ارسلان کاظمی: هیچ کس باور نمی‌کرد با 8 بازیکن قهرمان شویم
هفته گذشته یک اتفاق خوب برای ورزش و بسکتبال ایران افتاد و تیم پتروشیمی که مهران حاتمی هدایتش را برعهده داشت، پس از دو سال ناکامی در رقابت‌های بسکتبال باشگاه‌های آسیا، تنها با داشتن 8 بازیکن و بدون یار خارجی به فینال این رقابت‌ها راه یافت و با کسب پیروزی ٦٦ بر ٦٤ برابر آلاوارک ژاپن به مقام قهرمانی رسید تا برای نخستین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرد.
هفته گذشته یک اتفاق خوب برای ورزش و بسکتبال ایران افتاد و تیم پتروشیمی که مهران حاتمی هدایتش را برعهده داشت، پس از دو سال ناکامی در رقابت‌های بسکتبال باشگاه‌های آسیا، تنها با داشتن 8 بازیکن و بدون یار خارجی به فینال این رقابت‌ها راه یافت و با کسب پیروزی ٦٦ بر ٦٤ برابر آلاوارک ژاپن به مقام قهرمانی رسید تا برای نخستین بار جام قهرمانی را بالای سر ببرد. ارسلان کاظمی در کسب این قهرمانی ارزشمند نماینده بسکتبال ایران نقش بسزایی داشت. بازیکن ملی‌پوش تیم پتروشیمی با ٩ امتیاز، ١٤ ریباند و ٢٦ تأثیرگذاری، یکی از ستاره‌های این تیم در بازی فینال بود. این بسکتبالیست 2 متر و 3 سانتیمتری اصفهانی که سابقه حضور در NBA و بازی در تیم‌هایی مانند واشنگتن ویزارد و فیلادلفیا سونی سیکسرز را هم در کارنامه خود دارد، در گفت‌وگو با خبرنگار «ایران» به سؤالات مختلفی درباره قهرمانی پتروشیمی در آسیا، وضعیت خودش و بسکتبال ایران پاسخ داد.
چگونه پتروشیمی موفق شد جام باشگاه‌های آسیا را بالای سر ببرد؟
ما در شرایط سختی در این رقابت‌ها حضور پیدا کردیم و تعداد بازیکنان‌مان کمتر از آن چیزی بود که کسی تصور قهرمانی از ما داشته باشد اما با همتی که بچه‌ها داشتند، توانستیم به موفقیت برسیم و قهرمان شویم. ما با هدف کسب بهترین نتیجه راهی تایلند محل برگزاری مسابقات شدیم و فکر می‌کنم در کل دنیا تنها 15 نفر (کل مجموعه تیم اعزامی شامل بازیکنان، مربیان و کادر پزشکی) باور داشتند می‌توانیم قهرمان شویم که همین 15 نفر اعزامی به این رقابت‌ها بودند. ما کلاً 8 بازیکن بودیم (یک تیم کامل بسکتبال 12نفره است) و قبل از شروع اولین بازی مقابل تیم کره‌ای وقتی می‌خواستیم گرم کنیم، آنها به ما می‌خندیدند و مسخره می‌کردند. البته ما بازی را بردیم و همان شروع خوب باعث شد که در ادامه انگیزه بیشتری پیدا کنیم.
از شرایط خودت راضی بودی؟
راستش را بخواهید نه! من در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا و در بازی مرحله یک چهارم نهایی مقابل فیلیپین پایم پیچ خورد و با مصدومیت مواجه شدم. در این مدت با آسیب دیدگی دست و پنجه نرم می‌کردم و مصدومیتم در باشگاه‌های آسیا تشدید شد. با این حال، با درد در جام باشگاه‌های آسیا بازی کردم تا تیمم را کمک کنم و خیلی هم اذیت شدم. حالا باید مراحل درمانی‌ام را طی کنم تا خوب شوم. البته لیگ از یک ماه دیگر (آبان) شروع می‌شود و من از پتروشیمی و چند تیم دیگر پیشنهاد دارم و حالا باید ببینم که وضعیت به چه صورت پیش می‌رود. گرچه احتمال ماندنم در پتروشیمی زیاد است.
در صحبت‌هایت به بازی‌های آسیایی 2018 اشاره کردی. درباره نایب قهرمانی تیم ملی در این رقابت‌ها چه نظری داری؟
تیم ملی در بازی‌های آسیایی شرایط خوبی داشت. ما 6 ماه تمرین کرده بودیم و خیلی هم امیدوار بودیم که به قهرمانی برسیم. در فینال، برای دقایقی از حریف جلو بودیم اما در نهایت چین اجازه قهرمانی به ما نداد. گرچه از این برد و باخت‌ها در ورزش زیاد است اما باید به این توجه داشت که چین سرمایه‌گذاری فوق‌العاده‌ای در بسکتبال انجام داده و از لحاظ امکانات اصلاً با ما قابل مقایسه نیست. در چین و خیلی از کشورها بسکتبال دومین رشته ورزشی‌شان است. در کشوری مثل امریکا که بسکتبال ورزش اول است اما در کشور ما این رشته جزو 3 رشته اول هم نیست و به آن بهای زیادی نمی‌دهند و هزینه زیادی هم برای پیشرفت و فراگیر شدن آن نمی‌شود.
