امین زندگانی:در دوران بازنشستگی به نقش «افشین» افتخار می‌کنم
امین زندگانی بازیگر کم حاشیه سینما و تلویزیون می گوید از شهرت فراری است و بعد از هر بازی دوست دارد در جزیره ای دور از شهرت و حواشی باشد، هر چند که بازیگرنماها دست از حواشی برنمی دارند. بازیگر آثاری همچون «ملک سلیمان»، «مختارنامه»، «شاهگوش» و «معصومیت از دست رفته» که این شب ها سریال «خانه امن» را روی آنتن شبکه یک سیما دارد، سعی می کند نقش های تکراری را متفاوت بازی کند که این رمز ماندگاری آن هاست.
شخصیت «افشین» یکی از ماموران امنیتی و مسئول تیم مبارزه با مفاسد اقتصادی «خانه امن»، بین مخاطبان حسابی به چشم آمده است. وقتی نقشی به شما پیشنهاد داده می شود اولویت تان چیست؟
من هم مثل همه بازیگران پیشنهاد بازی در چنین آثاری را داشتم ولی همیشه یا با سلیقه من متناسب نبود یا آن نقش جای کار خاصی نداشت یا نمی توانستم با گروه سازنده ارتباط برقرار کنم. فیلم نامه «خانه امن» در ابتدا به شکل کامل نوشته نشده بود و با اعتماد به کارگردان و توضیحاتی که داد احساس کردم نقش جای کار دارد و می توانم از تکرار مکررات دور شوم و بازی متفاوتی داشته باشم.
برای بازی در نقش مامور امنیتی تنها به فیلم نامه اکتفا کردید؟
متاسفانه در چنین کارهایی خیلی نمی توانی شخصیت های واقعی را پیدا کنی و بیشتر به فیلم نامه و صحبت هایی که با احمد معظمی و مشاور کار داشتم، رجوع کردم. جاهایی به تفاهم می رسیدیم و گاهی من نظر می دادم و تعامل خوبی داشتیم. احمد هم شهامت به خرج و اجازه داد جاهایی متفاوت به این شخصیت نگاه کنم و این موضوع سبب شد شخصیت «افشین» اندکی دورتر از تصویرهای همیشگی از چنین مامورهایی باشد.
شاید مهم ترین ویژگی سریال یکدست بودن بازی هاست.
آن چه در این کارها اهمیت دارد، رسیدن به یک زبان مشترک است که لازمه هر اثر هنری است. در «خانه امن» انتخاب نماها، رنگ تصویر، رفتار بازیگر، میزانسن، موسیقی متن، مونتاژ و حتی خط روایت قصه همه در یک مسیر حرکت می کنند و اصل اول اعتماد به کارگردان و متن است و همراهی تیم بازیگران. این را هم بگویم که من با حمیدرضا پگاه بیشترین بازی را داشتم، ارتباط مان هم در پشت صحنه و هم جلوی دوربین خیلی خوب بود و بیشتر نگران بازی همدیگر بودیم تا خودمان. اتفاق خوبی که در این سریال افتاد این بود که بچه ها در بازیگری خود را ثابت کردند، حتی در نقش هایی که کمتر حضور دارند، شاید برای اولین بار باشد و کم دیده ام که این قدر پرانرژی بازی کنند و برای حضورشان اهمیت قائل باشند.
افشین چه جایگاهی در کارنامه هنری تان دارد؟
در دوره بازنشستگی به نقش افشین افتخار خواهم کرد. معتقدم یک بازیگر شاید تعداد کار زیادی در مدت بازیگری اش انجام دهد، ولی تعداد نقش هایی که تاثیرگذار و ماندگار باشند شاید به سختی از تعداد انگشتان یک دست فراتر بروند.
بازتاب های سریال «خانه امن» را چگونه دیدید؟
خدا را شکر بازتاب های مثبت بیشتر از منفی است. آقای معظمی الان در اوج پختگی کارگردانی اش است. صاحب نظرها و مردم رضایت نسبی دارند که اتفاق خوبی برای سریال است.
