگان جامعه پرستاری، از کم لطفی برخی افراد که می‌بایست از هم صنفی‌های خود حمایت کنند، گلایه داشته و معتقدند این افراد در لباس پرستار، هیچ کاری برای پرستاران نمی‌کنند و فقط به فکر حفظ جایگاه خود هستند.
خالد بیت سعید رئیس خانه پرستار خوزستان، گفت: یکی از دلایل سنگ‌اندازی برای اجرایی نشدن این قانون از دست ندادن این منبع مالی توسط عده‌ای خاص است اما در رسانه‌ها و فضاهای مجازی عنوان می‌کنند بودجه لازم را برای این طرح نداریم چراکه این طرح نیاز به هزینه‌های سرسام‌آور دارد که بنده معتقدم این بهانه‌ها بازی با کلمات است و هیچ‌گونه صحتی ندارد.
جامعه پرستاری در سال‌هایی که این قانون تصویب شده است، فقط شاهد اختلاف افکنی های درون خانوادگی بوده است. به طوری که همواره یک طیف از نمایندگان پرستاری در راستای اهداف و مقاصد صنفی گام برداشته و در مقابل، طیف دیگری در مقابل آنها سنگ اندازی کرده اند. در واقع، جامعه پرستاری، بیشتر از آنکه از بیرون تحت فشار باشد، از خودی‌هایی ضربه خورده است که فقط لباس پرستار بر تن کرده اند ولی هرگز نخواسته اند از همکاران خود حمایت کنند.
محمد شریفی مقدم دبیرکل خانه پرستار، با اشاره به زحمات صورت گرفته برای تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری، گفت: قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری در سال‌های ۹۴ و ۹۵، دوباره به کمیسیون اجتماعی دولت ارجاع شد و به رغم فضای موافق برای تأیید تعرفه‌های پرستاری اما نماینده وزارت بهداشت که معاونت وقت پرستاری وزارت بهداشت را به عهده داشت، مخالف اجرای این طرح بود.
یک پرستار شاغل در یکی از بیمارستان‌های دولتی پایتخت که سابقه ۲۰ سال خدمت در حرفه پرستاری را دارد، در پاسخ به این سوال که چرا قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری اجرا نمی‌شود، گفت: به نظر من پرستاران از درون حرفه حمایت نمی‌شوند. زیرا، برخی از نمایندگان پرستاری، نماینده صنف و حرفه نیستند و فقط به دنبال منافع خود هستند.
حالا ۱۴ سال از تصویب قانون تعرفه گذاری خدمات پرستاری می‌گذرد و کار به جایی رسید که قوه قضائیه هم وارد عمل شد و در حال بررسی موانع بر سر راه اجرای آن است.