یک روز اسکی چقدر آب می خورد؟/ خانواده ای که هر سال کوچکتر می‌شود
باور عموم بر این است که اسکی ورزشی برای قشر مرفه است و شاید بررسی آماری هزینه های یک روز اسکی خود بیانگر درستی یا نادرستی این باور باشد.
اگر در خوشبینانه ترین حالت اسکی ورزش مرفهین قلمداد نشود قطعاً این رشته یکی از هزینه برترین رشته‌های ورزشی است.
بلیت پیست‌های اسکی که هر ساله افزایش قابل توجهی هم پیدا می‌کنند به علاوه تجهیزاتی که یک اسکی باز برای انجام این ورزش به آن نیازمند است باعث شده تا اسکی ورزشی باشد که هرکسی شرایط نزدیکی به آن را نداشته باشد.
اگرچه امسال هنوز پیست‌های اسکی بازگشایی نشده‌اند اما پیست اسکی توچال هزینه بلیط خود را ۱۸۰ هزار تومان اعلام کرده‌اند و پیست‌های اسکی دربندسر و دیزین نیز بلیتی بالای ۲۰۰ هزار تومان دارند.(به طور مثال بلیت تمام وقت دربندسر امسال ۲۴۴ هزار تومان است) علاوه بر اینها بر اساس نرخ مصوب هزینه اجاره تجهیزات اسکی (برای آنها که خودشان وسیله ندارند) با یک جمع بندی سر انگشتی می‌توان به رقمی برای یک روز اسکی کردن رسید که از عهده عموم جامعه بر نمی‌آید.
نمونه قیمت کرایه جداگانه تجهیزات اسکی در پیست‌های استان تهران در سال ۹۹:
اجاره چوب اسکی: ۶۰ هزار تومان
اجاره کفش اسکی: ۶۰ هزار تومان
اجاره چوبدستی اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره دستکش اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره عینک اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره کلاه معمولی: ۱۵ هزار تومان
اجاره کلاه ایمنی: ۳۰ هزار تومان
اگر در حداقل حالت ممکن فردی بخواهد چوب، کفش و چوبدستی اسکی کرایه کند، با تخفیف می‌بایست ۱۲۶ هزار تومان پرداخت کند که به علاوه هزینه بلیت پیست اسکی که در تهران حداقل ۱۸۰ هزار تومان است حدود ۳۰۶ هزار تومان باید بپردازد، به این مبالغ هزینه پارکینگ و تغذیه داخل پیست را هم اضافه کنید.
نکته نگران کننده این است که برخی پیست‌های اسکی عنوان کرده‌اند بازگشایی‌شان با بلیت ۲۰۰ هزار تومانی هم به صرفه نیست و حتی هزینه نگه داری پیست هم با این مبالغ به دست نمی‌آید. با این حساب شمار اسکی بازان در این شرایط اقتصادی روز به روز کم و کمتر می‌شود و پر بیراه نیست اگر این رشته ورزشی را در شمار ورزش‌های لوکس دانست.
بلیت پیست‌های اسکی که هر ساله افزایش قابل توجهی هم پیدا می‌کنند به علاوه تجهیزاتی که یک اسکی باز برای انجام این ورزش به آن نیازمند است باعث شده تا اسکی ورزشی باشد که هرکسی شرایط نزدیکی به آن را نداشته باشد.
اگرچه امسال هنوز پیست‌های اسکی بازگشایی نشده‌اند اما پیست اسکی توچال هزینه بلیط خود را ۱۸۰ هزار تومان اعلام کرده‌اند و پیست‌های اسکی دربندسر و دیزین نیز بلیتی بالای ۲۰۰ هزار تومان دارند.(به طور مثال بلیت تمام وقت دربندسر امسال ۲۴۴ هزار تومان است) علاوه بر اینها بر اساس نرخ مصوب هزینه اجاره تجهیزات اسکی (برای آنها که خودشان وسیله ندارند) با یک جمع بندی سر انگشتی می‌توان به رقمی برای یک روز اسکی کردن رسید که از عهده عموم جامعه بر نمی‌آید.
نمونه قیمت کرایه جداگانه تجهیزات اسکی در پیست‌های استان تهران در سال ۹۹:
اجاره چوب اسکی: ۶۰ هزار تومان
اجاره کفش اسکی: ۶۰ هزار تومان
اجاره چوبدستی اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره دستکش اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره عینک اسکی: ۲۲ هزار تومان
اجاره کلاه معمولی: ۱۵ هزار تومان
اجاره کلاه ایمنی: ۳۰ هزار تومان
اگر در حداقل حالت ممکن فردی بخواهد چوب، کفش و چوبدستی اسکی کرایه کند، با تخفیف می‌بایست ۱۲۶ هزار تومان پرداخت کند که به علاوه هزینه بلیت پیست اسکی که در تهران حداقل ۱۸۰ هزار تومان است حدود ۳۰۶ هزار تومان باید بپردازد، به این مبالغ هزینه پارکینگ و تغذیه داخل پیست را هم اضافه کنید.
نکته نگران کننده این است که برخی پیست‌های اسکی عنوان کرده‌اند بازگشایی‌شان با بلیت ۲۰۰ هزار تومانی هم به صرفه نیست و حتی هزینه نگه داری پیست هم با این مبالغ به دست نمی‌آید. با این حساب شمار اسکی بازان در این شرایط اقتصادی روز به روز کم و کمتر می‌شود و پر بیراه نیست اگر این رشته ورزشی را در شمار ورزش‌های لوکس دانست.