علاوه بر این،دلیل ماندگاری نقش های تان در «ملک سلیمان» و «مختارنامه» را چه می دانید؟
نام مسلم بن عقیل آن قدر برای مردم آشناست که خیلی نمی توانم بگویم من آن نقش را بازی کردم و می گویم آن نقش و تبحر آقای میرباقری در کارگردانی و نوشتن متن باعث ماندگاری من شد. خیلی خوش شانس بودم که قبل از این که این دو نقش را بازی کنم اسامی کار خودشان را کرده بودند و در تمام مدت استرس داشتم که به این اسامی لطمه نزنم و ذهنیت مخاطب را در خصوص تصویر حضرت سلیمان(ع) و مسلم بن عقیل(ع) خراب نکنم و زمانی که جلوی دوربین شهریار بحرانی و داود میرباقری بودم تنها نگرانی ام این بود که اگر بد بازی کنم، ذهنیت مردم در باره این دو اسم به خاطر ضعف من خراب می شود.
این را هم بگویم که برای بازی در سریال «سلمان فارسی» صحبت هایی شده ولی هنوز دعوت نشده ام. اگر خدا باز مرا دوست داشته باشد و توان ایفای نقش تاریخی دیگری را داشته باشم در خدمت آقای میرباقری خواهم بود.
بیشتر بینندگان شما را با بازی های آرام و مثبت می شناسند. دوست دارید همیشه در قالب این گونه نقش ها ظاهر شوید؟
مهم این نیست که نقش متفاوت به شما پیشنهاد داده شود بلکه شما باید بلد باشید متفاوت بازی کنید، شاید آن چه تماشاگر را از جنس بازی ام دلزده نکرده این است که در پیشنهادهای مشابه متفاوت ظاهر شده و هنوز تاریخ مصرف پیدا نکرده ام.
با طیف گسترده ای از کارگردان ها کار کردید و تجربه همکاری با سه کارگردان زن را دارید، تفاوت همکاری با کارگردان زن و مرد چیست؟
نگاه جنسیتی ندارم و برایم این موضوع مهم است که کارگردان بداند از دوربین و کارش چه می خواهد. اگر باتجربه و نامدار باشد شاید برخلاف تصور کارم سبک تر باشد و اگر کارگردان تازه کار باشد مسئولیت ام برای این که بهترین کارم را ارائه دهم، بیشتر می شود.
اعتقاد دارم زمانی می توانم نگاهی به پشت سرم بکنم که هیچ وقت نگویم کاش این کار را این گونه بازی می کردم. همیشه سخت انتخاب می کنم و زمانی هم به این دلیل نقش را انتخاب می کنم که می خواهم اوضاع مالی ام را بهبود دهم ولی دلیل نمی شود وقتی جلوی دوربین می روم صد درصد توانایی ام را بروز ندهم و با کم فروشی مخالف هستم.
بازیگر کم حاشیه ای هستید اما حاشیه همیشه همراه هنرمندان بوده؛ انتشار شایعه درگذشت تان و کلیپ چالش اینستاگرامی روحیه دادن به پرستاران و پزشکان در دوران کرونا که حواشی به دنبال داشت.
-می خندد- تا الان دو بار فوت کرده ام. برخی آدم ها به دنبال ساخت حواشی هستند. البته اشکال از طیف صنفی ماست که هر کسی از هر دری می تواند وارد شود. بازیگرنماهایی داریم که چون اهل شلوغ کردن هستند می آیند یک تصویر عمومی از همه ما به جامعه می دهند. چالش اینستاگرامی ام با خالص ترین نیت ها و هدفم رفع خستگی تیم پزشکی بود ولی با چوب همین عزیزان رو به رو شدم. برایم در اینستاگرام تعداد فالوئر اهمیت ندارد اما با تاسف باید بگویم که در بسیاری از موارد شاهد بودم که انتخاب بازیگر بر اساس تعداد فالوئر بوده است.
