احراز هویت کودکان کار از عنبیه چشم/ کودکان خیابانی مجرم نیستند
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور درباره آخرین وضعیت ساماندهی کودکان کار توضیحاتی داد.
حبیب الله مسعودی فرید معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور، درباره ساماندهی کودکان کار، اظهار کرد: موضوع ساماندهی کودکان کار با چند چالش روبه رو است و بهزیستی اساسا با حضور کودک در خیابان مخالف است، چراکه کار کردن کودکان یک نوع کودک آزاری است و تلاش می‌کنیم هیچ کودکی در خیابان نباشد.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور بیان کرد: کودکان خیابانی شامل دو گروه می‌شود؛ گروه اول کودکان خانواده‌های ایرانی و گروه دوم کودکان خانواده‌های غیر ایرانی هستند. سیاستی که برای خانواده ایرانی داریم بحث توانمندسازی این خانواده‌ها است تا شاهد حضور مجدد کودکان در خیابان‌ها نباشیم.
وی با بیان اینکه از مجموع ۲ هزار خانواده ایرانی که طی سال گذشته در سامانه‌های مربوط به کودکان کار ثبت شده‌اند، حدود ۶۰۰ خانوار نیازمند تشخیص داده شدند، افزود: یعنی کودکان این خانواده‌ها از روی نیازمندی و فقر در خیابان کار می‌کنند و سرپرست این خانواده‌ها یا زنان هستند و یا سرپرست خانواده دچار معلولیت و یا اعتیاد است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: برخی از خانواده‌ها با کار کردن کودکشان هیچ مشکلی ندارند و چون می‌دانند که مردم به کودکان خوب پول می‌دهند، به همین دلیل فرزندانشان را برای کار به خیابان می‌فرستند، حتی گاهی فرزندان خود را کرایه می‌دهند که برای تکدی گری از آن‌ها استفاده می‌شود.
فرید گفت: خانواده این کودکان را به صورت موردی بررسی می‌کنیم و برحسب گزارش‌های مددکاران و شرایط آن‌ها کمک می‌کنیم. اگر زن سرپرست خانوار و یا سرپرست خانوار دارای معلولیت باشد، تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار می‌گیرند، البته حمایت‌های بهزیستی مشروط است، یعنی از خانواده‌ها حمایت می‌شود به شرطی که کودک آن‌ها دیگر در خیابان کار نکند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تأکید بر اینکه طی آخرین بررسی که بر روی کودکان کار و خیابانی انجام دادیم، مشخص شد که ۸۰ درصد کودکان کار، اتباع غیر ایرانی هستند، ادامه داد: ۲۰ تا ۲۵ درصد آن‌ها غیر قانونی و برخی نیز با ویزا وارد ایران شده‌اند، اما بعد از اتمام ویزا باز هم در ایران باقی مانده‌اند.
وی با بیان اینکه برای ساماندهی کودکان کار باید احراز هویت انجام شود، اضافه کرد: در حال حاضر کار احراز هویت کودکان کار و خیابانی از عنبیه چشم آن‌ها صورت می‌گیرد و طی بازدیدی که مددکاران از محل سکونت این کودکان انجام می‌دهند، فرآیند حمایت از تمامی کودکان، چه ایرانی و غیر ایرانی انجام می‌شود.
فرید با اشاره به اینکه جای کودک در خیابان نیست، گفت: اقدامات سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی در ساماندهی کودکان کار موثر است. نیروی انتظامی با باند‌هایی که از کودکان سوء استفاده می‌کنند، برخورد می‌کند و کودکانی که در این باندها هستند را به ما بسپارند و برخورد با سرکرده باند با خود نیروی انتظامی است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: رسانه تأثیر خوبی دارد تا بتوانیم فرهنگسازی کنیم که مردم به کودکان کار پول ندهند، چراکه این پول‌ها خرج خود کودکان نمی‌شوند و بهتر است مردم به جای کمک مستقیم به این کودکان، به خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد کمک کنند.
وی با تأکید بر اینکه بحث کودکان اتباع بسیار مهم است و انتظار داریم که اداره اتباع وزارت کشور در این خصوص به طور جدی ورود کند، ادامه داد: از مجموع ۲ هزار خانواده ایرانی، پرونده ۶۰۰ خانوار را که فرزندان آن‌ها در خیابان کار می‌کنند و از آن‌ها آزمون وسع گرفته شده، بررسی کردیم که روی توانمندسازی این کودکان کار می‌شود.
