مفاهیم: بمب سنگر شکن چیست و چگونه عمل می کند؟
با ساخته شدن استحکامات گسترده‌تر و بهبود یافته‌تر در اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، کشورهای مختلف شروع به توسعه سلاح‌هایی برای تخریب این پناهگاه‌ها کردند. معروف‌ترین این سلاح‌ها خمپاره‌انداز ۴۲ سانتی‌متری «بیگ برتا» بود. این توپ‌ها در برابر اکثر استحکامات، مانند استحکامات لیژ که در آغاز جنگ جهانی اول منسوخ شده بودند، موفقیت بزرگی کسب کردند.
از آنجایی که گلوله‌های انفجاری متعارف همچنان به عنوان مهمات مورد استفاده قرار می‌گرفتند، این سلاح‌ها نه می‌توانستند به عنوان سلاح‌های ویژه سنگرشکن در نظر گرفته شوند و نه قادر به تخریب مدرن‌ترین استحکامات آن زمان، مانند استحکامات وردون، بودند. از اواسط سال ۱۹۱۵، گلوله‌های مخصوصی برای این توپ‌های فوق سنگین و همچنین توپ‌های راه‌آهن ساخته شد. علاوه بر این، این تانک‌ها به بدنه فولادی سخت‌کاری شده و فیوزهای زمانی مجهز بودند.
این پرتابه‌ها طوری طراحی شده بودند که بتوانند به عمق بتن سنگرها و استحکامات مورد حمله نفوذ کنند و با قدرت انفجاری عظیم خود، سیستم‌های سنگر را نابود کنند.
در جریان جنگ دوم خلیج فارس علیه عراق در سال ۱۹۹۰ (عملیات طوفان صحرا)، ارتش آمریکا نیاز مبرم به سلاح جدیدی را اعلام کرد که قادر به نابودی سنگین ترین استحکاماتعراق باشد. در مدت زمان بی‌سابقه‌ای، تنها در عرض یک ماه، گروه سیستم‌های دفاعی و الکترونیکی شرکت تگزاس اینسترومنتس (که اکنون بخشی از شرکت دفاعی ریتیون است) سلاح سنگرشکن هدایت‌شونده لیزری GBU-۲۸ را توسعه داد که ۲۱۳۲ کیلوگرم وزن دارد و حاوی ۲۸۶ کیلوگرم مواد منفجره از لوله‌های قدیمی هویتزر ۲۰۳ میلی‌متری است. تنها در دو موردی که این سلاح‌ها توسط جنگنده-بمب‌افکن‌های جنرال داینامیکس اف-۱۱۱ آردوارک ایالات متحده در طول جنگ استفاده شدند، پناهگاه‌های به شدت مستحکم در بغداد اندکی قبل از پایان خصومت‌ها نابود شدند. تجربیات حاصل از این جنگ منجر به توسعه طیف گسترده‌ای از سلاح‌های ضد تانک مختلف در ایالات متحده شد که برخی از آنها به کشورهای دیگر نیز صادر شدند.
آخرین پیشرفت در سلاح‌های سنگرشکن، ترکیبی از یک بمب آتش‌زای متعارف با یک خرج گود است که در جلوی آن نصب شده است، این امر به طور قابل توجهی عملکرد نفوذ را به ویژه در بتن افزایش می‌دهد.
منبع: همشهری
منبع: faradeed-238429