زندگی با یک بازیگر زن چه سختی ها و شیرینی هایی دارد؟
اتفاقاً الیکا خیلی آرام است، برعکس من که در خارج از منزل آرام هستم و در منزل سروصدا دارم، ولی در کل ما زیاد با هم حرف می زنیم و این خیلی خوب است که بیش از هر چیزی با هم دوست هستیم. همیشه ما برای حرف زدن سوژه داریم چون آن قدر اتفاق سر کارمان می افتد که بعضی شب ها وقت کم می آوریم و می گوییم ادامه این قسمت برای فردا شب.
خراسان /مریم ضیغمی
من هم مثل همه بازیگران پیشنهاد بازی در چنین آثاری را داشتم ولی همیشه یا با سلیقه من متناسب نبود یا آن نقش جای کار خاصی نداشت یا نمی توانستم با گروه سازنده ارتباط برقرار کنم. فیلم نامه «خانه امن» در ابتدا به شکل کامل نوشته نشده بود و با اعتماد به کارگردان و توضیحاتی که داد احساس کردم نقش جای کار دارد و می توانم از تکرار مکررات دور شوم و بازی متفاوتی داشته باشم.
برای بازی در نقش مامور امنیتی تنها به فیلم نامه اکتفا کردید؟
متاسفانه در چنین کارهایی خیلی نمی توانی شخصیت های واقعی را پیدا کنی و بیشتر به فیلم نامه و صحبت هایی که با احمد معظمی و مشاور کار داشتم، رجوع کردم. جاهایی به تفاهم می رسیدیم و گاهی من نظر می دادم و تعامل خوبی داشتیم. احمد هم شهامت به خرج و اجازه داد جاهایی متفاوت به این شخصیت نگاه کنم و این موضوع سبب شد شخصیت «افشین» اندکی دورتر از تصویرهای همیشگی از چنین مامورهایی باشد.
شاید مهم ترین ویژگی سریال یکدست بودن بازی هاست.
آن چه در این کارها اهمیت دارد، رسیدن به یک زبان مشترک است که لازمه هر اثر هنری است. در «خانه امن» انتخاب نماها، رنگ تصویر، رفتار بازیگر، میزانسن، موسیقی متن، مونتاژ و حتی خط روایت قصه همه در یک مسیر حرکت می کنند و اصل اول اعتماد به کارگردان و متن است و همراهی تیم بازیگران. این را هم بگویم که من با حمیدرضا پگاه بیشترین بازی را داشتم، ارتباط مان هم در پشت صحنه و هم جلوی دوربین خیلی خوب بود و بیشتر نگران بازی همدیگر بودیم تا خودمان. اتفاق خوبی که در این سریال افتاد این بود که بچه ها در بازیگری خود را ثابت کردند، حتی در نقش هایی که کمتر حضور دارند، شاید برای اولین بار باشد و کم دیده ام که این قدر پرانرژی بازی کنند و برای حضورشان اهمیت قائل باشند.
افشین چه جایگاهی در کارنامه هنری تان دارد؟
در دوره بازنشستگی به نقش افشین افتخار خواهم کرد. معتقدم یک بازیگر شاید تعداد کار زیادی در مدت بازیگری اش انجام دهد، ولی تعداد نقش هایی که تاثیرگذار و ماندگار باشند شاید به سختی از تعداد انگشتان یک دست فراتر بروند.
بازتاب های سریال «خانه امن» را چگونه دیدید؟
خدا را شکر بازتاب های مثبت بیشتر از منفی است. آقای معظمی الان در اوج پختگی کارگردانی اش است. صاحب نظرها و مردم رضایت نسبی دارند که اتفاق خوبی برای سریال است.
