تصاویر؛ ۲۰ شخصیت ماندگار دنیای سریال که تصورشان با بازیگر دیگری غیرممکن است

برخی از بازیگران دنیای سریال آن‌چنان برای نقش‌های ماندگار خود مناسب بوده‌اند، برای مثال برایان کرنستون در نقش والتر وایت یا ایمی پولر در نقش لزلی نوپ که تصور این نقش‌ها با بازیگر دیگری غیرممکن است. هنر انتخاب بازیگر در پیدا کردن فردی مناسب برای نقش خلاصه می‌شود، اما معمولاً چند گزینه جایگزین هم در نظر گرفته می‌شود تا در صورت بروز مشکلاتی مانند تداخل برنامه‌ها یا نبود شیمی بین بازیگران، فرد جایگزین وجود داشته باشد. به همین دلیل، وقتی ترکیب بازیگر و شخصیت به شکلی بی‌نقص شکل می‌گیرد، اهمیتی دوچندان می‌یابد.

هیچ‌کس جز آل پاچینو نمی‌توانست مایکل کورلئونه باشد. هیچ‌کس جز دنیل دی-لوییس نمی‌توانست دنیل پلینو را بازی کند. بسیاری از بازیگران دنیای سریال نیز آن‌چنان در نقش‌های ماندگار خود درخشیده‌اند که مخاطبان نمی‌توانند آن شخصیت را با چهره‌ای غیر از آن‌ها تصور کنند.

۲۰. لورن گراهام در نقش لورلای گیلمور – سریال Gilmore Girls

همسایه فضول، کلیشه‌ای رایج در کمدی‌های تلویزیونی است، اما کازمو کرِیمر آن‌قدر خاص و عجیب است که در میان دیگران می‌درخشد. اجرای مایکل ریچاردز در نقش کرِیمر نمونه‌ای درخشان از کمدی فیزیکی است. نویسندگان می‌توانستند ایده‌ای ساده مثل توپ‌جمع‌کن شدن کرِیمر یا ریختن سیمان در لباس‌شویی را مطرح کنند و ریچاردز آن را به شکلی خنده‌دار اجرا می‌کرد.

۱۸. نورمن ریدس در نقش دریل دیکسون – سریال The Walking Dead

شخصیت کمیک خاص دنی مک‌براید به‌خوبی در نقش بازیکن بی‌ادب و گستاخ بیسبال، کنی پاورز، جلوه می‌یابد. این شخصیت به‌شدت خودخواه و زننده است و در دست هر بازیگر دیگری غیرقابل‌تحمل می‌بود. اما مک‌براید با نشان دادن جنبه آسیب‌دیده و شکسته این افراد، عمق تازه‌ای به آن‌ها می‌بخشد.

۱۶. آنتونی استار در نقش هوم‌لندر – سریال The Boys

ماری تایلر مور ابتدا فقط به‌عنوان مکمل بازیگر اصلی انتخاب شد، اما خیلی زود توانایی‌هایش را در بازی کمدی، درام و حتی اجراهای موزیکال نشان داد. او با انرژی و گرمای ذاتی خود، باورپذیری هر موقعیت طنزآمیزی را بالا می‌برد. بعدها خودش ستاره یک سریال مستقل شد.

۱۴. تاتیانا مازلنی در نقش تمام نسخه‌های کلون پروژه لدا – سریال Orphan Black

جان هم با کاریزمای بازیگران کلاسیک سینما مثل کری گرانت یا کلارک گیبل، نقش دان دریپر را زنده کرد. بازیگر دیگری ممکن بود سریال Mad Men را زیادی مدرن جلوه دهد، اما جان هم آن را عمیقاً در فضای دهه شصت ریشه‌دار کرد. او هم توانایی اجرای ظرافت‌های نویسندگی را داشت و هم طنز موقعیت‌های عجیب سریال را به‌خوبی ارائه داد.

۱۲. آندره براور در نقش کاپیتان هولت – سریال Brooklyn Nine-Nine

هیچ‌کس به سبک ویلیام شتنر بازی نمی‌کند. همانند نیکلاس کیج یا کریستوفر واکن، او انتخاب‌هایی می‌کند که دیگران حتی به آن‌ها فکر نمی‌کنند. هر کسی می‌توانست کاپیتان کرک را به‌عنوان یک قهرمان علمی تخیلی کلیشه‌ای بازی کند، اما فقط شتنر توانست به او شخصیتی خاص و ماندگار ببخشد.

۱۰. ایمی پولر در نقش لزلی نوپ – سریال Parks & Recreation

باب اودنکرک هنگام ایفای نقش ساول گودمن بیشتر به‌عنوان کمدین شناخته می‌شد و نقش ساول در سریال Breaking Bad هم بیشتر جنبه طنز داشت. اما وقتی سریال مستقل او ساخته شد، اودنکرک توانایی‌های دراماتیک خود را نیز نشان داد و شخصیتی چندلایه و انسانی خلق کرد که فراتر از یک وکیل دغل‌باز بود.

۸. دنی دویتو در نقش فرانک رینولدز – سریال It’s Always Sunny in Philadelphia

تیریون لنیستر در نگاه اول فقط یک شخصیت طنزپرداز است، اما در واقع یکی از پیچیده‌ترین شخصیت‌های سریال محسوب می‌شود. پیتر دینکلیج هم طنز کلامی او را استادانه اجرا کرد و هم لایه‌های درونی و دردهای شخصیتی او را به‌خوبی نشان داد.

۶. جولیا لوئی-دریفوس در نقش سلینا میر – سریال Veep

در دستان هر بازیگر دیگری، فریزر کرین شخصیتی غیرقابل‌تحمل جلوه می‌کرد: یک روشنفکر خودبزرگ‌بین. اما گرمر با نمایش رگه‌هایی از غم و اندوه درونی، از او شخصیتی همدلانه ساخت. اجرای او حالتی شکسپیری داشت و همین آن را متمایز کرد.

۴. مایکل کی. ویلیامز در نقش عمر لیتل – سریال The Wire

ریکی جرویس با خلق دیوید برنت معیاری تازه برای کمدی تلویزیونی گذاشت، اما برای مخاطب آمریکایی، مایکل اسکات باید همدلی‌برانگیزتر می‌بود. استیو کارل با گرما و شیرینی ذاتی‌اش توانست این نسخه از شخصیت را خلق کند و آن را به قلب تپنده نسخه آمریکایی The Office بدل سازد.

۲. جیمز گاندولفینی در نقش تونی سوپرانو – سریال The Sopranos

پیش از انتخاب کرنستون، چند بازیگر دیگر برای این نقش مطرح شده بودند، اما هیچ‌کس نمی‌توانست همانند او تحولی چنین عظیم را در شخصیت نمایش دهد: از یک معلم ساده، به یک پادشاه مواد مخدر. کرنستون قبلاً نقش پدری خجالتی را در سریال Malcolm in the Middle ایفا کرده بود و توانست همان انرژی را با بازی درخشان در سیر سقوط والتر وایت ترکیب کند. هیچ‌کس جز او نمی‌توانست این نقش را چنین کامل اجرا کند.

منبع: گیمفا