یک ماهیگیر به صورت تصادفی لاشه یک کشتی ۱۰۲ ساله را کشف کرد

فرادید| روز سه‌شنبه بود که «کریستوفر توس» مشغول ماهیگیری در دریاچه میشیگان، نزدیک ساحل مانیتواوک در ایالت ویسکانسین بود که ناگهان چیز عجیبی روی صفحه‌ی سونار او نمایان شد. آنچه او کشف کرد، لاشه‌ی یک کشتی ۱۰۲ ساله بود. توس درباره کشف خود گفته: «ابتدا درست نمی‌دانستم دارم به چه چیزی نگاه می‌کنم. به آن سمت برگشتم و دیدم تمام کشتی آنجاست.» 

به گزارش فرادید، در تاریخ ۱۳ مه، توس اتفاقی کشتی جِی. سی. ایِمز را کشف کرد؛ یدک‌کشی به طول ۴۹ متر که سال ۱۹۲۳ آگاهانه غرق شده بود. به گفته انجمن تاریخی ویسکانسین، این کشتی در عمق حدود ۲.۷ متری از سطح آب قرار دارد. 

تامارا تامسِن، باستان‌شناس دریایی از انجمن تاریخی ویسکانسین به همراه برِندِن بیلود، رئیس انجمن باستان‌شناسی زیرآبی ویسکانسین در شناسایی این کشتی همکاری کردند. تامسن می‌گوید: «این‌گونه کشف‌ها همیشه هیجان‌انگیز هستند، چون بخشی از تاریخ گمشده دوباره پیدا می‌شود. این کشتی بیش از ۱۰۰ سال زیر آب بوده و حالا خیلی تصادفی دوباره کشف شده.» 

این کشتی پیش از آن‌که سرانجام در سال ۱۹۲۳ غرق شود، چندین بار دست‌به‌دست شد

امروزه این کشتی در محدوده «پناهگاه دریایی ساحل لاشه‌کشتی‌های ویسکانسین» قرار دارد؛ منطقه‌ای که سال ۲۰۲۱ ایجاد شد و توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی آمریکا و ایالت ویسکانسین اداره می‌شود. این منطقه از ۳۶ لاشه‌ی کشتی شناخته‌شده محافظت می‌کند. 

بر مبنای قوانین ایالتی و فدرال، غواصان حق ندارند هیچ شیء یا سازه‌ای را از زیر آب بردارند، مخدوش یا تخریب کنند. باستان‌شناسان دریایی امیدوارند کشتی جِی. سی. اِیمز را در فهرست ثبت ملی مکان‌های تاریخی هم ثبت کنند. 

موقعیت خاص کشتی در دریاچه میشیگان، آن را به مقصد محبوبی برای کایاک‌سواری و غواصی تبدیل می‌کند. 

باستان‌شناسان می‌گویند اندازه‌ی بزرگ کشتی آن را منحصربه‌فرد کرده است. بیشتر یدک‌کش‌های آن دوران بین ۱۵ تا ۳۰ متر طول داشتند، اما جِی. سی. اِیمز بسیار بزرگ‌تر بود. 

کِیتلین زانت، هماهنگ‌کننده پژوهش‌ها در پناهگاه دریایی می‌گوید: «نسخه‌ای از یدک‌کش‌ها که به این اندازه بزرگ باشد در اختیار نداریم. حالا می‌توانیم بفهمیم چگونه ساخته شده، چرا این‌قدر بزرگ طراحی شده و داستانش چه بوده است.»

مترجم: زهرا ذوالقدر