سرمایه گذاری فولاد مبارکه در احداث شبکۀ فاضلاب شهرستانهای مبارکه و لنجان مصداق بارز کار جهادی است
احداث شبکۀ فاضلاب مبارکه در سال 62 آغاز شد و تا سال 92 با اعتبارات دولت 30 درصد آن پیش رفت. تا اینکه پس از قراردادی که شرکت آب و فاضلاب استان با فولاد مبارکه منعقد ساخت و این شرکت پای کار آمد، سرعت اجرای شبکۀ فاضلاب 14 برابر شد و پروژهای که در طی 30 سال 30 درصد پیشرفت داشت، امروز با سرمایهگذاری فولاد مبارکه، همکاری شرکت آب و فاضلاب و حمایت مسئولین منطقه به بیش از 95 درصد پیشرفت رسیده است. فولاد مبارکه علیرغم توافق اولیه، شهرهای دیگر را هم پوشش داده و فراتر از تعهدات خود کار کرده است. اجرای این پروژه واقعا قابلتقدیر است.
در این جلسه که با حضور مدیرعامل و جمعی از معاونان و کارشناسان شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان، خانم دکتر صالحی نمایندۀ مردم شهرستان مبارکه در مجلس شورای اسلامی، اصغر هدایت فرماندار و جمعی از شهرداران و مسئولان این شهرستان و نمایندگان شرکت فولاد مبارکه در محل فرمانداری مبارکه برگزار شد، نمایندۀ مردم شهرستان مبارکه، فرماندار، شهرداران، بخشداران، رئیس محیطزیست و سایر مسئولین مربوطه مباحث و مشکلات شهرستان در حوزۀ آب و فاضلاب را مطرح کردند.
در ادامۀ این جلسه، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان راهکارهای حل موضوعات و مشکلات موجود را مطرح و آنها را با نظر مسئولین حاضر مصوب نمود.
امینی با تأکید بر اینکه از نظر ایجاد شبکۀ فاضلاب، شهرستانهای لنجان و مبارکه نسبت به سایر شهرستانهای استان و حتی کشور از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردارند، اظهار داشت: نباید فراموش کنیم 10 سال پیش در حوزۀ آب و فاضلاب و اقداماتی که در این خصوص در این شهرستانها انجام شده بود در چه وضعیتی قرار داشتیم. بنده معتقدم هرکس، با هر تفکر و سلیقهای، برای آبادانی این کشور خشتی روی خشت دیگر میگذارد، باید به او احترام گذاشت، چون آیندگان نیز این قضاوت را دربارۀ ما خواهند داشت.
ده سال پیش در کمیتۀ سلامت و امنیت قضایی استان بارها جلساتی برگزار و موضوع فاضلاب شهرهای مبارکه مطرح شد. فاضلاب بهطور مستقیم و غیرمستقیم وارد رودخانۀ زایندهرود میشد و مردم در دفع فاضلاب دچار مشکل بودند. برای تمامی شهرها ردیف بودجه اختصاص داده نمیشد. تا اینکه در اولین سالی که رودخانۀ زایندهرود بسته و صنعت استان دچار مشکل شد، این پیشنهاد مطرح شد که شرکت فولاد مبارکه برای ایجاد شبکۀ فاضلاب ورود کند تا با حل مشکلات شبکۀ فاضلاب شهرهای مبارکه و لنجان هم مشکلات زیستمحیطی حل شود و هم صنعت بتواند از محل تصفیۀ پساب و بازچرخانی آن در سیستم، بخشی از کمبود آب خود را جبران کند. در عین حال با این کار، بارِ این پروژه از دوش دولت برداشته شد.
وی ادامه داد: ایجاد شبکۀ فاضلاب در شهر مبارکه از سال 62 آغاز شده بود و تا سال 92 با اعتبارات دولت 30 درصد پیشرفت داشت؛ تا اینکه با قراردادی که با فولاد مبارکه و در راستای مسئولیتهای اجتماعی این شرکت منعقد شد، شرایطی فراهم شد تا میزان برداشت فولاد مبارکه از آب زایندهرود با جایگزینی پساب تصفیهشدۀ شهری و صنعتی کمتر و فشارهایی هم که از دیگر استانها به اصفهان وارد بود تعدیل گردد.
امینی ضمن ابراز خرسندی از اینکه اجرای این پروژه به عهدۀ فولاد مبارکه گذاشته شد، ادامه داد: چاههایی که قبلا برای دفع فاضلاب به روش سنتی حفر میشد مشکلات بسیار زیادی داشت و جدا از جنبۀ سلامت و بهداشت، برای تمامی زیرساختها از جمله تأسیسات زیرزمینی و آسفالت معابر و خانههای شهروندان مشکلساز بود.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان اجرای این کار را مصداق بارز کار جهادی دانست و گفت: این پروژه اتفاق بسیار بزرگی بود و تا امروز حدود 300 تا 400 میلیارد تومان در این شهرستان برای آن هزینه شده است. در واقع کاری که در شرایط اقتصادی امروز کشور برای دولت امکانپذیر نبود، ظرف 4 تا 5 سال به فرجام خوش رسید و این همان پیروزی در جبهۀ جنگ است.
