کدام جانوران جرأت حمله به «سلطان جنگل» را دارند؟

فرادید| شیر، این شکارچی نیرومند و نماد قدرت در دشت‌های آفریقا، به‌عنوان «سلطان جنگل» شناخته می‌شود. بدن عضلانی، یال پرشکوه و غرشی که تا کیلومترها شنیده می‌شود، از ویژگی‌هایی است که این جانور را متمایز می‌کند. شیرها با زندگی اجتماعی در قالب گله‌، استراتژی‌های پیچیده‌ای برای شکار دارند و معمولاً در صدر زنجیره غذایی قرار می‌گیرند. با این حال، همین فرمانروای بلامنازع در طبیعت بی‌دشمن نیست. دشمنانی مانند کفتارها، تمساح‌ها، پلنگ‌ها و حتی جانورانی چون فیل و گاومیش در شرایط خاص می‌توانند تهدیدی مرگبار برای شیر باشند.

به گزارش فرادید، در این نوشتار به بررسی رابطه میان شیرها و دشمنان طبیعی آن‌ها پرداخته‌ایم. در حالی که برخی از این دشمنان مانند کفتارها شناخته‌شده هستند، برخی دیگر ممکن است شما را شگفت‌زده کنند. 

1. کفتارها

کنار آب، تمساح‌ها دشمن خطرناک شیرها هستند. این خزندگان باستانی تهدیدی جدی برای شیرهایی هستند که برای نوشیدن یا عبور از رودخانه‌ها به آب نزدیک می‌شوند. آن‌ها با شگرد شکار در کمین، شیر را زیر آب می‌کشند و با آرواره‌های نیرومندشان طعمه را خفه، بدنش را تکه‌تکه و استخوان‌هایش را می‌شکنند. 

هرچند شیرها توانایی شنا کردن دارند، اما در آب از تمساح‌ها ضعیف‌ترند. به همین دلیل، شیرها اطراف آب‌هایی که محل زندگی آن‌هاست، با احتیاط رفتار می‌کنند. با این حال، غفلت می‌تواند به نتایج مرگبار منجر شود. 

تمساح‌ها ممکن است شیرهایی را که در آب گیر افتاده‌اند بخورند یا از لاشه آن‌ها تغذیه کنند، اما به شکار شیرها برای غذا عادت ندارند. حمله‌های آن‌ها بیشتر جنبه دفاعی یا قلمرویی دارد تا شکارگری!

3. پلنگ‌ها

بابون‌ها ممکن است تهدیدی غیرمنتظره برای شیرها به نظر برسند، اما این پستانداران از گروه خود به‌شدت محافظت می‌کنند. آن‌ها با دندان‌های تیز و رفتار تهاجمی غیرقابل‌پیش‌بینی، در صورت نزدیک شدن شیر به گروهشان به مقابله برمی‌خیزند. گاهی این رفتار جمعی و هماهنگ موجب می‌شود شیرها عقب‌نشینی کنند، به‌ویژه اگر تنها باشند. 

بابون‌ها معمولاً با عقب‌نشینی به روی درختان از درگیری با شیرها پرهیز می‌کنند. شیرها نیز از بابون‌ها تغذیه می‌کنند، به‌ویژه زمانی که بابون‌ها جوان، پیر یا بیمار باشند. این شکارها بیشتر شب‌ها اتفاق می‌افتند، زمانی که شیرها فعال‌تر و بابون‌ها آسیب‌پذیرتر هستند. 

در مواردی، بابون‌ها شیرهای جوان یا تنها را مجروح یا حتی می‌کشند. آن‌ها گاهی توله‌شیرها را زمانی که ماده‌ها برای شکار از لانه دور شده‌اند، می‌ربایند. این توله‌ها منبع پروتئینی خوبی برای بابون‌ها هستند. 

5. گاوهای وحشی (بوفالوها) 

اسب‌های‌ آبی را نباید دست‌کم گرفت. آن‌ها به‌خاطر رفتار قلمرویی خود شناخته شده‌اند و نزدیک منابع آب گاه با شیرها درگیر می‌شوند. اندازه و قدرت بالایشان، آن‌ها را به دشمنی خطرناک تبدیل کرده است. اسب‌های‌آبی با آرواره‌های قدرتمند خود می‌توانند شیرها را له کنند. 

شیر به‌ندرت به اسب‌های‌آبی حمله می‌کند و این موارد بیشتر زمانی رخ می‌دهد که یک آسب آبی جوان یا زخمی شده باشد. حتی در این شرایط نیز خطر بالاست. 

7. فیل‌ها

کرگدن‌ها با پوست ضخیم و شاخ‌های قوی‌شان، طعمه‌های معمولی شیر نیستند. این جانوران منزوی اقتداری دارند که شیرها از آن می‌ترسند. با این حال، توله کرگدن ممکن است توجه شیرهای گرسنه را جلب کند، گرچه این کار بسیار خطرناک و نادر است. مادران هوشیار آن‌ها نیرویی وحشتناک هستند. 

کرگدن‌ها می‌توانند با شاخ خود جراحاتی کشنده وارد کنند. دفاع اصلی آن‌ها حمله سریع و ضربه با شاخ است. شاخ کرگدن از کراتین ساخته شده و می‌تواند به‌راحتی بدن شیر را سوراخ کند. 

افزون بر شاخ، کرگدن ممکن است با وزن خود شیر را له کند. وزن بدن کرگدن که گاهی بیش از ۲ هزار کیلوگرم است، برای خرد کردن شیر کافی است. 

9. سگ‌های وحشی

خارپشت‌ها می‌توانند شیر، پلنگ و کفتار را بکشند. اگرچه در دشت‌ها به‌عنوان طعمه دیده می‌شوند، اما شکارچیان آن‌ها خطر بزرگی را به جان می‌خرند. خارهای آن‌ها می‌تواند در بدن شکارچی فرو برود. این خارها جدا شده و در گوشت شیر فرو می‌روند و به دلیل داشتن زوائد، به سختی بیرون می‌آیند. این امر می‌تواند منجر به عفونت‌های شدید و مرگبار شود. 

افزون بر این، خارها می‌توانند به نواحی حیاتی مانند دهان، گلو، شکم یا قلب نفوذ کرده و جراحات مرگبار ایجاد کنند. در برخی موارد، شیرهایی که خار در دهان یا گلویشان گیر کرده، قادر به خوردن غذا نبوده و از گرسنگی مرده‌اند. مرگ مستقیم به دلیل خار ممکن است نادر باشد، اما عفونت، ناتوانی در شکار و ضعف ناشی از آن می‌تواند منجر به مرگ شود.

مترجم: زهرا ذوالقدر