قدرت ساترا یا وزارت ارشاد برای مجوز تولید برنامه «عادل فردوسیپور» ؟
برنامه عادل فردوسیپور برای شبکه نمایش خانگی و چالشی که بین وزارت ارشاد و سازمان صدا و سیما بر سر مجوز این برنامه به وجود آمده است، یک سوال مهم را مطرح میکند؛ محوزهای سازمان سینمایی در این مسیر چقدر اعتبار دارند؟ و آیا اقدامی برای جلوگیری از این بیاعتبار شدن انجام میشود؟
ادامه ماجراهای شبکه نمایش خانگی و جدلی که میان دو وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما برقرار است، بیشتر به جنگ قدرت شبیه شده و کار از فضای رسمی و اداری خارج و به فضای مجازی کشیده شده است؛ جایی که یکی درباره مجوز یک برنامه خبررسانی میکند و دیگری به این نحوه اطلاعرسانی عمومی اعتراض میکند.
این اتفاق جدا از بحثهای حرفهای و اخلاقی در برخورد با مسائل و اشخاص این پرسشها را به وجود میآورد که اگر طبق گفتههای رجبی فروتن، مجوز صادر شده برای برنامه مذکور هیچ مانعی نداشته، پس مانع به اجرا رساندن مجوزش چیست؟ آیا آنچه از استعلام گفته شده واقعی است یا صرفا یک بهانه است؟ چرا که سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر پیشتر اعلام کرده بود که صدور مجوز برنامههای ترکیبی در رسانههای صوت و تصویر، تنها در صلاحیت «ساترا» است. اصلا درباره مجوزهایی که برای شبکه نمایش خانگی صادر میشود چه نهاد یا دستگاهی حرف آخر را میزند؟ مجوز کدام یک قدرت اجرایی بیشتری دارد؟ و مهمتر از اینها اعتبار مجوز سازمان سینمایی چه میشود؟
البته نباید فراموش کرد که این اتفاق پیشتر برای سازمان سینمایی هم رخ داده و کار چندان خاصی هم نتوانسته از پیش ببرد؛ آنجایی که سازمان سینمایی حوزه هنری مجوزهای سازمان سینمایی وزارت ارشاد را برای اکران فیلمها یکی یکی رد میکرد و فیلمهایی را که به سلیقه مدیرانش نبود پخش نمیکرد، آن هم در شرایطی که این مجموعه سینماهای زیادی را در سطح کشور در اختیار دارد و هر بار که فیلمی را تحریم میکرد شوک نسبتا بزرگی به فیلم وارد میشد.
حالا دعوای میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما با وجود مخالفت بسیاری از هنرمندان در واگذاری مجوزهای شبکه نمایش خانگی به ساترا، نه تنها حل نشده بلکه به نظر میرسد پیچیدهتر هم شود و مشخص نیست چه زمانی این ماجرا به سود یکی از طرفین تمام خواهد شد.
این اتفاق جدا از بحثهای حرفهای و اخلاقی در برخورد با مسائل و اشخاص این پرسشها را به وجود میآورد که اگر طبق گفتههای رجبی فروتن، مجوز صادر شده برای برنامه مذکور هیچ مانعی نداشته، پس مانع به اجرا رساندن مجوزش چیست؟ آیا آنچه از استعلام گفته شده واقعی است یا صرفا یک بهانه است؟ چرا که سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر فراگیر پیشتر اعلام کرده بود که صدور مجوز برنامههای ترکیبی در رسانههای صوت و تصویر، تنها در صلاحیت «ساترا» است. اصلا درباره مجوزهایی که برای شبکه نمایش خانگی صادر میشود چه نهاد یا دستگاهی حرف آخر را میزند؟ مجوز کدام یک قدرت اجرایی بیشتری دارد؟ و مهمتر از اینها اعتبار مجوز سازمان سینمایی چه میشود؟
البته نباید فراموش کرد که این اتفاق پیشتر برای سازمان سینمایی هم رخ داده و کار چندان خاصی هم نتوانسته از پیش ببرد؛ آنجایی که سازمان سینمایی حوزه هنری مجوزهای سازمان سینمایی وزارت ارشاد را برای اکران فیلمها یکی یکی رد میکرد و فیلمهایی را که به سلیقه مدیرانش نبود پخش نمیکرد، آن هم در شرایطی که این مجموعه سینماهای زیادی را در سطح کشور در اختیار دارد و هر بار که فیلمی را تحریم میکرد شوک نسبتا بزرگی به فیلم وارد میشد.
حالا دعوای میان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان صدا و سیما با وجود مخالفت بسیاری از هنرمندان در واگذاری مجوزهای شبکه نمایش خانگی به ساترا، نه تنها حل نشده بلکه به نظر میرسد پیچیدهتر هم شود و مشخص نیست چه زمانی این ماجرا به سود یکی از طرفین تمام خواهد شد.