مرد کهنوجی با دو‌شناسنامه و ۲۸ فرزند چگونه زندگی می‌کند؟

محمد آزادی شیبکوه، یکی از جانبازان دفاع مقدس و از اهالی قدیمی شهر کهنوج است که با تولد آخرین فرزند پسرش، شمار فرزندان خانواده بزرگش به ۲۸ نفر رسیده است.

وی که نام این نوزاد را «عارف» گذاشته و در نخستین ساعات شنبه ۱۷ خرداد ماه، تولد فرزندش را به طور رسمی در اداره ثبت احوال کهنوج ثبت کرد در گفتگو با خبرنگار مهر از مشکلات و چالش‌های زندگی‌اش می‌گوید.

زندگی‌ام با یارانه می‌گذرد

محمد آزادی شیبکوه، می‌گوید: من متولد سال ۱۳۴۰ و ۶۴ سال سن دارم، دارای ۳ زن و ۲۸ فرزند هستم و در شهرک ولی عصر شهر کهنوج ساکن هستم، ۱۲ سال در نیروی انتظامی به عنوان جان فدا برای تأمین امنیت منطقه خدمت کردم تا اینکه منطقه از وجود اشرار پاکسازی و امن شد و پس از آن با من قطع همکاری شد و شغلم را از دست دادم و اکنون مدت‌ها است بیکارم و از طریق دریافت یارانه زندگی می‌کنم.

وی می‌افزاید: ۷۶۱ روز سابقه حضور در جبهه‌های جنگ تحمیلی دارم و در سال ۱۳۶۵ از ناحیه سر و پا در جبهه جنگ مجروح شدم.

محمد آزادی، می‌گوید: دو همسر و فرزندانم در دو خانه ۱۰۰ متری اجاره‌ای که متعلق به دانشگاه آزاد بوده و در کنار هم قرار دارند زندگی می‌کنند و یک زن دیگرم در دو اتاق قدیمی که متعلق به خودم است در محل دیگری از شهر کهنوج زندگی می‌کند.

صاحب خانه قصد تخلیه خانه را دارد

وی با اشاره به مشکلات مالی‌اش و ناتوانی در پرداخت اجاره بهای منزل می‌گوید: خانه‌ای که در آن ساکن هستم متعلق به دانشگاه آزاد اسلامی است و ماهیانه ۸ میلیون تومان باید کرایه بپردازم، اما دانشگاه آزاد به دلیل اینکه ۴۰ میلیون تومان کرایه عقب مانده دارم می‌گوید باید خانه را خالی کنم، در حالی که این خانه فرسوده بود که من تعمیر کردم و در آن ساکن شدم.

وی می‌افزاید: من به مرور زمان کرایه خانه را می‌پردازم، اما دانشگاه آزاد می‌گوید باید خانه را هر چه زودتر خالی کنم.

پدر ۲۸ فرزند ادامه می‌دهد: امروز صبح از دانشگاه آزاد با من تماس گرفتند و من را تهدید به بیرون کردن از خانه کردند، در حالی که من به دلیل بیماری دیابت و مجروحیت از ناحیه سر در زمان جنگ، توان کار کردن ندارم و خانه نشین هستم.

کنار خیابان چادر می زنم

آزادی، می‌گوید: امروز من با فرماندار کهنوج تماس گرفتم و گفتم که یک چادر از طرف فرمانداری به من بدهید تا با سه زن و ۲۸ فرزند بروم در گوشه‌ای از خیابان زندگی کنم.

این مرد کهنوجی تصریح می‌کند: من دو فرزند دیگر در راه دارم که یکی دی ماه و دیگری بهمن ماه به دنیا می‌آیند.

محمد آزادی، می‌گوید: هیچ سرپناهی از خودم ندارم و اکنون باید خانه اجاره‌ای را تخلیه و در گوشه خیابان زندگی کنم.

وی می‌افزاید: بزرگترین فرزند من یک دختر متولد سال ۱۳۶۲ است که ازدواج کرده و کوچک‌ترین آن پسر چند روزه‌ام به نام عارف است.

آزادی می‌گوید: تعداد ۸ نفر از دختران من ازدواج کرده‌اند و ۱۱ نوه دارم. همچنین از تعداد ۲۸ فرزند ۱۶ نفر دختر و ۱۲ نفر پسر هستند.

نتوانستم وام فرزندآوری بگیرم

وی با بیان اینکه عصب‌های پایش پاره شده و با عصا راه می‌رود می‌گوید: من برای دریافت وام فرزندآوری برای یکی از فرزندانم اقدام کردم که گفتند باید ضامن کارمند داشته باشی و به همین دلیل نتوانستم این وام را دریافت کنم. از سوی دیگر برای واگذاری زمین هم هیچ اقدامی نشده است.

وی با اشاره به اینکه ۶ فرزند مدرسه‌ای دارد می‌افزاید: یکی از دخترانم با استعداد و درسش بسیار خوب است و کلاس دوازدهم درس می‌خواند، اما به دلیل اینکه توان پرداخت هزینه رفت و آمد و وسایل تحصیل را نداشتم دو ترم از مدرسه‌اش مانده و نتوانسته درسش را تمام و دیپلم بگیرد و به همین خاطر خانه نشین شده است.

این مرد کهنوجی از مسئولین و مردم خیر می‌خواهد او را در رفع مشکلات زندگی با ۲۸ فرزند یاری کنند و پرونده درصد جانبازی‌اش هر چه زودتر تعیین تکلیف شود.