نقد فیلم کاپیتان آمریکا: دنیای جدید شجاع (Captain America: Brave New World)؛ دنباله واقعی هالک!

فیلم Captain America: Brave New World جدیدترین فیلم دنیای سینمایی مارول است که برخلاف سه فیلم قبلی کاپیتان آمریکا خبری از استیو راجرز نیست و اکنون سم ویلسون کاپیتان آمریکا است و ازطرف دیگر مسیر پر فراز و نشیبی در زمان تولید را پشت سر گذاشته است. اتفاقات این فیلم پس از حوادث سریال The Falcon and the Winter Soldier جریان دارد که سم ویلسون در حال تحقیق درباره توطئه‌ای است که تادئوس راس، رئیس‌جمهور آمریکا در آن دخیل است. اما سوال اصلی این است که چرا فیلم قرار است سه فیلم قبلی Captain America را رو سیاه کند.

فیلم یک کانسپت کلی دارد و آن هم ایجاد فضایی برای ایجاد دوباره گروه اونجرز است و همین می‌تواند پتانسیل خوبی برای فیلم ایجاد کند. اما فیلم در اولین قدم اتفاقات پایانی سریال فالکون و وینتر سولجر را رها می‌کند و تصمیم می‌گیرد روش‌های دیگری را در پیش بگیرد. در بخش اول داستانی فیلم تصمیم می‌گیرد تا اتفاقات فیلم The Incredible Hulk را ادامه دهد؛ بدون آنکه خبری از خود هالک در فیلم باشد. کلیت داستان ادامه اتفاقات آن فیلم است که در گذر زمان تادئوس راس می‌خواهد رابطه خود را با دخترش درست کند و در نقطه دیگر ساموئل استرنز ملقب به لیدر به‌دنبال گرفتن انتقام خود است.

دقیقا این داستان تلاش استیو راجرز برای باکی بارنز است که در نقطه مقابل استیو و باکی وارد یک ماجراجویی می‌شوند که نتیجه آن خدشه‌دار شدن رابطه او با تونی استارک بوده است. اما اینجا این بهانه صرفا برای گفتن داستانی است که دوباره قرار است به شکل دیگری بازگو شود. مساله این است اگر ما قرار است او را به‌عنوان کاپیتان آمریکا جدید قبول کنیم، نیازی به تکرار یا انجام این کارها نیست و در عوض مارول می‌توانست داستان سریال این شخصیت را ادامه دهد که به مراتب پتانسیل بیشتری داشت و بیشتر به قوس داستانی او مرتبط بوده است.

البته این تکرار نام کاپیتان آمریکا در طول فیلم کمی هم آزار دهنده است؛ دلیل آن هم جایی است که استیو راجرز در طول نقشی که داشت، خود را از سایه نام خود خارج کرد و به‌عنوان کاپیتان راجرز شناخته می‌شد و حتی در طراحی رنگ لباس شاهد استفاده از رنگ‌های تیره‌تر یا حتی سیاه بودیم. اما اینجا ظاهرا همه‌چیز ریست شده است و این نکته برای طرفداران استیو راجرز کاملا آزار دهنده می‌تواند باشد؛ چرا که او میراثی از نظر رشد شخصیتی را داشت که کمتر شخصیت ابرقهرمانی چنین تغییر و تحولی را در طول فعالیتش داشته است.

درواقع فیلم دارای روایت و کارگردانی کاملا شلخته‌ای است که باعث می‌شود داستان نتواند شکل درستی بگیرد و وام گرفتن از فیلم‌های گذشته تنها باعث شده است فیلم بیشتر در باتلاق خودش فرو برود. پایان‌بندی فیلم تا حدی باعث می‌شود که زمینه برای شکل گرفتن دوباره اونجرز محیا شود، اما این موضوع برای رسیدن به اتفاقات دو فیلم آینده Avengers کافی نیست. صحنه پس از پایان فیلم خب از تهدیدی می‌دهد که بدون شک منظور او دکتر دووم است، اما فیلم صرفا مثل یک جرقه است که شاید کیفیت بالایی نداشته باشد، اما در مجموع نسبت به فیلم‌های اخیر مارول بیشتر زمینه‌سازی برای اتفاقات آینده ایجاد می‌کند.

هدف کلی فیلم بدون شک ایجاد زمینه برای تشکیل دوباره انتقام‌جویان است که می‌توان گفت شاید بهتر باشد قبل از فیلم Avengers: Doomsday در فیلم دیگری مارول این قضیه را بیشتر و بهتر جلو ببرد و زمینه‌سازی کند. اگرچه فیلم از نظر داستانی و روایت و حتی کارگردانی مشکلات زیادی دارد که نمی‌توان آن را نادیده گرفت و بدون شک فیلم Captain America: Brave New World یکی از آثار ضعیف مارول در چند سال اخیر است، اما بازی خوبی از سوی آنتونی مکی و هریسون فورد شاهد هستیم. درواقع عملکرد خوب مکی و فورد باعث شده است تا فیلم حداقل با وجود شلختگی زیادی که دارد حداقل بتوانیم برای لحظاتی فیلم را تحمل کنیم.