سعید راد: میخواستم مثل رضاشاه عصبانی شوم
صحبت‌های سعید راد درباره ایفای نقش رضاشاه در سریال در چشم باد را در گزارش زیر می‌خوانید.
تاکنون بازیگران بسیاری ایفاگر نقش رضاشاه در فیلم‌ها و سریال‌ها بوده‌اند. اما سعید راد در سریال «در چشم باد» توانست به قدری خوب بازی کند که برای مخاطب باورپذیر باشد. وی در گفتگویی درباره تجربه بازی در قالب این نقش گفت که در ادامه می‌خوانید:
با توجه به ویژگی‌هایی که رضاشاه در رفتار و کردار و حتی راه رفتن داشت، برای نزدیک‌ترشدن به این نقش و این‌که بتوانید دیکتاتور بودن او را به خوبی در بازی‌تان نشان بدهید، در این زمینه مطالعات بسیاری داشتید یا فیلمنامه کامل بود؟
وقتی آقای جوزانی این نقش را به من پیشنهاد کرد حدود چهار پنج جلسه‌ای در دفترشان با هم در این باره صحبت کردیم تا بگوید از من برای بازی در این نقش چه می‌خواهد. البته من نمی‌خواستم که این نقش را بازی کنم.
چرا؟
به دلیل حساسیت‌هایی که اینگونه نقش‌ها دارند، بازی‌کردن‌شان خیلی مسوولیت دارد. چون به هر حال نمی‌توان در این نوع آثار همه وقایع را به تصویر کشید. چون وقتی می‌خواهی به زندگی شخصیت‌های تاریخی ورود کنی، مسوولیت سنگینی را برعهده می‌گیری؛ بنابراین من هم از ابتدا فکر می‌کردم قرار است زندگی رضاشاه را به صورت کامل بسازند و من هم آن نقش را بازی کنم. اما آقای جوزانی برای من توضیح داد که داستان سریال در چشم باد از زمان ورود متفقین به ایران و قیام میرزا کوچک‌خان تا فتح خرمشهر است. به همین دلیل پذیرفتم که این نقش را بازی کنم. به من تعدادی هم کتاب معرفی کرد و گفت که با خواندن این کتاب‌ها به کاراکتری که مدنظر من است، می‌رسی که من هم آن کتاب‌ها را مطالعه کردم. در طول کار هم خیلی با هم در این باره صحبت می‌کردیم و مطالعه و کمک‌های ایشان باعث شد بتوانم به این کاراکتر نزدیک شوم.
فیلم‌های مستندی هم که از آن مقطع تاریخ در دسترس بود را هم دیدید تا بتوانید کاملا در قالب این شخصیت قرار بگیرید؟
من بیشتر عکس دیدم و خاطرات فروغی و چند نفر دیگر را در این زمینه مطالعه کردم تا جنس عصبانیت این شخص زمانی که خبر‌های بد می‌شنید را بتوانم به خوبی دربیاورم.
از آنجا که رضاشاه اهل شمال ایران بود، برای لحن و گویش و بیان این شخص چه کردید؟
ما اصلا روی لهجه کار نکردیم. فیلم‌هایی هم که من از آن دوران دیدم، صامت بود.
با وجود این‌که به بازی در چنین نقشی علاقه‌مند نبودید، وقتی به عنوان مخاطب سریال را دیدید، از نتیجه کار راضی بودید؟
دقیقا. چون اطمینان داشتم چیزی که مدنظر کارگردان بود را می‌توانستم اجرا کنم. بیشتر روی فیزیک بدنم برای این شخصیت کار می‌کردم. چون می‌دانید که برخی از بازیگران فیزیکی هستند و بعضی بازیگر صدا.
بعد از آن کار دوباره به شما بازی در این نقش در سریال دیگری پیشنهاد شد؟
بله، اما نپذیرفتم. البته بازی یکی دیگر از شخصیت‌های تاریخی هم به من پیشنهاد شد که به همان دلیلی که پیش از این گفتم قبول نکردم.
با توجه به ویژگی‌هایی که رضاشاه در رفتار و کردار و حتی راه رفتن داشت، برای نزدیک‌ترشدن به این نقش و این‌که بتوانید دیکتاتور بودن او را به خوبی در بازی‌تان نشان بدهید، در این زمینه مطالعات بسیاری داشتید یا فیلمنامه کامل بود؟
وقتی آقای جوزانی این نقش را به من پیشنهاد کرد حدود چهار پنج جلسه‌ای در دفترشان با هم در این باره صحبت کردیم تا بگوید از من برای بازی در این نقش چه می‌خواهد. البته من نمی‌خواستم که این نقش را بازی کنم.
چرا؟
به دلیل حساسیت‌هایی که اینگونه نقش‌ها دارند، بازی‌کردن‌شان خیلی مسوولیت دارد. چون به هر حال نمی‌توان در این نوع آثار همه وقایع را به تصویر کشید. چون وقتی می‌خواهی به زندگی شخصیت‌های تاریخی ورود کنی، مسوولیت سنگینی را برعهده می‌گیری؛ بنابراین من هم از ابتدا فکر می‌کردم قرار است زندگی رضاشاه را به صورت کامل بسازند و من هم آن نقش را بازی کنم. اما آقای جوزانی برای من توضیح داد که داستان سریال در چشم باد از زمان ورود متفقین به ایران و قیام میرزا کوچک‌خان تا فتح خرمشهر است. به همین دلیل پذیرفتم که این نقش را بازی کنم. به من تعدادی هم کتاب معرفی کرد و گفت که با خواندن این کتاب‌ها به کاراکتری که مدنظر من است، می‌رسی که من هم آن کتاب‌ها را مطالعه کردم. در طول کار هم خیلی با هم در این باره صحبت می‌کردیم و مطالعه و کمک‌های ایشان باعث شد بتوانم به این کاراکتر نزدیک شوم.
فیلم‌های مستندی هم که از آن مقطع تاریخ در دسترس بود را هم دیدید تا بتوانید کاملا در قالب این شخصیت قرار بگیرید؟
من بیشتر عکس دیدم و خاطرات فروغی و چند نفر دیگر را در این زمینه مطالعه کردم تا جنس عصبانیت این شخص زمانی که خبر‌های بد می‌شنید را بتوانم به خوبی دربیاورم.
از آنجا که رضاشاه اهل شمال ایران بود، برای لحن و گویش و بیان این شخص چه کردید؟
ما اصلا روی لهجه کار نکردیم. فیلم‌هایی هم که من از آن دوران دیدم، صامت بود.
با وجود این‌که به بازی در چنین نقشی علاقه‌مند نبودید، وقتی به عنوان مخاطب سریال را دیدید، از نتیجه کار راضی بودید؟
دقیقا. چون اطمینان داشتم چیزی که مدنظر کارگردان بود را می‌توانستم اجرا کنم. بیشتر روی فیزیک بدنم برای این شخصیت کار می‌کردم. چون می‌دانید که برخی از بازیگران فیزیکی هستند و بعضی بازیگر صدا.
بعد از آن کار دوباره به شما بازی در این نقش در سریال دیگری پیشنهاد شد؟
بله، اما نپذیرفتم. البته بازی یکی دیگر از شخصیت‌های تاریخی هم به من پیشنهاد شد که به همان دلیلی که پیش از این گفتم قبول نکردم.