به گزارش خبرنگار مهر، در آستانه برگزاری جام جهانی باشگاه‌ها ۲۰۲۵ در ایالات متحده، پپ گواردیولا، سرمربی پرافتخار تیم فوتبال منچسترسیتی، در گفت‌وگویی با وب‌سایت رسمی فیفا، ضمن ابراز خوش‌بینی نسبت به حضور در این رقابت‌ها، به نقش حیاتی هواداران جهانی سیتی، اهمیت تنوع سبک‌های بازی در قاره‌های مختلف و نیز جایگاه تربیت بازیکنان جوان در فلسفه مربیگری‌اش پرداخت.
گواردیولا با اشاره به پیشینه موفق خود در کسب عناوین قاره‌ای و جهانی، جام جهانی باشگاه‌ها را فرصتی تازه برای تثبیت برتری سیتی در سطح بین‌المللی توصیف کرد و از انگیزه خود برای کسب افتخاری دیگر در کارنامه مربیگری‌اش سخن گفت.
منچسترسیتی در گروه G به ترتیب با تیم‌های الوداد کازابلانکا، العین امارات و یوونتوس دیدار خواهد کرد. پپ گواردیولا، یکی از پرافتخارترین مربیان تاریخ فوتبال، این بار به دنبال کسب یک عنوان بزرگ دیگر در جام جهانی باشگاه‌های فیفا ۲۰۲۵ است. وی که از ۹ سال پیش هدایت سیتی را بر عهده دارد، نماد موفقیت خارق‌العاده این تیم در سال‌های اخیر بوده است. از زمان حضور او، منچسترسیتی ۶ قهرمانی در لیگ برتر، ۲ جام حذفی، ۴ جام اتحادیه و یک قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا کسب کرده. سیتی در سال ۲۰۲۳ نیز تحت هدایت او قهرمان جام جهانی باشگاه‌ها شد. اکنون این مربی ۵۴ ساله با عزم راسخ، قصد دارد بار دیگر سلطه بین‌المللی تیمش را به رخ بکشد.
شما تا امروز افتخارات زیادی با سیتی کسب کرده‌اید. اضافه شدن جام جهانی باشگاه‌ها چه معنایی برای‌تان دارد؟
واقع‌بین باشیم، این خیلی فوق‌العاده خواهد بود. ولی ۳۱ تیم دیگر هم همان هدف را دارند. معمولاً وقتی وارد یک رقابت می‌شوم، مثل لیگ برتر، از همان ابتدا نمی‌گویم «حتماً باید قهرمان شویم». باید قدم‌به‌قدم جلو رفت.
در دوران مربیگری‌تان، نقش بزرگی در رشد بازیکنان جوان داشته‌اید؛ از لیونل مسی گرفته تا اخیراً فیل فودن. چه چیزی باعث می‌شود این بازیکنان از سنین پایین متمایز شوند؟
ذهنیت آن‌ها. همه بازیکنان از نظر فنی استعداد دارند. البته بعضی‌ها بیشتر از بقیه. اما تفاوت اصلی در ذهن است. بازیکنان بزرگ بیشتر از بقیه می‌خواهند. این حقیقت است. این خواستن ممکن است از پدر و مادر، تربیت خانوادگی، ساعت‌ها بازی در خیابان، مربیان اولیه یا حتی هم‌تیمی‌هایشان ریشه بگیرد. این عوامل در شکل‌گیری روحیه رقابت‌پذیر آن‌ها نقش دارد.
رویکرد شما نسبت به پرورش استعداد چیست؟ و از کجا آمده؟
تأثیر مربیانم، به‌ویژه مربی و الگوی من، یوهان کرایف، باعث شد افق دیدم باز شود. او الهام‌بخش من بود و به من کمک کرد سبک بازی‌ام را شکل دهم. مطمئنم اگر شاگرد کرایف نبودم، شاید اصلاً مربی نمی‌شدم.
شما مدتی را در آمریکا گذراندید. از آن تجربه چه چیزی به یاد دارید؟
بله، بعد از دوران بارسلونا، یک سال مرخصی گرفتم و با خانواده‌ام در نیویورک زندگی کردیم. شهری فوق‌العاده است، همان‌طور که همه می‌دانند. آن‌جا هیچ‌وقت بی‌کار نمی‌مانی!
سوال پایانی اینکه آمریکا میراث ورزشی غنی‌ای دارد. آیا ورزشکار آمریکایی خاصی هست که تحسینش کنید؟
می‌توانم به مایکل جردن و تایگر وودز اشاره کنم. این دو اسطوره تصویری جهانی از ورزش‌های خود خلق کردند و آن را متحول ساختند.