علاوه بر این،دلیل ماندگاری نقش های تان در «ملک سلیمان» و «مختارنامه» را چه می دانید؟
نام مسلم بن عقیل آن قدر برای مردم آشناست که خیلی نمی توانم بگویم من آن نقش را بازی کردم و می گویم آن نقش و تبحر آقای میرباقری در کارگردانی و نوشتن متن باعث ماندگاری من شد. خیلی خوش شانس بودم که قبل از این که این دو نقش را بازی کنم اسامی کار خودشان را کرده بودند و در تمام مدت استرس داشتم که به این اسامی لطمه نزنم و ذهنیت مخاطب را در خصوص تصویر حضرت سلیمان(ع) و مسلم بن عقیل(ع) خراب نکنم و زمانی که جلوی دوربین شهریار بحرانی و داود میرباقری بودم تنها نگرانی ام این بود که اگر بد بازی کنم، ذهنیت مردم در باره این دو اسم به خاطر ضعف من خراب می شود.
این را هم بگویم که برای بازی در سریال «سلمان فارسی» صحبت هایی شده ولی هنوز دعوت نشده ام. اگر خدا باز مرا دوست داشته باشد و توان ایفای نقش تاریخی دیگری را داشته باشم در خدمت آقای میرباقری خواهم بود.
بیشتر بینندگان شما را با بازی های آرام و مثبت می شناسند. دوست دارید همیشه در قالب این گونه نقش ها ظاهر شوید؟
مهم این نیست که نقش متفاوت به شما پیشنهاد داده شود بلکه شما باید بلد باشید متفاوت بازی کنید، شاید آن چه تماشاگر را از جنس بازی ام دلزده نکرده این است که در پیشنهادهای مشابه متفاوت ظاهر شده و هنوز تاریخ مصرف پیدا نکرده ام.
با طیف گسترده ای از کارگردان ها کار کردید و تجربه همکاری با سه کارگردان زن را دارید، تفاوت همکاری با کارگردان زن و مرد چیست؟
نگاه جنسیتی ندارم و برایم این موضوع مهم است که کارگردان بداند از دوربین و کارش چه می خواهد. اگر باتجربه و نامدار باشد شاید برخلاف تصور کارم سبک تر باشد و اگر کارگردان تازه کار باشد مسئولیت ام برای این که بهترین کارم را ارائه دهم، بیشتر می شود.
اعتقاد دارم زمانی می توانم نگاهی به پشت سرم بکنم که هیچ وقت نگویم کاش این کار را این گونه بازی می کردم. همیشه سخت انتخاب می کنم و زمانی هم به این دلیل نقش را انتخاب می کنم که می خواهم اوضاع مالی ام را بهبود دهم ولی دلیل نمی شود وقتی جلوی دوربین می روم صد درصد توانایی ام را بروز ندهم و با کم فروشی مخالف هستم.
بازیگر کم حاشیه ای هستید اما حاشیه همیشه همراه هنرمندان بوده؛ انتشار شایعه درگذشت تان و کلیپ چالش اینستاگرامی روحیه دادن به پرستاران و پزشکان در دوران کرونا که حواشی به دنبال داشت.
-می خندد- تا الان دو بار فوت کرده ام. برخی آدم ها به دنبال ساخت حواشی هستند. البته اشکال از طیف صنفی ماست که هر کسی از هر دری می تواند وارد شود. بازیگرنماهایی داریم که چون اهل شلوغ کردن هستند می آیند یک تصویر عمومی از همه ما به جامعه می دهند. چالش اینستاگرامی ام با خالص ترین نیت ها و هدفم رفع خستگی تیم پزشکی بود ولی با چوب همین عزیزان رو به رو شدم. برایم در اینستاگرام تعداد فالوئر اهمیت ندارد اما با تاسف باید بگویم که در بسیاری از موارد شاهد بودم که انتخاب بازیگر بر اساس تعداد فالوئر بوده است.
زندگی با یک بازیگر زن چه سختی ها و شیرینی هایی دارد؟
اتفاقاً الیکا خیلی آرام است، برعکس من که در خارج از منزل آرام هستم و در منزل سروصدا دارم، ولی در کل ما زیاد با هم حرف می زنیم و این خیلی خوب است که بیش از هر چیزی با هم دوست هستیم. همیشه ما برای حرف زدن سوژه داریم چون آن قدر اتفاق سر کارمان می افتد که بعضی شب ها وقت کم می آوریم و می گوییم ادامه این قسمت برای فردا شب.
خراسان /مریم ضیغمی