بچه پرروی ورزش ایران بازهم تز داد!
خالق جراحی خار پاشنه در آلمان، حالا که به سرزمین مورد‌علاقه‌اش برای انجام عمل جراحی رسیده، خود را بچه‌پرروی ورزش ایران می‌خواند! کسی که به مدد داشتن مدال نقره المپیک لندن حالا فدراسیون دوومیدانی را موظف می‌داند که کلیه خواسته‌های ریز‌و درشتش را بی‌کم و کاست و بدون حرف‌و حدیث، عملی کند.
همان پسر مغروری که چندی پیش برنامه‌ای برای موفقیتش در المپیک توکیو چیده بود که هزینه اجرایی شدنش معادل بودجه یک سال فدراسیون دوومیدانی در زمان ریاست مجید کیهانی بود! رقمی معادل ۴ میلیارد و۸۰۰ میلیون تومان در سال ۹۷! لیست بلندبالای احسان حدادی برای آمادگی‌اش جهت حضور در المپیک۲۰۲۰، وقتی ۲ سال پیش مقابل چشمان سیدرضا صالحی‌امیری قرار گرفت که برای آشتی دادن حدادی و کیهانی وساطت کرده بود و رئیس کمیته ملی المپیک را بر آن داشت تا برای حل بحران، پیشنهاد جذب اسپانسر برای حدادی را مطرح کند.
پیشنهادی که اخیرا از سوی ایرج حصیبی پیشکسوت دوومیدانی هم مطرح شد تا او که اساسا معتقد است اعزام حدادی به آلمان فقط برای ساکت کردنش بود نه معالجه‌اش، خطاب به پرتابگر دیسک ایران بگوید که بهتر است به‌دنبال لقمه گرفتن از سفره فقیر دوومیدانی نباشد. منظور حصیبی از ساکت کردن حدادی کاملا مشخص است. چراکه با بررسی سرانگشتی وضعیت مدعیان مدال المپیک توکیو در پرتاب دیسک و مقایسه رکورد‌های رقبای حدادی با او، کاملا مشخص است که اگر وضعیت به همین منوال پیش رود، احسان عملا شانسی برای رفتن روی سکوی المپیک در توکیو ندارد. مگر این‌که اتفاق عجیب و غریبی رخ دهد و به قول معروف کامبک کند.
اتفاقی که با توجه به مطرح کردن مشکل خارپاشنه و بزرگ کردن این زائده کوچک، بعید است و تحلیل‌ها از رفتار‌های کنونی حدادی این است که او به‌دنبال تکرار سناریوی المپیک ریو در توکیوست. همان سناریویی که سال ۲۰۱۶ نوشته شد تا پرتابگر ایران بعد از عدم موفقیت در ریو، به ناگاه آسیب‌دیدگی را پیش بکشد و مدعی شود برای پرتاب در المپیک روزی ۱۲ آمپول می‌زده.
او سپس برای فرار از هجمه رسانه‌ها مستقیما از ریو به آلمان رفت تا خارپاشنه‌اش را به تیغ جراحان بسپارد. حالا، اما او بار دیگر ماجرای خار پاشنه‌اش را جنجالی کرده تا ابتدا مدعی شود نمی‌تواند این جراحی مهم را به دست ممدنقاش بسپارد. او پس این توهین زیر بار انتقاد‌ها نرفت و پای حرفش ایستاد تا با هزینه ۸ هزار یورویی راهی آلمان شود. حالا هم که به سرزمین موعدش رسیده حرف‌های پرکنایه‌ای می‌زند: «برخی شاید نمی‌دانند اصلا مصدومیت من چیست و حتی شنیدم که گفتند خارپاشنه مثل زگیل است!»
حدادی که خوب می‌داند به‌خاطر توقعاتش حالا افکار‌عمومی هم نظر موافقی با او ندارند، حرف‌هایش را با ورزش سه این‌طور ادامه می‌دهد: «برخی به خاطر خصومت شخصی مرا جلوی مردم قرار دادند و گفتند حدادی دلار‌های کشور را هدر می‌دهد! اگر پول‌های ورزش برای احسان حدادی خرج نشود، برای چه کسی خرج شود؟ چه کسی می‌تواند در آسیا، جهان و المپیک پرچم ایران را به اهتزاز در بیاورد؟ در ایران یک نفر را در رشته سخت دوومیدانی داریم و می‌خواهیم خرابش کنیم. البته دیگر کسی نمی‌تواند مرا خراب کند. مرا قبلا خراب کردند و من بازهم توانستم برگردم و قهرمان شوم. من بچه پرروی ورزش ایران هستم. نه این‌که بی‌ادب باشم. بلکه همه ضرر‌ها را به جان خریدم.»
