بهبودیافتگان کرونا چه عوارضی خواهند داشت؟
نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد که بهبودیافتگان بیماری کووید - ۱۹ در طولانی مدت از مشکلات ریه و قلب رنج می‌بینند، البته ممکن است این مشکلات با گذشت زمان بهبود یابد.
بر اساس نخستین پیگیری بیماران آلوده به ویروس کرونا در کنگره بین المللی انجمن تنفسی اروپا، محققان تریلون در کشور اتریش نتایجی اعلام کردند که جالب توجه است. در این مطالعه محققان بیماران آلوده به ویروس کرونا که در بیمارستان بستری بودند را مورد بررسی قرار دادند و نتایج بررسی ۸۶ بیمار در بازه زمانی ۲۹ آوریل تا ۹ ژوئن را گزارش دادند.
در این پژوهش به بیماران گفته شد که برای بررسی بیشتر ۶ و ۱۲ و ۲۴ هفته پس ترخیص از بیمارستان به پژوهشگران مراجعه کنند. در خلال این مراجعات بیماران را معاینه بالینی کردند، همچنین با گرفتن آزمایشات متعدد به تحلیل میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون آنها پرداختند. آزمایش عملکرد ریه، اسکن توموگرافی (CT) و اکوکاردیوگرام انجام شد.
در زمان اولین ویزیت، بیش از نیمی از بیماران حداقل یک علامت مداوم داشتند، عمدتاً دچار تنگی نفس بودند و سرفه می کردند و ۸۸ درصد بیماران آسیب ریوی داشتند. با این حال، در زمان مراجعه بعدی آنها ۱۲ هفته پس از ترخیص، علائم بهبود یافت و آسیب ریه ها به ۵۶ درصد کاهش رسید.
دکتر سابینا ساهانیک- دانشجویی دکتری پزشکی بالینی در دانشگاه اینسبرگ در این باره می‌گوید: «خبر بد این است که بسیاری از بیماران نشانه‌های نقص ریوی را هفته‌ها پس از ترخیص نشان داده‌اند و خبر خوب این است که این نقص ریوی، با مرور زمان شروع به بهبود می‌کند و این نشانه‌ای است از اینکه ریه‌های دارای سازوکاری از خود تعمیری هستند.»
لزوم توانبخشی ریه در بهبودیافتگان کرونا
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، میانگین سنی ۸۶ بیمار ۶۱ سال بود و ۶۵ درصد آنها مرد بودند. تقریباً نیمی از آنها سیگاری بودند یا سابقه مصرف سیگار داشتند و ۶۵ درصد بیماران دچار اضافه وزن یا چاقی بودند. هجده نفر (۲۱ درصد) در بخش مراقبت های ویژه و 16 نفر در بخش ای سی یو (۱۹ درصد) با کمک در بیمارستان مداوا شدند. متوسط مدت اقامت در بیمارستان ۱۳ روز بوده است.
در این پژوهش در مجموع ۵۶ بیمار (۶۵ درصد) در زمان ویزیت شش هفته ای خود علائم پایدار نشان دادند. تنگی نفس شایعترین علامت بود که ۴۰ بیمار، ۴۷ درصد را شامل می شد. علامت دیگر سرفه شامل ۱۳ بیمار ، ۱۵ درصد مبتلایان بود. با مراجعه ۱۲ هفته بعد، نفس نفس بهبود یافت و تنها در ۳۱ بیمار (۳۹ درصد) وجود داشت. با این حال، ۱۳ بیمار (۱۵ درصد) هنوز سرفه می کردند. آزمایشات عملکرد ریه نیز بین ویزیت های شش و ۱۲ هفته ای انجام و نتایج آن ثبت شد.
سی تی اسکن ریه نشان داد که نمره ای که شدت آسیب کلی ریه را مشخص می کند از هشت امتیاز در شش هفته به چهار امتیاز در دوازده هفته کاهش می یابد. آسیب ناشی از التهاب و مایعات در ریه ها ناشی از ویروس کرونا که در سی تی اسکن به عنوان لکه های سفید مشاهده می شود، در ۷۴ بیمار (۸۸ درصد) در شش هفته و ۴۸ بیمار (۵۶ درصد) در ۱۲ هفته وجود داشت.
