با پایان گرفتن سریال «جان سخت»، حال زمان مناسبی برای ارزیابی واکنش‌ها و نظرات منتقدان و مخاطبان در مورد این اثر پر مخاطب است.

سریال با حضور بازیگران جوان و شناخته‌شده و پرداختن به ژانر اکشن و اجتماعی، موفق شد تا با وجود فراز و نشیب‌های پخش، توجه مخاطبان زیادی را جلب کند. به ویژه پایان غافلگیرکننده آن باعث شد تا سوالات زیادی پیرامون سرنوشت شخصیت‌ها ایجاد شود.

بررسی نقاط قوت و ضعف «جان سخت» از نگاه منتقدان

کارگردانی و نویسندگی مصطفی تقی‌زاده با تأکید بر فضای خشن و پر تنش، تلاش کرده است تا با ایجاد موقعیت‌های پر از تعلیق، مخاطب را درگیر قصه کند. منتقدان بسیاری معتقدند که «جان سخت» با فضاسازی تاریک و شخصیت‌های پیچیده، تصویری ملموس از روابط در طبقات پایین جامعه را به نمایش گذاشته است. این سریال به خوبی از خشونت روزمره و احساس فشار روانی در موقعیت‌های خاص بهره برده است. به خصوص که در این دوره جامعه ایران بیش از هر زمان دیگری شاهد خشونت‌های عریان در سطح جامعه است.

در طرف مقابل، برخی منتقدان خشونت جاری در سریال را بیش از حد ارزیابی می‌کنند و معتقدند که این خشونت‌ها بیش از آنکه به پیشبرد داستان یا شخصیت‌ها کمک کند، تبدیل به یک عنصر تکراری شده است. در این نگاه، شخصیت‌ها بیشتر به تیپ‌های ساده‌ای از «زورگو»، «مظلوم» یا «خائن» تبدیل شده‌اند که مخاطب کمتر می‌تواند با آن‌ها ارتباط برقرار کند. همچنین در این بخش، عدم تنوع در داستان و تکرار برخی موقعیت‌ها از سوی منتقدان مطرح شده است.

«برای قسمت هجدهم کلی حدس و گمان بود، هیچ‌کدوم‌مون درست نبود؛ نه کاوه برادر شاهین بود، نه هانیه با بچه‌ها همدستی کرده برای پیدا کردن شهرام.»

عده‌ای نیز بر این باور بودند که داستان از قسمت سیزدهم به بعد وارد یک مسیر جدی‌تر و جذاب‌تر شده است. به‌گفته‌ یکی از مخاطبان: «از سیزده به بعد تازه سریال جون گرفت. قبلش انگار فقط درگیری بود بدون هدف.»
یا فردی که خشونت سریال را چنین نقد کرده: «این همه خشونت لازمه؟ انگار همه چی فقط داد و کتک‌کاریه. یه نفس به مخاطب نمی‌دن.»

در نهایت، «جان سخت» به‌عنوان یک سریال پرتنش و حادثه‌ای، توانسته واکنش‌های مختلفی را برانگیزد و به یکی از پدیده‌های شبکه نمایش خانگی بدل شود.

منبع: سلام سینما