مصطفی رحماندوست: احتمال جذب مخاطب توسط نمایش آنلاین زیاد است
شاعر "صد دانه یاقوت" در مورد برگزاری آنلاین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان گفت: جشنواره در دوره‌های پیشین جنبه عمومی نداشت اما احتمال این که با نمایش آنلاین جشنواره، بتوانیم مخاطبان بیشتری را جذب کنیم وجود دارد.
به گزارش خبرگزاری تسنیم، به نقل از جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، "مصطفی رحماندوست" شاعر، قصه‌نویس و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان درباره رویکرد این دوره از جشنواره در مقایسه با سال‌های پیش اظهار داشت: من به دوره‌های پیش و زمانی که تلاش می‌کردیم تا جشنواره‌ای وزین در سطح بین‌المللی داشته باشیم فکر می‌کنم و انتظارم این است که با انرژی خالصانه‌ای که دوستان در سال‌های گذشته صرف برگزاری جشنواره کرده‌اند، امروز بتوانیم شاهد برگزاری یک جشنواره سینمایی قدرتمند از نظر اقتصادی، اجتماعی و تربیتی باشیم.
شاعر "صد دانه یاقوت" درپاسخ به این که آیا ساخت فیلم‌ها باید برای کودکان باشد گفت: به هر دو شکل می‌توان فیلم ساخت، معمولا مخاطبان فیلم‌هایی که درباره کودکان ساخته می‌شود کسانی هستند که می‌خواهند با کودک و خلاقیت‌های درونی آنها آشنا شوند اما ممکن است فیلم‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود مورد پسند بزرگترها نباشد.
وی افزود: باید در جشنواره کودک فیلم‌هایی حضور داشته باشد که برای کودکان ساخته شده باشد زیرا مخاطب جشنواره کودکان هستند. البته این موضوع هم باید مدنظر قرار داد که اغلب بزرگترها کودکان را برای تماشای فیلم‌ها به سینما می‌آورند، ولی در گذشته همیشه به این نکته توجه می‌کردند که فیلم‌های کودک نشانه‌هایی برای بزرگترها نیز داشته باشد که به گونه‌ای جنبه بازارگرمی داشت اما واقعیت این است که در دنیا فیلم‌های کودک برای کودکان ساخته می‌شود.
مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان در زمینه مسئله اقتصادی سینما بیان کرد: گردش مالی سینمای بزرگسال با فیلم‌های خوبی که تولید می‌شود زیاد است، به ویژه وقتی که در فیلم‌ها جنبه‌های عوام‌پسندانه بسیار وجود داشته باشد؛ پس این گردش مالی اجازه نمی‌دهد تا سرمایه‌ها به سمت ساخت فیلم‌هایی برای کودکان و نوجوانان بیاید و این سوال که چگونه باید این هزینه‌ها برگردد، مطرح می‌شود.
وی تصریح کرد: مشکل دوم نویسنده و تهیه‌کننده‌ای است که می‌تواند برای بچه‌ها فیلم بسازد اما درگیر تهیه سرمایه می‌شود و نمی‌تواند به دنبال ایده‌آل‌های جهانی برای ساخت فیلم کودک و شرایط کودکانه‌پسند باشد. فکر می‌کنم نگارش کتاب در حوزه کودک و حتی تولید فیلم برای کودکان تنها پنجره‌ای است که می‌تواند با تمام دنیا ارتباط برقرار کند، چون سیاست در آن نقشی ندارد و فشار‌های مختلف سیاسی نمی‌تواند روی آن تاثیر بگذارد اما نویسندگان و فیلم‌سازان به حمایت و نظر دولت در زمان عرضه کتاب‌ها و فیلم‌ها در بازارهای جهانی نیاز دارند.
