مهاجری: رئیس دولت بهار، دستمایه طنز است!
محمد مهاجری در گفت وگو با روزنامه اعتماد درباره فعالیت اخیر رسانه ای احمدی نژاد گفته است: «احمدینژاد هر وقت احساس میکند که مقداری از فضای رسانهای فاصله گرفته و مطرح نیست، موضوعی را مطرح و دوباره اظهارنظری میکند تا دیده شود. در واقع او دنبال ویترینی است برای نمایش.
وگرنه ایشان نه در دوران ریاستجمهوری، نه قبل و بعد از آن، چندان اظهارات مهمی درباره مسائل سیاست نداشتند و حتی اصولگرایان که از ایشان حمایت کرده بودند، متفقالقول بودند که اظهارات ایشان فاقد کمترین ارزش سیاسی است.»
مهاجری همچنین درباره علت بازگشت احمدینژاد به فضای سیاسی - رسانهای و بهویژه اظهارنظر درباره حوادث پس از انتخابات جنجالی ریاستجمهوری دهم در سال 88 نیز معتقد است که «اتفاقا احمدینژاد جزو کسانی است که نسبت به مسائل سال 88 مسوولیت دارد و قصوری جدی متوجه اوست. اما مجموعه نظام تصمیم گرفت برای اینکه فضا ملتهبتر نشود، خطاهای ایشان که اتفاقا خطاهای بسیار بزرگی هم بود، مطرح نشود. اتفاقا ایشان در همان مقطع سال 88 بود که نردبانی را که روی دوش اصولگرایان گذاشته بود و از آن تا ریاستجمهوری بالا رفته بود، با لگدی به کنار انداخت و گفت اگر حمایت برخی نبود، میلیونها رای بیشتر کسب میکرد.»
این تحلیلگر اصولگرا اما در تحلیل علت بیان این مطالب از سوی احمدینژاد و اینکه هدف او از طرح مجدد این مسائل چیست، میگوید که «حرفهای احمدینژاد همیشه بسیار مبهم است، مخدوش. ضمایر جملاتش مشخص نیست و اگر هم بعضا نامشخص باشد، دروغ و خلاف میگوید یا واقعیتی را کاملا ناقص عنوان میکند.» مهاجری میگوید: «احمدینژاد به هر حال برخی سیاسیون را رقبای سیاسی خود میداند و به نظر میرسد که میخواسته آنها را بزند.
به نظرم اینکه دنبال رفع حصر بوده هم بسیار بعید است و اگر هم صادق باشد، احتمالا با این انگیزه پیگیر بوده تا مگر از این نمد برای خود کلاهی بدوزد.» او درنهایت در پاسخ به این پرسش که آینده احمدینژاد را چطور ارزیابی میکند، به همین جمله مختصر بسنده کرده که آیندهای در انتظار اوست که موجب خنده ملت خواهد بود؛ «آیندهای طنز!»
مهاجری همچنین درباره علت بازگشت احمدینژاد به فضای سیاسی - رسانهای و بهویژه اظهارنظر درباره حوادث پس از انتخابات جنجالی ریاستجمهوری دهم در سال 88 نیز معتقد است که «اتفاقا احمدینژاد جزو کسانی است که نسبت به مسائل سال 88 مسوولیت دارد و قصوری جدی متوجه اوست. اما مجموعه نظام تصمیم گرفت برای اینکه فضا ملتهبتر نشود، خطاهای ایشان که اتفاقا خطاهای بسیار بزرگی هم بود، مطرح نشود. اتفاقا ایشان در همان مقطع سال 88 بود که نردبانی را که روی دوش اصولگرایان گذاشته بود و از آن تا ریاستجمهوری بالا رفته بود، با لگدی به کنار انداخت و گفت اگر حمایت برخی نبود، میلیونها رای بیشتر کسب میکرد.»
این تحلیلگر اصولگرا اما در تحلیل علت بیان این مطالب از سوی احمدینژاد و اینکه هدف او از طرح مجدد این مسائل چیست، میگوید که «حرفهای احمدینژاد همیشه بسیار مبهم است، مخدوش. ضمایر جملاتش مشخص نیست و اگر هم بعضا نامشخص باشد، دروغ و خلاف میگوید یا واقعیتی را کاملا ناقص عنوان میکند.» مهاجری میگوید: «احمدینژاد به هر حال برخی سیاسیون را رقبای سیاسی خود میداند و به نظر میرسد که میخواسته آنها را بزند.
به نظرم اینکه دنبال رفع حصر بوده هم بسیار بعید است و اگر هم صادق باشد، احتمالا با این انگیزه پیگیر بوده تا مگر از این نمد برای خود کلاهی بدوزد.» او درنهایت در پاسخ به این پرسش که آینده احمدینژاد را چطور ارزیابی میکند، به همین جمله مختصر بسنده کرده که آیندهای در انتظار اوست که موجب خنده ملت خواهد بود؛ «آیندهای طنز!»