فرید گفت: کودک که در خیابان است، اساسا مجرم نیست و برخورد‌هایی که با کودک داریم برخورد‌های سبب شناسی نیست که او را مقصر بدانیم، لذا برنامه‌هایی را برای این کودکان در نظر داریم تا بتوانند در کنار خانواده توانمند شوند، چراکه وجود کودک در خیابان باعث می‌شود او از تحصیل باز بماند و نتواند به خوبی رشد کند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور بیان کرد: کودکان خیابانی شامل دو گروه می‌شود؛ گروه اول کودکان خانواده‌های ایرانی و گروه دوم کودکان خانواده‌های غیر ایرانی هستند. سیاستی که برای خانواده ایرانی داریم بحث توانمندسازی این خانواده‌ها است تا شاهد حضور مجدد کودکان در خیابان‌ها نباشیم.
وی با بیان اینکه از مجموع ۲ هزار خانواده ایرانی که طی سال گذشته در سامانه‌های مربوط به کودکان کار ثبت شده‌اند، حدود ۶۰۰ خانوار نیازمند تشخیص داده شدند، افزود: یعنی کودکان این خانواده‌ها از روی نیازمندی و فقر در خیابان کار می‌کنند و سرپرست این خانواده‌ها یا زنان هستند و یا سرپرست خانواده دچار معلولیت و یا اعتیاد است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور گفت: برخی از خانواده‌ها با کار کردن کودکشان هیچ مشکلی ندارند و چون می‌دانند که مردم به کودکان خوب پول می‌دهند، به همین دلیل فرزندانشان را برای کار به خیابان می‌فرستند، حتی گاهی فرزندان خود را کرایه می‌دهند که برای تکدی گری از آن‌ها استفاده می‌شود.
فرید گفت: خانواده این کودکان را به صورت موردی بررسی می‌کنیم و برحسب گزارش‌های مددکاران و شرایط آن‌ها کمک می‌کنیم. اگر زن سرپرست خانوار و یا سرپرست خانوار دارای معلولیت باشد، تحت پوشش سازمان بهزیستی قرار می‌گیرند، البته حمایت‌های بهزیستی مشروط است، یعنی از خانواده‌ها حمایت می‌شود به شرطی که کودک آن‌ها دیگر در خیابان کار نکند.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با تأکید بر اینکه طی آخرین بررسی که بر روی کودکان کار و خیابانی انجام دادیم، مشخص شد که ۸۰ درصد کودکان کار، اتباع غیر ایرانی هستند، ادامه داد: ۲۰ تا ۲۵ درصد آن‌ها غیر قانونی و برخی نیز با ویزا وارد ایران شده‌اند، اما بعد از اتمام ویزا باز هم در ایران باقی مانده‌اند.
وی با بیان اینکه برای ساماندهی کودکان کار باید احراز هویت انجام شود، اضافه کرد: در حال حاضر کار احراز هویت کودکان کار و خیابانی از عنبیه چشم آن‌ها صورت می‌گیرد و طی بازدیدی که مددکاران از محل سکونت این کودکان انجام می‌دهند، فرآیند حمایت از تمامی کودکان، چه ایرانی و غیر ایرانی انجام می‌شود.
فرید با اشاره به اینکه جای کودک در خیابان نیست، گفت: اقدامات سازمان بهزیستی و نیروی انتظامی در ساماندهی کودکان کار موثر است. نیروی انتظامی با باند‌هایی که از کودکان سوء استفاده می‌کنند، برخورد می‌کند و کودکانی که در این باندها هستند را به ما بسپارند و برخورد با سرکرده باند با خود نیروی انتظامی است.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور تصریح کرد: رسانه تأثیر خوبی دارد تا بتوانیم فرهنگسازی کنیم که مردم به کودکان کار پول ندهند، چراکه این پول‌ها خرج خود کودکان نمی‌شوند و بهتر است مردم به جای کمک مستقیم به این کودکان، به خیریه‌ها و سازمان‌های مردم نهاد کمک کنند.
وی با تأکید بر اینکه بحث کودکان اتباع بسیار مهم است و انتظار داریم که اداره اتباع وزارت کشور در این خصوص به طور جدی ورود کند، ادامه داد: از مجموع ۲ هزار خانواده ایرانی، پرونده ۶۰۰ خانوار را که فرزندان آن‌ها در خیابان کار می‌کنند و از آن‌ها آزمون وسع گرفته شده، بررسی کردیم که روی توانمندسازی این کودکان کار می‌شود.
فرید گفت: کودک که در خیابان است، اساسا مجرم نیست و برخورد‌هایی که با کودک داریم برخورد‌های سبب شناسی نیست که او را مقصر بدانیم، لذا برنامه‌هایی را برای این کودکان در نظر داریم تا بتوانند در کنار خانواده توانمند شوند، چراکه وجود کودک در خیابان باعث می‌شود او از تحصیل باز بماند و نتواند به خوبی رشد کند.