نقد و بررسی فیلم Wick Is Pain؛ چگونه جان ویک خلق شد؟

از سال ۲۰۱۴ که اولین قسمت این مجموعه به نمایش درآمد، جان ویک نه تنها به عنوان یک قهرمان اکشن، بلکه به عنوان یکی از ماندگارترین نقش‌های کیانو ریوز در دل مخاطبان جا گرفته است. داستان جان ویک، روایت‌گر زندگی یک قاتل حرفه‌ای است که به ناگاه و به دلیل انتقام‌های شخصی، بار دیگر به دنیای تاریک و بی‌رحم جنایت بازمی‌گردد. این بازگشت، نه تنها نتیجه‌ای از یک تراژدی شخصی است، بلکه نمایانگر جستجوی او برای هویت و آرامش در جهانی است که هیچ‌گاه به او اجازه فرار نمی‌دهد. در این سفر پر از تنش و چالش، جان با دنیایی روبرو می‌شود که قوانین و عرف‌های خاص خود را دارد و هر قدم او به سمت انتقام، او را به عمق بیشتری از این دنیای تاریک می‌کشاند.

کمی پیش از آغاز اکران فیلم Ballerina که با قصه‌ای از دنیای جان ویک و با بازی کیانو ریوز و آنا د آرماس روایت می‌شود؛ مستند Wick Is Pain منتشر شد که به بررسی دقیق‌تر فرآیند ساخت و تأثیرات این اثر پرداخته است. ویک یعنی درد (Wick Is Pain) چیزی فراتر از یک مستند ساده است؛ بیش از اینکه یک مستند معمولی و شاید خسته‌کننده باشد، با نگاهی تازه و متفاوت، ما را به درون دنیای پرهیجان و اکشن سری فیلم‌های جان ویک می‌برد؛ دنیای جذابی که تا پیش از این در ۴ فیلم این مجموعه دیده بودیم و حالا بعد جدیدتری از خلق این فیلم، کاراکتر جان ویک و فرآیند ساخت این مجموعه را می‌بینیم.

این مستند به خوبی نشان می‌دهد که حتی پشت‌صحنه‌‌ی یک فیلم سینمایی و مستندی دو ساعته درباره‌ی آن اثر می‌تواند مانند خود فیلم، جالب، دیدنی و پر از جزییات باشد. در دقایق اولیه‌ی مستند ویک یعنی درد، در مورد حرفه‌ی بدل‌کاری، هنرهای رزمی و سابقه‌ی کار کارگردان جان ویک صحبت می‌شود. چاد استاهلسکی، کارگردان این اثر، از فعالیت‌هایش در زمینه‌ی ورزش، هنرهای رزمی، بدل‌کاری و تجربه‌ی حضور در فیلم کلاغ می‌گوید. این مستند به خوبی توانسته‌ رابطه‌ی نزدیک کارگردان و بازیگر فیلم‌های جان ویک یعنی کیانو ریوز و چاد استاهلسکی را نشان دهد؛ آن دو اولین بار در فیلم ماتریکس با هم آشنا شدند و با همکاری هم، دنیای اکشن سینمای هالیوود را متحول کردند. این رابطه‌ و دوستی در گفت‌وگوهایشان با هم نیز به خوبی مشخص است.

سازندگان فیلم برای بازیگر نقش اصلی، در فکر انتخاب کیانو ریوز بودند. ریوز در زمان پیش تولید جان ویک، فیلم ۴۷ رونین را بازی کرده بود و به تازگی فیلم‌برداری مبارز تای‌ چی تمام شده بود. اما این دو اثر موفق نبودند و با شکست تجاری مواجه شدند. به همین دلیل در آن زمان کیانو ریوز به دنبال پروژه‌ای بود تا او را بعد از فیلم معروف ماتریکس، دوباره به ستاره‌‌ی سینما و هالیوود تبدیل کند.‌

بنابراین برای بازی در نقش ویک حاضر شد و تمام تلاشش را برای ایفای هر چه بهتر این نقش کرد. در همین راستا، نام مستند، ویک یعنی درد است، نیز بی‌معنی نیست. کیانو ریوز برای کاراکترش دردهای زیادی را تحمل کرده است. این مستند نشان می‌دهد که او تمرینات زیادی برای این نقش داشته؛ برای اینکه سکانس‌های اکشن، رزمی و مبارزه‌ای به خوبی اجرا شود، آسیب‌های زیادی را تحمل کرده است که این مسئله نشان از تعهد و مسئولیت پذیری بالای وی برای ایفای نقش و فیلمی که در آن بازی می‌کند، دارد و باز هم به همان مفهوم ویک یعنی درد اشاره دارد؛ البته در پایان مستند، کیانو ریوز عنوان می‌کند ویک تنها به معنی درد نیست و معناهای دیگری نیز دارد.

ویک یعنی درد یا Wick Is Pain حاوی نکات جالب و قابل توجهی است؛ حقایقی که دنیای جان ویک را به طرز متفاوتی به تصویر می‌کشد. اولین نکته جالب، گفت‌وگوهای زیادی است که بین سازندگان فیلم انجام می‌شود و موضوع آن هم ریشی است که باید برای کاراکتر جان ویک بگذارند! حتی بحث می‌کنند که چهره‌‌ی بازیگر این نقش، چقدر شبیه به فیلم ماتریکس شده است؛ یا حتی گفته می‌شود اگر برای کاراکتر جان ویک ریش گذاشته شود، هیچ کس فیلم را نمی‌بیند و فیلم شکست می‌خورد! اما در نهایت کارگردان‌های کار اولی، ریسک می‌کنند و برای ویک ریش می‌گذارند؛ البته احتمالش خیلی کم است که کسی زیاد به ریش جان ویک مخصوصاً در بین درگیری‌ها و مبارزه‌های خشن و خونین او توجه کرده باشد.

یک نکته‌ی جالب‌تر این است که جان ویکِ یکی که ما دیده‌ایم با جان ویکِ یکی که در ابتدای مراحل تدوین بوده، فرق دارد. اولین نسخه از فیلم جان ویک بیشتر شبیه به یک فیلم نوآر سوئدی بود. جان خیلی غمگین و افسرده بود، فقط در خانه‌اش راه می‌رفت و بیشتر ناراحتی و افسردگی او به تصویر کشیده می‌شد؛ در کل، نسخه‌ی اولیه خیلی طولانی و خسته‌کننده بود؛ هیجانش نیز کم بود. چاد به همراه همکار دیگرش که هر دو اولین تجربه‌ی کارگردانی‌شان را تجربه می‌کردند نیز، تازه بعد از اتمام فیلم‌برداری فهمیده بودند که سختی کارشان تازه شروع شده است.

آن‌ها تمام سعی‌شان را کردند تا در مرحله پس تولید یعنی تدوین، فیلم را نجات دهند و در نهایت موفق شدند. نکته‌ی جالب دیگر در ساخت قسمت‌های بعدی این اثر، فیلم‌برداری سکانس درگیری در یک کنسرت است. جایی که واقعاً چاد، ریوز و تیمش در میان مردم، تیراندازی، مبارزه و درگیری به راه انداختند و نتیجه‌اش سکانسی بسیار مهیج و البته طبیعی شد. این مستند، جدا از سختی‌های متعدد ساخت فیلم جان ویک برای کارگردان و بازیگران، به ارزش کاری که بدل‌کاران انجام می‌دهند اشاره دارد؛ این مستند می‌گوید، این افراد، گمنام‌اند و به دور از اعتبار و شهرت، سختی‌های زیادی را تجربه می‌کنند و به ساخت چنین فیلم‌های معروفی کمک مهمی می‌کنند. مثل قسمتی که بدل‌کار جان ویک از ارتفاع بالا به زمین می‌‌افتد و دو بار این سکانس را تکرار می‌کند؛ و با وجود دردش، همچنان سرپا می‌ماند و برای فیلم تلاش می‌کند.

جان ویک فراتر از یک شخصیت خیالی و چند فیلم پرفروش است؛ این سری فیلم‌ها، دنیایی سرشار از خشم، مبارزه، انتقام، هیجان و درد است و مستندش نیز این دنیا را بیش از پیش جذاب‌ می‌کند. مدت زمان Wick Is Pain حدود دو ساعت است؛ شاید اگر این مستند درباره‌ی فیلم دیگری بود، مخاطب برای تماشا به سمتش نمی‌رفت، یا اگر می‌رفت احتمالاً خیلی زود خسته می‌شد؛ اما این جا ماجرا فرق دارد. Wick Is Pain درباره‌ی جان ویک و کیانو ریوز است؛ قطعاً هر چه در مورد این دو مرد جذاب دنیای اکشن هالیوود باشد به اضافه‌ی حقایقی تازه و کمتر شنیده شده درباره‌ی سینمای اکشن و سری فیلم‌های جان ویک، تماشای مستندی دو ساعته را برای مخاطبش جذاب، دل‌نشین و جالب می‌کند.

منبع: گیمفا