می‌خواهم مدتی از بازی‌های مافیایی فاصله بگیرم
به گزارش گروه رسان ای شرق او که بعد از بیست و اندی سال تجربه در بازیگری، نخستین تجربه کارگردانی خود را سپری می‌کند، در گفتگو با ایسنا از چالش‌های لذت‌بخش کارگردانی تئاتر گفت و تاکید کرد همه تلاشش را به کار گرفته تا حال خوبی به تماشاگران ببخشد.
رازانی درباره ورودش به فضای کارگردانی بعد از سال‌ها بازیگری گفت: ایده ورود من به کارگردانی به سال‌ها پیش برمی‌گردد چون علاقه‌مند بودم نمایشم از فیلتر ذهنی خودم بگذرد و آن را به مخاطب ارایه بدهم. این موضوع برایم چالشی سخت و لذت‌بخش بوده و هست و چند سالی صبر کردم تا شرایط این کار فراهم شد.
رازانی افزود: از آنجاکه نمی‌خواستم نمایشم در قد و قامت یک کار اولی روی صحنه برود، تلاش کردم تا شرایط اجرای کار فراهم شود زیرا کاری که در مجموعه حرفه‌ای اجرا می‌شود با کار دانشگاهی و اتودهایی که در دوران دانشکده می‌زنیم، متفاوت است. در اینجا تماشاگر برای تماشای نمایش بلیت خریده و انتظار دارد کاری حرفه‌ای ببیند.
این بازیگر که سال ۷۹ با بازی در نمایش «حسرت، آرزو و رویا» به کارگردانی مهدی هاشمی وارد فضای بازیگری شده است، یادآوری کرد: آن نمایش اولین کار بازیگری‌ام بود که در تالار چهارسو اجرا شد و جالب است که اولین کارگردانی‌ام هم در همین سالن روی صحنه می‌رود. در این سال‌ها در بیش از ۵۰ نمایش بازی کرده‌ام و کوشیدم از تجربه این سال‌ها در نمایشم بهره ببرم.
رازانی اضافه کرد: تمرکزم روی قصه و بازی‌ها بود ولی به مرور متوجه شدم که همه اجزای یک کار به یک اندازه اهمیت دارند و در قامت کارگردان باید به تمام جوانب کار به یک میزان توجه کرد.
او ادامه داد: شوخی‌های این نمایش بر اساس منطق نمایشنامه جلو می‌روند چون همواره برایم بسیار مهم بوده که خانواده‌ها کنار هم بتوانند نمایشی را ببینند و از شوخی‌های آن معذب نشوند.
رازانی با ارایه توضیحاتی درباره قصه این نمایش افزود: همیشه قصه برایم خیلی مهم بوده است. در این نمایش هم با قرارهای دورهمی رو به روییم که گاه خانواده‌ها با آن مشکل پیدا می‌کنند و هم با مساله‌ای به نام دست انداختن دیگران. شاید این مهمانی‌ها به قصد دست انداختن کسی برگزار نشوند ولی شوخی‌هایی در آنها اتفاق می‌افتد که بسیار ویرانگر است. ما از گذشته تا به امروز بسیاری از اعتراض‌های اجتماعی خود را در قالب شوخی مطرح کرده‌ایم. بسیار دیده شده که در فضای مجازی یکدیگر را دست می‌اندازیم درحالیکه این فضا بسیار گسترده‌تر از فضای یک مهمانی است.
او ادامه داد: ما این شوخی‌ها را دستاویز این اجرا کردیم؛ شوخی‌های آزاردهنده‌ای که می‌تواند زندگی ما را تحت‌الشعاع قرار بدهد و متاسفانه این شوخی‌ها در جامعه ما وجود دارد. از سوی دیگر مهمانی‌ها و جمع‌هایی داریم که گاه باعث از بین رفتن خانواده‌ها می‌شود.
رازانی که یکی از بازیگرانی است که در رئالیتی‌شو «پدرخوانده» حضور داشته است، در ادامه این گفتگو درباره تجربه حضور خود در این برنامه توضیح داد: حضور در چنین برنامه‌هایی ریسک بالایی دارد اما نکته این است که آگاهانه وارد این ریسک می‌شویم و می‌دانیم قضاوت خواهیم شد. شما به عنوان یک بازیگر می‌بینی که رفقایت هم این ریسک را انجام داده‌اند و مورد قضاوت هم قرار گرفته‌اند، گاه نتایج خوبی گرفته‌اند و گاهی هم نه.
او ادامه داد: روزی که برای حضور در «پدرخوانده» دعوت شدم، سری قبلی این برنامه را دیده بودم و می‌دانستم که بازخوردهای متفاوتی داشته است. فکر نمی‌کردم این برنامه برای بعضی از تماشاگران تا این حد مهم و ناموسی باشد. تلاش کردم خیلی خوب بازی را یاد بگیرم. بدون اغراق باید بگویم ۱۵ ساعت در روز تمرین می‌کردم. به جز تمرین‌هایی که با گروه بازیکنان داشتیم، در یکی از کافه‌هایی که بازی مافیا به صورت جدی دنبال می‌شود، با گروه‌های حرفه‌ای تمرین می‌کردم و بعد از آن هم در یوتیوب انواع ریزه‌کاری‌ها و نکات آموزشی را می‌دیدم و این گونه پیگیر قضیه شدم چون دوست داشتم بازی را درست یاد بگیرم و خیلی برایم مهم بود که درست استدلال کنم.
منبع: sharghdaily-1011921