نمایش خانگی با سریال‌های مبتذل ترکی موجب تنزّل ذائقه مخاطب ایرانی شده است
«لاسول» در سال 1948 نقش‌های وسایل ارتباطات جمعی یعنی همان رسانه‌ها را اینگونه برمی‌شمرد:
1.نظارت بر محیط
2.ایجاد همبستگی‌های اجتماعی
3.انتقال میراث فرهنگی
و چندسال بعد «چارلز رایت» نقش سرگرمی را به نقش‌های مذکور اضافه می‌کند.
با کمی دقت به روشنی می‌بینیم که بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید فیلم و سریال در دنیا این چهار کارکرد را با هم ادغام کرده‌اند و در یک سبد فرهنگی واحد تحت عنوان سرگرمی به خورد مخاطب می‌دهند.
کارکردهایی که شاید در خیلی از کشورها مغفول مانده است و رسانه‌ها باری به هرجهت از انجام این وظایف سر باز می‌زنند. اما در این بین بعضی کشورهای خاورمیانه از جمله ترکیه مسیرشان را جدا کرده‌اند.
نمایی از سریال‌های ترکی
تا پیش از اینکه سریال‌های ترکیه‌ای این‌طور بازار خاورمیانه را در دست بگیرند، مصر و به ویژه سوریه یکه‌تاز سریال‌های تلویزیونی در این بخش جهان بودند. محبوبیت سریال‌های سوریه‌ای به حدی بود که حتی پس از ورود سریال‌های ترکیه‌ای به جهان عرب، دوبله با لهجه سوریه‌ای یکی از ترفندهای شبکه‌ها برای محبوب کردن این سریال‌ها بود.
پس مشخص شد که اگر یک رسانه بتواند درست، با هدف و با انگیزه عمل کند و حتی فقط یکی از کارکردهای رسانه‌ای خود را به خوبی انجام دهد، کارکردها و وظایف دیگر به نوعی هم‌راستا با همدیگر محقق خواهند شد.
بر همین اساس خالی از فایده نیست به نکته‌ای از مقاله «اِوِرت راجِرز» تحت عنوان " گذر از الگوی حاکم" اشاره کنیم. راجرز در این مقاله می‌نویسد: الگوی توسعه (رسانه‌ای) در کشورهای درحال توسعه باید الگوی متناوب و منطبق با شرایط خاص هر کشور باشد.
نمایش سریال‌های ترکی در فیلیمو
این هم جنبه عینی ماجرا است یعنی چیزی که هم اکنون شاهد آنیم. مردم وقتی ذائقه تفکراتشان دستکاری شود به کمترین چیزها اهمیت خواهند داد. به جای نکات ناب و اصیل زندگی و معرفت‌شناسی به دنبال جنبه‌های پست و واهی می‌گردند. نظریات تأثیر ارتباطات بر مخاطب به خوبی راه را برای اصحاب رسانه روشن کرده است که چرا و چطور و چقدر می‌توانند روی ذهن مخاطب تأثیر گذار باشند.
در پایان یک سؤال را از مخاطبان عزیز خواهیم پرسید به نظر شما تا چند صباحی پیش که دسترسی به این موهومات کمی دشوار بود و جز از طریق شبکه‌های ماهواره‌ای امکان پذیر نبود تا این میزان محبوبیت و طرفدار داشت؟ حال چرا ما باید شرایط دسترسی هرچه بهتر و بیشتر این مبتذل‌های خانگی با سبک و سیاق غربی را به خانه‌هایمان فراهم کنیم آن هم با چاشنی دوبله و یک اشتراک شبکه نمایش خانگی؟ به همین سرعت و به همین وسعت...