در مقدماتی جام جهانی هم که تیم ملی به ژاپن باخت و به نظر می‌رسد کار صعود به جام جهانی سخت شده. درست است؟
در آن بازی بچه‌ها تلاش‌شان را کردند اما باختیم، با این وجود هنوز هم شانس صعود داریم. یک بازی مقابل فیلیپین در پیش داریم و یک بازی هم با ژاپن در خانه داریم و امیدواریم که در این بازی‌ها به موفقیت برسیم و به جام جهانی راه پیدا کنیم.
پیشکسوتان و کارشناسان معتقدند نسل طلایی بسکتبال ایران که بازیکنانی مانند حامد حدادی و صمد نیکخواه بهرامی در آن بازی می‌کردند، به پایان راه خود نزدیک شده است.
به نظر من هنوز هم فرصت زیاد است. این بازیکنان اگر به نسل طلایی تبدیل شدند، به خاطر این بود که به آنها بها داده شد و چند تیم خوب باشگاهی آمدند و در بسکتبال سرمایه‌گذاری کردند و چون فضا مهیا بود، آنها توانستند افتخارآفرینی کنند و به قهرمانی آسیا برسند. الان هم ما بسکتبالیست‌های جوان خوبی داریم. ما پتانسیل خوبی داریم و اگر به رده‌های پایه بخصوص تیم امید بها بدهیم و بچه‌ها در تورنمنت‌های مختلف شرکت کنند، می‌توانیم باز هم به موفقیت برسیم.
تو سابقه بازی در NBA را داری. نمی‌خواهی دوباره لژیونر شوی؟
چرا دنبالش هستم و در این دو سال که سرباز بودم. از سویی شرایط برای بسکتبالیست‌های ایران سخت است. با این حال امیدوارم دوباره شرایطی پیش بیاید که بتوانم کارم را در تیم‌های خارجی امریکایی یا اروپایی دنبال کنم.
منظورت از شرایط سخت چیست؟
لیگ ایران پخش زنده ماهواره‌ای نمی‌شود و مربیان خارجی بازی‌های ما را نمی‌بینند و این کار بازیکنان ایرانی را برای حضور در تیم‌های بهتر خارجی سخت می‌کند.
زمانی که در سال 92 از امریکا برگشتی، از تو به عنوان گران‌ترین بازیکن لیگ نام برده می‌شد و می‌گفتند یک میلیارد قرارداد بسته‌ای. حالا هم گران‌ترین بازیکن ایران هستی؟
(می‌خندد) این مسائل فقط در ایران است که وجود دارد. الان سری به سایت‌های تیم‌های خارجی بزنید، می‌بینید که مبلغ قرارداد بازیکنان خیلی شفاف آمده اما من الان نمی‌دانم که گران‌ترین بازیکن هستم یا نه چون از قیمت بازیکنان لیگ ایران اطلاعی ندارم! البته نوسانات اخیر ارز روی قراردادها تأثیرگذار بوده و باعث شده تا تیم‌های بسکتبال وضع اقتصادی خوبی نداشته باشند و قراردادها پایین بیاید.
چگونه پتروشیمی موفق شد جام باشگاه‌های آسیا را بالای سر ببرد؟
ما در شرایط سختی در این رقابت‌ها حضور پیدا کردیم و تعداد بازیکنان‌مان کمتر از آن چیزی بود که کسی تصور قهرمانی از ما داشته باشد اما با همتی که بچه‌ها داشتند، توانستیم به موفقیت برسیم و قهرمان شویم. ما با هدف کسب بهترین نتیجه راهی تایلند محل برگزاری مسابقات شدیم و فکر می‌کنم در کل دنیا تنها 15 نفر (کل مجموعه تیم اعزامی شامل بازیکنان، مربیان و کادر پزشکی) باور داشتند می‌توانیم قهرمان شویم که همین 15 نفر اعزامی به این رقابت‌ها بودند. ما کلاً 8 بازیکن بودیم (یک تیم کامل بسکتبال 12نفره است) و قبل از شروع اولین بازی مقابل تیم کره‌ای وقتی می‌خواستیم گرم کنیم، آنها به ما می‌خندیدند و مسخره می‌کردند. البته ما بازی را بردیم و همان شروع خوب باعث شد که در ادامه انگیزه بیشتری پیدا کنیم.
