جستجو
رویداد ایران > خبرها > اخبار ویژه > فردوسی‌پور: به شاگردانم می‌گفتم در ایران بمانید، اما ...

فردوسی‌پور: به شاگردانم می‌گفتم در ایران بمانید، اما ...

فردوسی‌پور: به شاگردانم می‌گفتم در ایران بمانید، اما ...
پس از یک سال و ۷ ماه سکوت، بالاخره عادل فردوسی‌پور اشاره‌ای به پایان کارش در برنامه ۹۰ داشت.
عادل فردوسی‌پور پس از دریافت جایزه Alumni Achivement Award 2020 ،در مراسم آنلاین انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف (سوتا) اظهار کرد: خیلی خوشحال هستم و تشکر می‌کنم از تمام کسانی که افتخار دادند و من را انتخاب کردند.
او ادامه داد: قبل از اینکه صحبت‌های خود را شروع کنم، جا دارد درگذشت استاد محمدرضا شجریان عزیز را تسلیت بگویم. می‌دانم الان همه ما بخاطر این اتفاق تلخ ناراحت هستیم ولی مهر و محبتی که مردم نثار استاد شجریان کردند، می‌کنند و خواهند کرد، ایشان با تمام محدودیت‌ها یک جایگاه مانا در قلب و دل تمام ایرانیان دارد.
این استاد دانشگاه اضافه کرد: در روزهایی که اتفاقات خوبی برای من رخ نمی‌داد، دریافت جایزه از سوتا و دانشگاه صنعتی شریف من را خیلی خوشحال کرد و ارزشمند بود.
فردوسی‌پور یادآور شد: همیشه سر کلاس‌هایم گفته‌ام و بچه‌های صنایع می‌توانند شهادت بدهند که سعی کردم و تاکید داشتم که «آقایان و خانم‌ها» از ایران نروید و مملکت را ترک نکنید؛ اینجا مثل تمام عزیزانی که ماندند و موجب افتخار ما هستند، بمانید. تلاش کنید و بجنگید تا مملکت خودمان را بسازیم؛ همیشه این موضوع را گفته‌ام.
او یادآور شد: بهمن ماه ۹۷ که ترم جدید دانشگاه شروع شد، این موضوع را مطرح کردم و به بچه‌ها گفتم اگر هم می‌روید، زود برگردید و ماندگار نشوید. اصلا چرا می‌روید؟
این مجری محبوب با اشاره به کنار گذاشته شدن و گرفتن برنامه ۹۰ از او، عنوان کرد: اسفندماه۹۷ بدون هیچ توضیح و دلیل موجه من را کنار گذاشتند. وقتی عید شد و به اولین کلاسم در فروردین‌ماه ۹۸ رفتم، بچه‌ها گفتند: «استاد! شما که می‌گفتید بمانید و مملکت را بسازید، شما بیش از ۲۰ سال ماندی و برنامه داشتی، چه اتفاقی افتاد و الان چه حرفی می‌زنید؟» واقعا در آن زمان هیچ جوابی برای بچه‌های کلاسم نداشتم.
فردوسی‌پور تصریح کرد: امیدوار هستم بستری فراهم شود تا تمام کسانی که کشور و میهن خود را دوست دارند، بتوانند در حوزه و حرفه خود کار و فعالیت کنند.
او عنوان کرد: از تمام کسانی که من را لایق این جایزه دانستند، تشکر می‌کنم چراکه بسیار ارزشمند است. مایه مباهات من است و سعی می‌کنم تلاش کنم شایسته و لیاقت دریافت این جایزه باشم.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب