تصاویر؛ تویوتا بلیزارد، شاسی‌بلند کوچک ژاپنی که فراموش شد

تویوتا که امروز با مدل‌هایی مانند لندکروزر و فورانر حضور پررنگی در دنیای خودروهای آفرود دارد، در سال ۱۹۶۷ با دایهاتسو همکاری کرد تا به بازار خودروهای کامپکت و کی‌کار آسیا نفوذ کند. یکی از نتایج این همکاری، تویوتا بلیزارد بود، شاسی‌بلندی که در اصل محصول دایهاتسو بود، اما با موتور تویوتا و برند تویوتا عرضه شد. این خودرو به‌عنوان نسخه‌ای ارزان‌تر از لندکروزر برای بازار ژاپن طراحی شد و تنها تعداد محدودی به بازارهایی مانند آمریکا صادر شدند.

نسل اول بلیزارد (LD10) که در سال ۱۹۸۰ معرفی شد، نسخه‌ای بازطراحی‌شده از دایهاتسو تفت بود. این خودرو با موتور ۲.۲ لیتری دیزلی چهار سیلندر تویوتا، ۶۷ اسب بخار قدرت و ۱۴۲ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کرد. شاسی نردبانی، اکسل‌های صلب با فنرهای تخت و سیستم چهارچرخ محرک دستی با حالت‌های سبک و سنگین، توانایی آفرودی فوق‌العاده‌ای به آن می‌داد.

طول خودرو در این نسل به ۳,۶۵۵ افزایش یافت و فاصله محوری ۲,۲۰۵ میلی‌متر بود. سیستم تعلیق قابل تنظیم و کولر به‌عنوان آپشن، راحتی بیشتری فراهم کردند. در فیس‌لیفت ۱۹۸۷، چراغ‌های گرد به مستطیلی تغییر کردند و تیپ‌های بالاتر از لامپ‌های هالوژن بهره بردند. کابین بلیزارد، به‌ویژه در LD10، بسیار ساده بود. فلزهای نمایان، کنترل‌های ساده تهویه، رادیوی دکمه‌ای و سرعت‌سنج با حداکثر ۱۳۰ کیلومتر بر ساعت، حس و حال یک خودروی آفرودی خالص را منتقل می‌کردند. رانندگی با بلیزارد کند، پرسروصدا و پرتکان بود، اما فاصله محوری کوتاه، فرمان‌پذیری تیز را فراهم می‌کرد.