از شرایط خودت راضی بودی؟
راستش را بخواهید نه! من در بازی‌های آسیایی 2018 جاکارتا و در بازی مرحله یک چهارم نهایی مقابل فیلیپین پایم پیچ خورد و با مصدومیت مواجه شدم. در این مدت با آسیب دیدگی دست و پنجه نرم می‌کردم و مصدومیتم در باشگاه‌های آسیا تشدید شد. با این حال، با درد در جام باشگاه‌های آسیا بازی کردم تا تیمم را کمک کنم و خیلی هم اذیت شدم. حالا باید مراحل درمانی‌ام را طی کنم تا خوب شوم. البته لیگ از یک ماه دیگر (آبان) شروع می‌شود و من از پتروشیمی و چند تیم دیگر پیشنهاد دارم و حالا باید ببینم که وضعیت به چه صورت پیش می‌رود. گرچه احتمال ماندنم در پتروشیمی زیاد است.
در صحبت‌هایت به بازی‌های آسیایی 2018 اشاره کردی. درباره نایب قهرمانی تیم ملی در این رقابت‌ها چه نظری داری؟
تیم ملی در بازی‌های آسیایی شرایط خوبی داشت. ما 6 ماه تمرین کرده بودیم و خیلی هم امیدوار بودیم که به قهرمانی برسیم. در فینال، برای دقایقی از حریف جلو بودیم اما در نهایت چین اجازه قهرمانی به ما نداد. گرچه از این برد و باخت‌ها در ورزش زیاد است اما باید به این توجه داشت که چین سرمایه‌گذاری فوق‌العاده‌ای در بسکتبال انجام داده و از لحاظ امکانات اصلاً با ما قابل مقایسه نیست. در چین و خیلی از کشورها بسکتبال دومین رشته ورزشی‌شان است. در کشوری مثل امریکا که بسکتبال ورزش اول است اما در کشور ما این رشته جزو 3 رشته اول هم نیست و به آن بهای زیادی نمی‌دهند و هزینه زیادی هم برای پیشرفت و فراگیر شدن آن نمی‌شود.
در مقدماتی جام جهانی هم که تیم ملی به ژاپن باخت و به نظر می‌رسد کار صعود به جام جهانی سخت شده. درست است؟
در آن بازی بچه‌ها تلاش‌شان را کردند اما باختیم، با این وجود هنوز هم شانس صعود داریم. یک بازی مقابل فیلیپین در پیش داریم و یک بازی هم با ژاپن در خانه داریم و امیدواریم که در این بازی‌ها به موفقیت برسیم و به جام جهانی راه پیدا کنیم.
پیشکسوتان و کارشناسان معتقدند نسل طلایی بسکتبال ایران که بازیکنانی مانند حامد حدادی و صمد نیکخواه بهرامی در آن بازی می‌کردند، به پایان راه خود نزدیک شده است.
به نظر من هنوز هم فرصت زیاد است. این بازیکنان اگر به نسل طلایی تبدیل شدند، به خاطر این بود که به آنها بها داده شد و چند تیم خوب باشگاهی آمدند و در بسکتبال سرمایه‌گذاری کردند و چون فضا مهیا بود، آنها توانستند افتخارآفرینی کنند و به قهرمانی آسیا برسند. الان هم ما بسکتبالیست‌های جوان خوبی داریم. ما پتانسیل خوبی داریم و اگر به رده‌های پایه بخصوص تیم امید بها بدهیم و بچه‌ها در تورنمنت‌های مختلف شرکت کنند، می‌توانیم باز هم به موفقیت برسیم.
تو سابقه بازی در NBA را داری. نمی‌خواهی دوباره لژیونر شوی؟
چرا دنبالش هستم و در این دو سال که سرباز بودم. از سویی شرایط برای بسکتبالیست‌های ایران سخت است. با این حال امیدوارم دوباره شرایطی پیش بیاید که بتوانم کارم را در تیم‌های خارجی امریکایی یا اروپایی دنبال کنم.
منظورت از شرایط سخت چیست؟
لیگ ایران پخش زنده ماهواره‌ای نمی‌شود و مربیان خارجی بازی‌های ما را نمی‌بینند و این کار بازیکنان ایرانی را برای حضور در تیم‌های بهتر خارجی سخت می‌کند.
زمانی که در سال 92 از امریکا برگشتی، از تو به عنوان گران‌ترین بازیکن لیگ نام برده می‌شد و می‌گفتند یک میلیارد قرارداد بسته‌ای. حالا هم گران‌ترین بازیکن ایران هستی؟
(می‌خندد) این مسائل فقط در ایران است که وجود دارد. الان سری به سایت‌های تیم‌های خارجی بزنید، می‌بینید که مبلغ قرارداد بازیکنان خیلی شفاف آمده اما من الان نمی‌دانم که گران‌ترین بازیکن هستم یا نه چون از قیمت بازیکنان لیگ ایران اطلاعی ندارم! البته نوسانات اخیر ارز روی قراردادها تأثیرگذار بوده و باعث شده تا تیم‌های بسکتبال وضع اقتصادی خوبی نداشته باشند و قراردادها پایین بیاید.