ببینید؛ سوخو تی-4 «سوتکا»؛ نگاهی به بمب افکن راهبردی پیشرفته

در میان غول های خاموش تاریخ  هوانوردی ، سوخو تی-۴، ملقب به «هواپیمای ۱۰۰» یا «سوتکا»، جایگاه ویژه ای دارد. این  بمب افکن  راهبردی فراصوت، که در دهه ۱۹۶۰ به عنوان پاسخی جسورانه به برنامه های پیشرفته بمب افکن آمریکا متولد شد، با طراحی منحصر به فرد و فناوری های پیشگامانه خود، همواره مورد توجه علاقه مندان به صنعت هوافضا بوده است.

ویژگی های سوخو تی-4 سوتکا

طراحی متمایز تی-۴ با دماغه تیز، بال های دلتا دوتایی خمیده و پیش بال های کانارد، آن را از دیگر هم عصران خود متمایز می کرد. مهندسان  سوخو  برای دستیابی به سرعت سرسام آور 3 ماخ، بدنه این پرنده آهنی را عمدتاً از تیتانیوم و فولاد مقاوم در برابر حرارت ساختند. نکته قابل توجه دیگر، استفاده از سامانه کنترل پرواز با سیم سه محوره چهارگانه بود که برای اولین بار در یک هواپیمای شوروی به کار گرفته می شد و قابلیت مانور هواپیما را افزایش می داد.

این هواپیما که برای حمل سلاح های هسته ای، انجام ماموریت های شناسایی و مقابله با ناوهای دشمن طراحی شده بود، از چهار پیشرانه قدرتمند توربوجت پس سوز کولسوف آر دی-۳۶-۴۱ بهره می برد. برد ۷۰۰۰ کیلومتری و سقف پرواز بیش از ۲۰۰۰۰ متر، تی-۴ را به یک تهدید بالقوه برای هر نیروی متخاصمی تبدیل می کرد.

توسعه و تاریخچه

تی-4 توسط دفتر طراحی سوخو توسعه یافت.

نخستین پیش نمونه (هواپیمای ۱۰۱) اولین پرواز خود را در ۲۲ اوت ۱۹۷۲ با خلبانی ولادیمیر ایلیوشین انجام داد.

تنها ده پرواز آزمایشی انجام شد که در مجموع کمی بیش از ۱۰ ساعت پرواز بود. گزارش شده است که این هواپیما در این آزمایش ها به بیشینه سرعت ۱.۳ ماخ و ارتفاع ۱۲۰۰۰ متری رسید.

منبع: عصر ایران