(عکس) پشت پرده ورود ورزشکار معروف ایرانی به مدلینگ!
در ذهنش صعود به فینال المپیک 2020 توکیو را ترسیم می‌کند و حتی نیم‌نگاهی هم به ایستادن روی سکوی توکیو دارد اما آنچه در عمل در حال انجامش است، زمین تا آسمان با ورزش فاصله دارد. سریع‌ترین مرد ایران در فاصله 9 ماه مانده به المپیک توکیو وارد عرصه مدلینگ شده؛ حرفهای که از نگاه افراد خارج از آن سنخیتی با ورزش ندارد اما حسن تفتیان، نظر دیگری دارد و معتقد است مدلینگ هم در راستای ورزش است. آنچه او را از ورزش دلسرد کرده و به حرفه دیگری کشانده، نداشتن حمایت‌های لازم از سوی فدراسیون دوومیدانی است.
رکورددار دوی 100متر ایران درباره علت فعالیتش در مدلینگ و نگرانی‌ها از فاصله گرفتن او از تمرینات المپیکی حرفهای قابل تاملی می‌زند. این‌که ماجرای ورود به عرصه مد و لباس از کجا شکل گرفت و چه شد که مرد المپیکی دوومیدانی ایران وارد این عرصه شد سوالی است که تفتیان در پاسخ به آن می‌گوید: «ورودم به عرصه مدلینگ یک‌دفعه‌ای نبود. چندین ماه است که در این خصوص جلساتی داشتیم. در ابتدا به اصرار یکی از دوستانم مهدی جودی که از افراد بنام و باتجربه در حرفه مدلینگ در داخل و خارج از کشور است وارد این کار شدم. اما بعد از انجام یک جلسه عکاسی که بازتاب بسیار خوبی داشت، خودم هم واقعا به مدلینگ علاقه‌مند شدم چون فکر می‌کنم مدلینگ هم در راستای ورزش است و به ورزش حرفهای من لطمه‌ای نمی‌زند. در حال حاضر بسیاری از ورزشکاران دنیا در عرصه مدلینگ در حال فعالیت هستند؛ از بزرگان فوتبال مثل رونالدو گرفته تا بزرگان عرصه دوومیدانی همچون یوسین بولت.»
اما منظور تفتیان از این‌که می‌گوید مدلینگ در راستای ورزش است، دقیقا چیست؟ خودش اینطور توضیح می‌دهد: «خیلی از ورزشکاران دنیا به خاطر محبوبیتی که در عرصه ورزش دارند و نیز به این دلیل که از استایل خوبی هم برخوردارند، راحت‌تر می‌توانند یک محصل را صحه‌گذاری کنند و در واقع بین مردم جا بیندازند که فلان محصول، محصول خوبی است.»
او در واکنش به نگرانی جامعه ورزش و دوومیدانی از فعالیت او در عرصه مدلینگ آن هم در سال المپیک می‌گوید: «به گونه‌ای برنامه‌ریزی خواهم کرد که تمرکزم روی ورزش باشد اما هیچ کس برای المپیک هیچ برنامه‌ای ندارد و من تا اینجای کار خودم برای خودم برنامه‌ریزی کردم، تمرین کردم، خیلی هم مصمم بودم و نتایج بسیار خوبی هم گرفتم اما متاسفانه نه تنها حمایتی نشدم حتی برخی با مصاحبه‌هایشان به دنبال تخریب من بودند. از طرفی کسب ورودی المپیک برای دوومیدانی اتفاق بسیار ارزشمندی است چون دوومیدانی ما در حدی نیست که همواره مدال‌آور المپیک بوده باشد. در این رشته نه سرمایه‌گذاری آنچنانی شده و نه برنامه‌ریزی آنچنانی. پس صرف کسب سهمیه المپیک کار ارزشمندی است. در چنین شرایطی من هم گفتم اگر واقعا برنامه‌ای نمی‌دهند، من هم به تنهایی نمی‌توانم برای المپیک آماده شوم. با خودم گفتم اگر امکانات المپیکی در اختیار من قرار گرفت که تمرین می‌کنم چون مصمم هستم که در المپیک بهترین نتیجه ممکن را بگیرم. اما اگر کسی به فکر المپیک نیست و مسئولیتی هم برعهده نمی‌گیرد، من هم به تنهایی هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم.»