این‌که منظور حدادی از این‌که قبلا خرابش کردند، دقیقا رسانه‌ها هستند یا افراد دیگر را نمی‌دانیم. اما خوب یادمان هست آنچه وجهه نایب‌قهرمان المپیک لندن را خراب کرد، رفتار‌های خودش بود نه غرض‌ورزی دیگران. بخصوص بعد از رو شدن پرونده قضایی جنجالی‌اش که منجر به صدور رای تبعید برای او شد.
پیشنهادی که اخیرا از سوی ایرج حصیبی پیشکسوت دوومیدانی هم مطرح شد تا او که اساسا معتقد است اعزام حدادی به آلمان فقط برای ساکت کردنش بود نه معالجه‌اش، خطاب به پرتابگر دیسک ایران بگوید که بهتر است به‌دنبال لقمه گرفتن از سفره فقیر دوومیدانی نباشد. منظور حصیبی از ساکت کردن حدادی کاملا مشخص است. چراکه با بررسی سرانگشتی وضعیت مدعیان مدال المپیک توکیو در پرتاب دیسک و مقایسه رکورد‌های رقبای حدادی با او، کاملا مشخص است که اگر وضعیت به همین منوال پیش رود، احسان عملا شانسی برای رفتن روی سکوی المپیک در توکیو ندارد. مگر این‌که اتفاق عجیب و غریبی رخ دهد و به قول معروف کامبک کند.
اتفاقی که با توجه به مطرح کردن مشکل خارپاشنه و بزرگ کردن این زائده کوچک، بعید است و تحلیل‌ها از رفتار‌های کنونی حدادی این است که او به‌دنبال تکرار سناریوی المپیک ریو در توکیوست. همان سناریویی که سال ۲۰۱۶ نوشته شد تا پرتابگر ایران بعد از عدم موفقیت در ریو، به ناگاه آسیب‌دیدگی را پیش بکشد و مدعی شود برای پرتاب در المپیک روزی ۱۲ آمپول می‌زده.
او سپس برای فرار از هجمه رسانه‌ها مستقیما از ریو به آلمان رفت تا خارپاشنه‌اش را به تیغ جراحان بسپارد. حالا، اما او بار دیگر ماجرای خار پاشنه‌اش را جنجالی کرده تا ابتدا مدعی شود نمی‌تواند این جراحی مهم را به دست ممدنقاش بسپارد. او پس این توهین زیر بار انتقاد‌ها نرفت و پای حرفش ایستاد تا با هزینه ۸ هزار یورویی راهی آلمان شود. حالا هم که به سرزمین موعدش رسیده حرف‌های پرکنایه‌ای می‌زند: «برخی شاید نمی‌دانند اصلا مصدومیت من چیست و حتی شنیدم که گفتند خارپاشنه مثل زگیل است!»
حدادی که خوب می‌داند به‌خاطر توقعاتش حالا افکار‌عمومی هم نظر موافقی با او ندارند، حرف‌هایش را با ورزش سه این‌طور ادامه می‌دهد: «برخی به خاطر خصومت شخصی مرا جلوی مردم قرار دادند و گفتند حدادی دلار‌های کشور را هدر می‌دهد! اگر پول‌های ورزش برای احسان حدادی خرج نشود، برای چه کسی خرج شود؟ چه کسی می‌تواند در آسیا، جهان و المپیک پرچم ایران را به اهتزاز در بیاورد؟ در ایران یک نفر را در رشته سخت دوومیدانی داریم و می‌خواهیم خرابش کنیم. البته دیگر کسی نمی‌تواند مرا خراب کند. مرا قبلا خراب کردند و من بازهم توانستم برگردم و قهرمان شوم. من بچه پرروی ورزش ایران هستم. نه این‌که بی‌ادب باشم. بلکه همه ضرر‌ها را به جان خریدم.»
این‌که منظور حدادی از این‌که قبلا خرابش کردند، دقیقا رسانه‌ها هستند یا افراد دیگر را نمی‌دانیم. اما خوب یادمان هست آنچه وجهه نایب‌قهرمان المپیک لندن را خراب کرد، رفتار‌های خودش بود نه غرض‌ورزی دیگران. بخصوص بعد از رو شدن پرونده قضایی جنجالی‌اش که منجر به صدور رای تبعید برای او شد.