در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروس مشخصی برای این بیماری تأیید نشده‌است و درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. نشانه‌های بیماری مانند تب صرفاً با مراقبت حمایتی کنترل می‌شود. در موارد شدید، درمان می‌تواند شامل درمان‌های حمایتی از اعضای حیاتی بدن نیز انجام شود. سازمان جهانی بهداشت توصیه‌های درمانی مشروحی برای بیماران بستری مبتلا به عفونت حاد تنفسی (SARI) مشکوک به عفونت SARS-CoV-۲ منتشر کرده است.
در حالیکه بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید ممکن است هفته ها تحت مراقبت های ویژه با کمک ونتیلاتورها بگذرانند، کمبود حرکت بدنی، علاوه بر عفونت و التهاب شدید، منجر به کاهش شدید عضلات می شود. عضلات برای تنفس نیز تحت تأثیر قرار می گیرند که باعث ضعف ظرفیت تنفس می شود. توانبخشی ریوی که شامل تمرینات بدنی و مشاوره در زمینه مدیریت علائم از جمله تنگی نفس و اختلال استرس پس از بیماری است برای کمک به بهبود کامل بسیار مهم است.
مهمترین یافته این تحقیق این بود که بیمارانی که اندکی پس از ترخیص از بخش مراقبت های ویژه توانبخشی ریوی انجام دادند، سریعتر از دیگران بهبود یافتند. هر چه زودتر توانبخشی شروع شود و بهبودی بیشتر در میزان راه رفتن و تنفس و افزایش عضلات در بیماران وجود داشته باشد، بیمار سریعتر و بهتر بهبود می یابد و عوارض کمتر است. بیمارانی که در هفته پس از خارج شدن از دستگاه های ونتیلاتور توانبخشی خود را شروع کردند، نسبت به دیگر بیماران، سریعتر پیشرفت کردند. شروع توانبخشی بستگی به این دارد که بیماران از نظر پزشکی پایدار باشند،
نتایج این تحقیق نشان می دهد که پزشکان باید در اسرع وقت توانبخشی را شروع کنند، بیماران باید سعی کنند کمترین زمان ممکن را در حالت بی تحرکی سپری کنند و باید با انگیزه در برنامه توانبخشی ریوی ثبت نام کنند. اگر پزشکان اعلام کند، بیمار باید تمرینات فیزیوتراپی را در حالی که هنوز در بخش ریوی بیمارستان بستری است، آغاز کند.
در این پژوهش به بیماران گفته شد که برای بررسی بیشتر ۶ و ۱۲ و ۲۴ هفته پس ترخیص از بیمارستان به پژوهشگران مراجعه کنند. در خلال این مراجعات بیماران را معاینه بالینی کردند، همچنین با گرفتن آزمایشات متعدد به تحلیل میزان اکسیژن و دی اکسید کربن خون آنها پرداختند. آزمایش عملکرد ریه، اسکن توموگرافی (CT) و اکوکاردیوگرام انجام شد.
در زمان اولین ویزیت، بیش از نیمی از بیماران حداقل یک علامت مداوم داشتند، عمدتاً دچار تنگی نفس بودند و سرفه می کردند و ۸۸ درصد بیماران آسیب ریوی داشتند. با این حال، در زمان مراجعه بعدی آنها ۱۲ هفته پس از ترخیص، علائم بهبود یافت و آسیب ریه ها به ۵۶ درصد کاهش رسید.
دکتر سابینا ساهانیک- دانشجویی دکتری پزشکی بالینی در دانشگاه اینسبرگ در این باره می‌گوید: «خبر بد این است که بسیاری از بیماران نشانه‌های نقص ریوی را هفته‌ها پس از ترخیص نشان داده‌اند و خبر خوب این است که این نقص ریوی، با مرور زمان شروع به بهبود می‌کند و این نشانه‌ای است از اینکه ریه‌های دارای سازوکاری از خود تعمیری هستند.»