وی از سرمایهگذاری شرکت آب و فاضلاب در بسیاری از شهرهای استان از جمله شاهینشهر، دولتآباد و نجفآباد، بُرخوار، اصفهان، فولادشهر و بهارستان برای جمعآوری و بازیافت پساب خبر داد و گفت: این کار بسیار حائز اهمیت و ضروری است؛ چراکه آیندۀ رودخانۀ زایندهرود و وضعیت سفرههای زیرزمینی مشخص نیست و باید به فکر استفادۀ بهینه از منابع آبی باشیم.
در ادامۀ این جلسه، مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان راهکارهای حل موضوعات و مشکلات موجود را مطرح و آنها را با نظر مسئولین حاضر مصوب نمود.
امینی با تأکید بر اینکه از نظر ایجاد شبکۀ فاضلاب، شهرستانهای لنجان و مبارکه نسبت به سایر شهرستانهای استان و حتی کشور از وضعیت بسیار مطلوبی برخوردارند، اظهار داشت: نباید فراموش کنیم 10 سال پیش در حوزۀ آب و فاضلاب و اقداماتی که در این خصوص در این شهرستانها انجام شده بود در چه وضعیتی قرار داشتیم. بنده معتقدم هرکس، با هر تفکر و سلیقهای، برای آبادانی این کشور خشتی روی خشت دیگر میگذارد، باید به او احترام گذاشت، چون آیندگان نیز این قضاوت را دربارۀ ما خواهند داشت.
ده سال پیش در کمیتۀ سلامت و امنیت قضایی استان بارها جلساتی برگزار و موضوع فاضلاب شهرهای مبارکه مطرح شد. فاضلاب بهطور مستقیم و غیرمستقیم وارد رودخانۀ زایندهرود میشد و مردم در دفع فاضلاب دچار مشکل بودند. برای تمامی شهرها ردیف بودجه اختصاص داده نمیشد. تا اینکه در اولین سالی که رودخانۀ زایندهرود بسته و صنعت استان دچار مشکل شد، این پیشنهاد مطرح شد که شرکت فولاد مبارکه برای ایجاد شبکۀ فاضلاب ورود کند تا با حل مشکلات شبکۀ فاضلاب شهرهای مبارکه و لنجان هم مشکلات زیستمحیطی حل شود و هم صنعت بتواند از محل تصفیۀ پساب و بازچرخانی آن در سیستم، بخشی از کمبود آب خود را جبران کند. در عین حال با این کار، بارِ این پروژه از دوش دولت برداشته شد.
وی ادامه داد: ایجاد شبکۀ فاضلاب در شهر مبارکه از سال 62 آغاز شده بود و تا سال 92 با اعتبارات دولت 30 درصد پیشرفت داشت؛ تا اینکه با قراردادی که با فولاد مبارکه و در راستای مسئولیتهای اجتماعی این شرکت منعقد شد، شرایطی فراهم شد تا میزان برداشت فولاد مبارکه از آب زایندهرود با جایگزینی پساب تصفیهشدۀ شهری و صنعتی کمتر و فشارهایی هم که از دیگر استانها به اصفهان وارد بود تعدیل گردد.
امینی ضمن ابراز خرسندی از اینکه اجرای این پروژه به عهدۀ فولاد مبارکه گذاشته شد، ادامه داد: چاههایی که قبلا برای دفع فاضلاب به روش سنتی حفر میشد مشکلات بسیار زیادی داشت و جدا از جنبۀ سلامت و بهداشت، برای تمامی زیرساختها از جمله تأسیسات زیرزمینی و آسفالت معابر و خانههای شهروندان مشکلساز بود.
مدیرعامل شرکت آب و فاضلاب استان اصفهان اجرای این کار را مصداق بارز کار جهادی دانست و گفت: این پروژه اتفاق بسیار بزرگی بود و تا امروز حدود 300 تا 400 میلیارد تومان در این شهرستان برای آن هزینه شده است. در واقع کاری که در شرایط اقتصادی امروز کشور برای دولت امکانپذیر نبود، ظرف 4 تا 5 سال به فرجام خوش رسید و این همان پیروزی در جبهۀ جنگ است.
وی از سرمایهگذاری شرکت آب و فاضلاب در بسیاری از شهرهای استان از جمله شاهینشهر، دولتآباد و نجفآباد، بُرخوار، اصفهان، فولادشهر و بهارستان برای جمعآوری و بازیافت پساب خبر داد و گفت: این کار بسیار حائز اهمیت و ضروری است؛ چراکه آیندۀ رودخانۀ زایندهرود و وضعیت سفرههای زیرزمینی مشخص نیست و باید به فکر استفادۀ بهینه از منابع آبی باشیم.