تفتیان اما بهترین نتیجه در المپیک را صعود به فینال می‌داند و نیم‌نگاهی هم به سکو دارد: «هدف‌گذاری من صعود به فینال المپیک توکیوست. چه بسا ممکن است با غیبت کریستین کلمن، یوسین بولت، یوهان بلیک و با توجه به افت رکوردی ورزشکاران به خاطر شیوع کرونا، اتفاقات بهتر نسبت به صعود به فینال المپیک رخ دهد چون نفراتی که به فینال المپیک راه پیدا می‌کنند، واقعا هم‌سطح هم هستند و در آنجا دیگر این صدم ثانیه‌هاست که سکونشینان المپیک را مشخص می‌کند.»
وقتی به او می‌گوییم پس نیم‌نگاهی هم به کسب سکوی المپیک در توکیو دارید، موضوع را تایید می‌کند: «چراکه نه. در المپیک بهتر رقابت را می‌توان انجام داد اما به شرطی که حمایت‌ها واقعی باشد.»
اما منظور تفتیان از این‌که می‌گوید مدلینگ در راستای ورزش است، دقیقا چیست؟ خودش اینطور توضیح می‌دهد: «خیلی از ورزشکاران دنیا به خاطر محبوبیتی که در عرصه ورزش دارند و نیز به این دلیل که از استایل خوبی هم برخوردارند، راحت‌تر می‌توانند یک محصل را صحه‌گذاری کنند و در واقع بین مردم جا بیندازند که فلان محصول، محصول خوبی است.»
او در واکنش به نگرانی جامعه ورزش و دوومیدانی از فعالیت او در عرصه مدلینگ آن هم در سال المپیک می‌گوید: «به گونه‌ای برنامه‌ریزی خواهم کرد که تمرکزم روی ورزش باشد اما هیچ کس برای المپیک هیچ برنامه‌ای ندارد و من تا اینجای کار خودم برای خودم برنامه‌ریزی کردم، تمرین کردم، خیلی هم مصمم بودم و نتایج بسیار خوبی هم گرفتم اما متاسفانه نه تنها حمایتی نشدم حتی برخی با مصاحبه‌هایشان به دنبال تخریب من بودند. از طرفی کسب ورودی المپیک برای دوومیدانی اتفاق بسیار ارزشمندی است چون دوومیدانی ما در حدی نیست که همواره مدال‌آور المپیک بوده باشد. در این رشته نه سرمایه‌گذاری آنچنانی شده و نه برنامه‌ریزی آنچنانی. پس صرف کسب سهمیه المپیک کار ارزشمندی است. در چنین شرایطی من هم گفتم اگر واقعا برنامه‌ای نمی‌دهند، من هم به تنهایی نمی‌توانم برای المپیک آماده شوم. با خودم گفتم اگر امکانات المپیکی در اختیار من قرار گرفت که تمرین می‌کنم چون مصمم هستم که در المپیک بهترین نتیجه ممکن را بگیرم. اما اگر کسی به فکر المپیک نیست و مسئولیتی هم برعهده نمی‌گیرد، من هم به تنهایی هیچ کاری نمی‌توانم انجام دهم.»
تفتیان اما بهترین نتیجه در المپیک را صعود به فینال می‌داند و نیم‌نگاهی هم به سکو دارد: «هدف‌گذاری من صعود به فینال المپیک توکیوست. چه بسا ممکن است با غیبت کریستین کلمن، یوسین بولت، یوهان بلیک و با توجه به افت رکوردی ورزشکاران به خاطر شیوع کرونا، اتفاقات بهتر نسبت به صعود به فینال المپیک رخ دهد چون نفراتی که به فینال المپیک راه پیدا می‌کنند، واقعا هم‌سطح هم هستند و در آنجا دیگر این صدم ثانیه‌هاست که سکونشینان المپیک را مشخص می‌کند.»
وقتی به او می‌گوییم پس نیم‌نگاهی هم به کسب سکوی المپیک در توکیو دارید، موضوع را تایید می‌کند: «چراکه نه. در المپیک بهتر رقابت را می‌توان انجام داد اما به شرطی که حمایت‌ها واقعی باشد.»