۱۵ سند تاریخی از خلیج فارس

خلیج فارس که مرحوم احمد اقتداری، نویسنده کتاب «خلیج فارس از دیرباز تاکنون»، آن را «دریای پر ماجرای ایرانی» خواند، از گذشته‌های دور در آثار سیاحان از نقاط مختلف جهان با همین نام ثبت شده است. به گفته محمدرضا سحاب؛ مدیر مؤسسه تاریخی و جغرافیایی سحاب، از دوره‌ای که تاریخ مدون شکل گرفت، کلمه‌ای غیر از «خلیج فارس» در منابع نوشته نشده است. قبل از آن، یک لوح گلی به دست آمده که حدود سه هزار سال قبل از میلاد به دست بابِلی‌ها ساخته‌ شده است و در حال حاضر در موزه بریتانیا نگهداری می‌شود. بر روی این لوح نه عنوانی از خلیج فارس هست و نه خلیج عربی؛ نوشته شده است: آب‌های تلخ و شور. در واقع در آن زمان این منطقه نامی نداشته است.

او در گفت‌وگویی با تسنیم، درباره قدمت اسناد به جا مانده از این موضوع نیز توضیحاتی داد و اضافه کرد: اما قدیمی‌ترین سند به دست آمده از یونانی‌هاست که در 540 قبل از میلاد تدوین شده است. از آن زمان به بعد، چندین نقشه توسط یونانی‌ها از این مناطق ثبت شده که همگی عنوان «خلیج فارس» یا همان «سینوس پرسیکوس» را ذکر کرده‌اند؛ این در حالی است که یونانی‌ها در آن زمان با ما در جنگ بودند؛ پس این منابع مستند هستند و جای شک و تردیدی در صحت آنها وجود ندارد.

او ادامه داد: سوم، با جریان تبعیض و ستم بر ایرانیان حاشیه جنوب خلیج فارس همراه بوده و ابزاری برای تحت فشار قرار دادن و سرکوب آنان بوده است ... .

حسن انصاری، عضو هیئت علمی مدرسه مطالعات تاریخی مؤسسه مطالعات پیشرفته پرینستون، نیز با انتشار 10 نقشه تاریخی از «خلیج فارس» نوشت:

خلیج همیشه فارس در طول تاریخ چند هزار ساله ایران نماد اقتدار و وحدت ملی و سرزمینی و هویت ملی و ضامن تعامل اقتصادی و سیاسی و فرهنگی ایرانشهر با ملل مختلف بوده و خواهد بود. ایرانیان با هر دین و گرایش سیاسی و تعلق به هر یک از اقوام و زبان‌های ایرانی خلیج فارس را نماد وحدت خود می‌دانند.

*شَرْوِه یکی از این آوازهای معروف لری و سوگ سرودهایی است که در عزاداری و ماتم عزیزان خوانده می‌شود که  غالبا در مناطق روستایی استان بوشهر رایج است.

عاطفه طیه نیز در مطلبی خطاب به هذیان‌گویی‌های مهدی خلجی و امثالهم نوشت:

قانع به یک استخوان چو کرکس بودن
به زآنکه طُفیل خوان ناکس بودن

با نان جوین خویش حقّا که به است
کآلوده به پالودهٔ هر خس بودن

چه فروشنده! چه ارزان! چه فرومایه‌!