رحماندوست خاطرنشان کرد: فیلم کودک با مخاطب محدود داخلی و با فروش کم نمی‌تواند مخاطبی را جذب کند، ولی فیلم‌های کمدی مخاطبان بیشتری دارد. نگارش فیلمنامه کمدی آسان‌تر بوده و هزینه کمتری برای ساخت لازم دارد و سرمایه‌گذاری در آن کم است، چون ساخت یک فیلم فانتزی برای کودکان و نوجوانان نیازمند هزینه بسیار بالایی در بخش جلوه‌های ویژه است.
نویسنده قصه‌های کودک اظهار داشت: یادم می‌آید که ما در بنیاد سینمایی فارابی رمان‌های نوجوانان را می‌خواندیم و تعدادی از آنها را برای ساخت فیلم به کارگردان‌ها پیشنهاد می‌دادیم. همان موقع نظرم این بود که ما با یک مشکل فکری دیگری رو‌به‌رو هستیم، این که کارگردان به اثر من که می‌رسد می‌گوید من می‌توانم فیلمنامه و دیالوگ بنویسم، پس آن را هم می‌سازم که در نهایت به ساخت یک فیلم فاجعه ختم می‌شود.
وی افزود: با این روش می‌توان گفت ما هیچ شناختی از مخاطبان نداریم و حتی احترامی هم برای آنها قائل نیستیم. در کشورهای دیگر نویسنده و دیالوگ‌نویس هر کدام با شخصیت و نگاهی متفاوت این کار را انجام می‌دهند. متاسفانه ما دچار خود بزرگ پنداری شده‌ایم که بسیار آسیب زننده است.
رحماندوست گفت: من چند سال دبیر جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک بودم و نظرم این بود که متن گفت‌وگوهای شعرگونه را به کسی بدهید که حرفه‌اش شعر باشد چون نتیجه بی‌توجهی به این نظریه، یک شعر بی‌حس است که فقط کلمات در کنارهم چیده شده‌اند. امروز روزگار تخصص است، پس در این شرایط نباید انتظار پیشرفت داشت. البته سینمای کشورهای چک یا لهستان شرایط بدتر از ما داشت اما آنقدر مفهوم‌گرایانه کارکردند که در دنیا مطرح شدند. در سینمای کودک باید ابتدا داستان بنویسیم و بعد شخصیت‌ها از درون آن بیرون بیاید، نه این که شخصیت‌ها را بسازیم و بعد به دنبال نگارش داستان باشیم.
وی در مورد برگزاری آنلاین این دوره جشنواره گفت: جشنواره در دوره‌های پیشین جنبه عمومی نداشت اما احتمال این که با نمایش آنلاین جشنواره، بتوانیم مخاطبان بیشتری را جذب کنیم وجود دارد.
شاعر "صد دانه یاقوت" درپاسخ به این که آیا ساخت فیلم‌ها باید برای کودکان باشد گفت: به هر دو شکل می‌توان فیلم ساخت، معمولا مخاطبان فیلم‌هایی که درباره کودکان ساخته می‌شود کسانی هستند که می‌خواهند با کودک و خلاقیت‌های درونی آنها آشنا شوند اما ممکن است فیلم‌هایی که برای کودکان ساخته می‌شود مورد پسند بزرگترها نباشد.
وی افزود: باید در جشنواره کودک فیلم‌هایی حضور داشته باشد که برای کودکان ساخته شده باشد زیرا مخاطب جشنواره کودکان هستند. البته این موضوع هم باید مدنظر قرار داد که اغلب بزرگترها کودکان را برای تماشای فیلم‌ها به سینما می‌آورند، ولی در گذشته همیشه به این نکته توجه می‌کردند که فیلم‌های کودک نشانه‌هایی برای بزرگترها نیز داشته باشد که به گونه‌ای جنبه بازارگرمی داشت اما واقعیت این است که در دنیا فیلم‌های کودک برای کودکان ساخته می‌شود.
مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان در زمینه مسئله اقتصادی سینما بیان کرد: گردش مالی سینمای بزرگسال با فیلم‌های خوبی که تولید می‌شود زیاد است، به ویژه وقتی که در فیلم‌ها جنبه‌های عوام‌پسندانه بسیار وجود داشته باشد؛ پس این گردش مالی اجازه نمی‌دهد تا سرمایه‌ها به سمت ساخت فیلم‌هایی برای کودکان و نوجوانان بیاید و این سوال که چگونه باید این هزینه‌ها برگردد، مطرح می‌شود.
وی تصریح کرد: مشکل دوم نویسنده و تهیه‌کننده‌ای است که می‌تواند برای بچه‌ها فیلم بسازد اما درگیر تهیه سرمایه می‌شود و نمی‌تواند به دنبال ایده‌آل‌های جهانی برای ساخت فیلم کودک و شرایط کودکانه‌پسند باشد. فکر می‌کنم نگارش کتاب در حوزه کودک و حتی تولید فیلم برای کودکان تنها پنجره‌ای است که می‌تواند با تمام دنیا ارتباط برقرار کند، چون سیاست در آن نقشی ندارد و فشار‌های مختلف سیاسی نمی‌تواند روی آن تاثیر بگذارد اما نویسندگان و فیلم‌سازان به حمایت و نظر دولت در زمان عرضه کتاب‌ها و فیلم‌ها در بازارهای جهانی نیاز دارند.
رحماندوست خاطرنشان کرد: فیلم کودک با مخاطب محدود داخلی و با فروش کم نمی‌تواند مخاطبی را جذب کند، ولی فیلم‌های کمدی مخاطبان بیشتری دارد. نگارش فیلمنامه کمدی آسان‌تر بوده و هزینه کمتری برای ساخت لازم دارد و سرمایه‌گذاری در آن کم است، چون ساخت یک فیلم فانتزی برای کودکان و نوجوانان نیازمند هزینه بسیار بالایی در بخش جلوه‌های ویژه است.
نویسنده قصه‌های کودک اظهار داشت: یادم می‌آید که ما در بنیاد سینمایی فارابی رمان‌های نوجوانان را می‌خواندیم و تعدادی از آنها را برای ساخت فیلم به کارگردان‌ها پیشنهاد می‌دادیم. همان موقع نظرم این بود که ما با یک مشکل فکری دیگری رو‌به‌رو هستیم، این که کارگردان به اثر من که می‌رسد می‌گوید من می‌توانم فیلمنامه و دیالوگ بنویسم، پس آن را هم می‌سازم که در نهایت به ساخت یک فیلم فاجعه ختم می‌شود.
وی افزود: با این روش می‌توان گفت ما هیچ شناختی از مخاطبان نداریم و حتی احترامی هم برای آنها قائل نیستیم. در کشورهای دیگر نویسنده و دیالوگ‌نویس هر کدام با شخصیت و نگاهی متفاوت این کار را انجام می‌دهند. متاسفانه ما دچار خود بزرگ پنداری شده‌ایم که بسیار آسیب زننده است.
رحماندوست گفت: من چند سال دبیر جشنواره بین‌المللی تئاتر کودک بودم و نظرم این بود که متن گفت‌وگوهای شعرگونه را به کسی بدهید که حرفه‌اش شعر باشد چون نتیجه بی‌توجهی به این نظریه، یک شعر بی‌حس است که فقط کلمات در کنارهم چیده شده‌اند. امروز روزگار تخصص است، پس در این شرایط نباید انتظار پیشرفت داشت. البته سینمای کشورهای چک یا لهستان شرایط بدتر از ما داشت اما آنقدر مفهوم‌گرایانه کارکردند که در دنیا مطرح شدند. در سینمای کودک باید ابتدا داستان بنویسیم و بعد شخصیت‌ها از درون آن بیرون بیاید، نه این که شخصیت‌ها را بسازیم و بعد به دنبال نگارش داستان باشیم.
وی در مورد برگزاری آنلاین این دوره جشنواره گفت: جشنواره در دوره‌های پیشین جنبه عمومی نداشت اما احتمال این که با نمایش آنلاین جشنواره، بتوانیم مخاطبان بیشتری را جذب کنیم وجود دارد.