لزوم توانبخشی ریه در بهبودیافتگان کرونا
به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، میانگین سنی ۸۶ بیمار ۶۱ سال بود و ۶۵ درصد آنها مرد بودند. تقریباً نیمی از آنها سیگاری بودند یا سابقه مصرف سیگار داشتند و ۶۵ درصد بیماران دچار اضافه وزن یا چاقی بودند. هجده نفر (۲۱ درصد) در بخش مراقبت های ویژه و 16 نفر در بخش ای سی یو (۱۹ درصد) با کمک در بیمارستان مداوا شدند. متوسط مدت اقامت در بیمارستان ۱۳ روز بوده است.
در این پژوهش در مجموع ۵۶ بیمار (۶۵ درصد) در زمان ویزیت شش هفته ای خود علائم پایدار نشان دادند. تنگی نفس شایعترین علامت بود که ۴۰ بیمار، ۴۷ درصد را شامل می شد. علامت دیگر سرفه شامل ۱۳ بیمار ، ۱۵ درصد مبتلایان بود. با مراجعه ۱۲ هفته بعد، نفس نفس بهبود یافت و تنها در ۳۱ بیمار (۳۹ درصد) وجود داشت. با این حال، ۱۳ بیمار (۱۵ درصد) هنوز سرفه می کردند. آزمایشات عملکرد ریه نیز بین ویزیت های شش و ۱۲ هفته ای انجام و نتایج آن ثبت شد.
سی تی اسکن ریه نشان داد که نمره ای که شدت آسیب کلی ریه را مشخص می کند از هشت امتیاز در شش هفته به چهار امتیاز در دوازده هفته کاهش می یابد. آسیب ناشی از التهاب و مایعات در ریه ها ناشی از ویروس کرونا که در سی تی اسکن به عنوان لکه های سفید مشاهده می شود، در ۷۴ بیمار (۸۸ درصد) در شش هفته و ۴۸ بیمار (۵۶ درصد) در ۱۲ هفته وجود داشت.
در حال حاضر هیچ داروی ضد ویروس مشخصی برای این بیماری تأیید نشده‌است و درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد. نشانه‌های بیماری مانند تب صرفاً با مراقبت حمایتی کنترل می‌شود. در موارد شدید، درمان می‌تواند شامل درمان‌های حمایتی از اعضای حیاتی بدن نیز انجام شود. سازمان جهانی بهداشت توصیه‌های درمانی مشروحی برای بیماران بستری مبتلا به عفونت حاد تنفسی (SARI) مشکوک به عفونت SARS-CoV-۲ منتشر کرده است.
در حالیکه بیماران مبتلا به کووید ۱۹ شدید ممکن است هفته ها تحت مراقبت های ویژه با کمک ونتیلاتورها بگذرانند، کمبود حرکت بدنی، علاوه بر عفونت و التهاب شدید، منجر به کاهش شدید عضلات می شود. عضلات برای تنفس نیز تحت تأثیر قرار می گیرند که باعث ضعف ظرفیت تنفس می شود. توانبخشی ریوی که شامل تمرینات بدنی و مشاوره در زمینه مدیریت علائم از جمله تنگی نفس و اختلال استرس پس از بیماری است برای کمک به بهبود کامل بسیار مهم است.
مهمترین یافته این تحقیق این بود که بیمارانی که اندکی پس از ترخیص از بخش مراقبت های ویژه توانبخشی ریوی انجام دادند، سریعتر از دیگران بهبود یافتند. هر چه زودتر توانبخشی شروع شود و بهبودی بیشتر در میزان راه رفتن و تنفس و افزایش عضلات در بیماران وجود داشته باشد، بیمار سریعتر و بهتر بهبود می یابد و عوارض کمتر است. بیمارانی که در هفته پس از خارج شدن از دستگاه های ونتیلاتور توانبخشی خود را شروع کردند، نسبت به دیگر بیماران، سریعتر پیشرفت کردند. شروع توانبخشی بستگی به این دارد که بیماران از نظر پزشکی پایدار باشند،
نتایج این تحقیق نشان می دهد که پزشکان باید در اسرع وقت توانبخشی را شروع کنند، بیماران باید سعی کنند کمترین زمان ممکن را در حالت بی تحرکی سپری کنند و باید با انگیزه در برنامه توانبخشی ریوی ثبت نام کنند. اگر پزشکان اعلام کند، بیمار باید تمرینات فیزیوتراپی را در حالی که هنوز در بخش ریوی بیمارستان بستری است، آغاز کند.