سارکوئیدوز چیست و چه علائمی دارد؟
تجمع سلول‌های سیستم ایمنی بدن در اندام‌ها منجر به شکل‌گیری خوشه‌های کوچکی به نام "گرانولوم" (نوعی التهاب بافت‌های درگیر) می‌شود که عامل بروز سارکوئیدوز است؛ این خوشه‌ها نابود نمی‌شوند و با ماندن در بافت میزبان زمینه ایجاد التهاب و درنتیجه زخمی شدن بافت را فراهم می‌کنند.
سارکوئیدوز چه اندام‌هایی را درگیر می‌کند؟
بیماری سارکوئیدوز به دلایل نامشخص رخ می‌دهد و بافت‌های اندام‌هایی هم‌چون ریه، چشم، بینی، کلیه، کبد، قلب، طحال، روده، مغز، همچنین پوست، مفاصل، غدد لنفاوی و مغز را درگیر می‌کند. محققان معتقد هستندکه سارکوئیدوز با پاسخ غیرطبیعی سیستم ایمنی بدن نسبت به یک عامل شیمیایی یا میکروبی مرتبط است که منجر به تخریب بافت‌ها می‌شود، اما دلیل بروز آن هنوز مشخص نیست و هنوز هیچ‌یک از پزشکان نمی‌دانند که آیا عواملی چون وراثت، محیط زیست یا شیوه زندگی می‌تواند بر بروز، پیشرفت یا دوره ماندگاری این بیماری تأثیری داشته باشد.
چه افرادی بیشتر به سارکوئیدوز مبتلا می‌شوند؟
درحالی‌که تمامی افراد سراسر دنیا می‌توانند به سارکوئیدوز مبتلا شوند مطالعات نشان می‌دهد که میزان بروز آن در آمریکایی‌های آفریقایی‌تبار ۲.۴ درصد و در میان سفیدپوستان ۰.۸۵ درصد است. اگرچه این بیماری در کودکان نیز رخ می‌دهد، اما معمولاً در سنین ۲۰ تا ۴۰ سالگی بروز می‌کند؛ البته زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلای به آن هستند و اوج مجدد بیماری در آن‌ها معمولاً در سن ۵۰ سالگی رخ می‌دهد.
سارکوئیدوز چگونه تشخیص داده می‌شود؟
تشخیص این بیماری با عکس‌برداری از قفسه سینه، آزمایش خون و نیز آزمایش‌های خاص سنجش ظرفیت تنفسی ممکن است. چنانچه فرد در مراحل اولیه و خفیف بیماری باشد، پزشک با تعیین رژیم‌های غذایی خاص اقدام به درمان آن می‌کند و در موارد پیشرفته و حاد از استروئیدها بهره می‌گیرد. آسیب‌های وارد شده به ریه در اثر ابتلا به سارکوئیدوز می‌تواند منجر به بروز نوعی نارسایی تنفسی و احساس درد در قفسه سینه شود. داشتن تپش قلب از نشانه‌های درگیر شدن قلب با این بیماری محسوب می‌شود. درصورتی‌که ابتلا به سارکوئیدوز باعث ایجاد آسیب‌های جدی به اندام‌های حیاتی هم‌چون مغز، قلب یا ریه‌ها شود، احتمال مرگ‌ومیر ناشی از آن بالا می‌رود.