جستجو
رویداد ایران > رویداد > فرهنگی > پاسخ چاوشی با زبان حسین پناهی

پاسخ چاوشی با زبان حسین پناهی

پاسخ چاوشی با زبان حسین پناهی
چاوشی از آن آدم‌هایی است که خبرسازی را خوب می‌شناسد.
چاوشی از آن آدم‌هایی است که خبرسازی را خوب می‌شناسد. او در طول سال‌های اخیر با نبودن‌ها و البته گاهی هم بودن‌های بی‌موقع(شاید هم با موقع) توانسته خودش را در صدر فهرست خوانندگان پاپ نگه دارد و در روزگاری که پاییز خوانندگان پاپ، حتی گاهی به یکی دو ماه هم نمی‌کشد و آنان را با وزیدن بادی ملایم از درخت شهرت پایین می‌اندازد، مسیری را در پیش گرفته که برخلاف بسیاری لااقل تا امروز باید او را خواننده‌ای ماندگار بنامیم.

درگیری لفظی او در اینستاگرام با همسر ابراهیم حامدی(و نه خود او) را حتماً بسیاری از شما در ذهن دارید، اما این بار ماجرا با دفعه قبل خیلی فرق دارد.
ماجرا ازاین‌قرار است که رویداد تولید محتوای دیجیتال بسیج پنجم مهرماه کاندیداهای دومین رویداد سراسری خودش را معرفی کرد و قرار گرفتن نام چاوشی در این فهرست سبب شد او در صفحه رسمی خودش در اینستاگرام به این حضور واکنش نشان بدهد. هرچند چاوشی درنهایت موفق به دریافت جایزه این رویداد نشد، اما شاید قرار گرفتن نامش در کنار نام آمنه سادات ذبیح‌پور، خبرنگار خبرگزاری صداوسیما، که برنده جایزه ویژه چهره سال فضای مجازی بسیج معرفی شد، او را تا این حد عصبانی کرده باشد. محمود کریمی، محمد مداح، علیرضا پناهیان، محسن چاوشی و آمنه سادات ذبیح‌پور پنج نامزد دریافت این جایزه بودند.
محسن چاوشی هم بعد از اعلام نام نامزدهای دریافت این جایزه در اینستاگرامش نوشت: «هر تلاشی برای «مصادره به مطلوب» یک اسم، جریان، یا حتی یک رویداد، تلاشی مذبوحانه و بی‌اثر است که در پمپاژ اخبار در عصر معاصر، بیشتر شبیه یک شوخی خنده‌دار است. در یک‌کلام اگر بخواهم حرفی بزنم باید بگویم: «شک دارم به ترانه‌ای که زندانی و زندانبان باهم آن را زمزمه می‌کنند.» این جمله را جایی خواندم و حالا حس می‌کنم مصداق بارز این انتخاب بدون اطلاع و تماس با من است. احترام من به همه آدم‌ها در همه این سال‌ها بوده و هست.
همه تفکرها، جریان‌ها و نگاه‌ها برای من محترم‌اند، اما این سبک لجن‌پراکنی‌ها را به همین میزان احترام، نامحترمانه و حتی گستاخانه پاسخ می‌دهم. من، «محسن چاوشی» بی‌خبر از این رویداد و بی‌اجازه و رضایت، وارد این بازی شده‌ام و حالا از این میزان سوءاستفاده، خشمگینم. برای مردم و ایران و همه دغدغه‌هایش می‌خوانم و تا ابد صدای محرومان و همین مردم خواهم ماند؛ و با خشم بسیار تکرار می‌کنم: «شک دارم به ترانه‌ای که زندانی و زندانبان باهم زمزمه‌اش می‌کنند…»

البته این جمله، یکی از اشعار معروف حسین پناهی است که چاوشی در به کار بردن آن‌هم به صاحبش اشاره‌ای نکرده است. او تا امروز آثاری از حسین پناهی را خوانده است.

برچسب ها
نسخه اصل مطلب