تصاویر؛ فهرست بهترین فیلم‌های رزمی تایلندی

فرادید| فیلم‌های رزمی تایلندی به خاطر بدل‌کاری‌های حیرت‌انگیز و خشونت بی‌پرده‌شان شناخته می‌شوند. عناصری که به خلق آثاری کلاسیک و ماندگار انجامیده‌اند. با بهره‌گیری از سبک‌های رزمی بومی مانند موی‌تای، تایلند هویتی منحصربه‌فرد در دنیای سینمای رزمی برای خود ساخته که ستارگانی چون «تونی جا» و «جیجا یانین» را به جهان معرفی کرده است.

به گزارش فرادید؛ با وجود شاهکارهای فراموش‌نشدنی‌ای که استخوان خرد می‌کنند و آرنج و زانوها را به‌هم می‌کوبند، انتخاب  فیلم‌های برتر رزمی تایلند کار چندان ساده‌ای نیست، اما به هر حال ما در این مطلب به معرفی 4 تا از بهترین‌های آن‌ها پرداخته‌ایم. تا انتها همراه‌مان بمانید.

1. اونگ-بک: مبارز موای تای (Ong-Bak: Muay Thai Warrior 2003)

امتیاز IMDb: ۷.۰

در فیلم Tom-Yum-Goong که با نام‌های مختلفی چون The Protector و Warrior King نیز شناخته می‌شود، تونی جا این بار نه برای نجات مجسمه بودا، بلکه برای نجات دو فیل ربوده‌شده‌اش به میدان می‌آید. نقش اصلی یعنی «خام»، وارث سنت باستانی نگهبانی از فیل‌های سلطنتی، از دل روستایی در تایلند راهی سیدنی است تا رد فیل‌ها را بگیرد؛ اما آن‌چه در انتظارش است چیزی فراتر از یک سفر ساده‌ی انتقام‌جویانه‌ست.

مافیای بین‌المللی، رستورانی به ظاهر شیک اما در باطن مخوف، فریب، قتل‌های پلیسی، و در نهایت زنی  در قامت رئیس یک باند، همه بخشی از این اکشن نفس‌گیر‌اند که با خشونت خالص، حرکات خارق‌العاده رزمی، و سکانس‌های فراموش‌نشدنی مثل صعود بدون کات از پله‌ها یا شکستن همزمان دست و پای چندین مبارز با استخوان‌های فیل تبدیل به یکی از به‌یادماندنی‌ترین فیلم‌های رزمی دهه ۲۰۰۰ شده است. در این فیلم، فیل نماد ریشه، غرور و پیوندی‌ست که با خون محافظت می‌شود.

3. شکلات(Chocolate 2008)

 IMDb: ۵.4

اگر دنبال تماشای مبارزه‌هایی بدون تدوین‌های پشت سر هم، بدل‌کاری‌های واقعی و زخم‌هایی که جلوی دوربین اتفاق می‌افتند هستید، « عملیات بانکوک» همان چیزی‌ست که باید ببینید. داستان فیلم ساده اما پرشتاب است: گروهی از رزمی‌کاران تایلندی که فکر می‌کردند قرار است ستاره‌ی فیلمی هالیوودی شوند، یک‌شبه بیدار می‌شوند و درمی‌یابند در واقع قربانی بازی مرگباری شده‌اند.

حالا برای نجات دوستان‌شان باید در برابر آدمکش‌هایی حرفه‌ای، در فضایی بسته و خشونت‌بار، مبارزه کنند. این فیلم، بیشتر از آن‌که به داستان بپردازد، صحنه‌های مبارزه‌اش را به رخ می‌کشد: ترکیبی از موای تای، پارکور، حرکات آکروباتیک و نبرد تن‌به‌تن که همه با طراحی استاد بدل‌کاری پانا ریتیکرای به اوج رسیده‌اند. در « عملیات بانکوک»، دیالوگ‌ها اهمیت کمتری دارند و این ضربه‌ها هستند که حرف می‌زنند.