میانگین زمان ورزش زنان 12دقیقه در روز است
در کمیسیون فرهنگی مجلس، شرایط وضعیت ورزش همگانی بانوان در کشور مورد نقد و بررسی قرار گرفت. در این نشست که باهمت کمیته زنان و خانواده کمیسیون فرهنگی مجلس برگزار شد به مسائلی همچون نحوه هزینه کرد بودجه ورزش همگانی در یک سال گذشته و اقداماتی که باید در حوزه ورزش همگانی بانوان انجام شود، پرداخته شد.
در برنامه ششم توسعه نیز به ترویج ورزش همگانی بانوان توجه ویژه شده است. بر این اساس در قانون بودجه سال 97پیش‌بینی شده که 27صدم درصد از 9درصد مالیات بر ارزش افزوده به ورزش همگانی اختصاص یابد و ورزش زنان نیز به‌صورت ویژه در این خصوص دیده شود. همچنین مدال‌آوری زنان ورزشکار کشورمان در بازی‌های آسیایی لزوم توجه بیشتر به مقوله ورزش بانوان و توجه ویژه به ورزش همگانی را بیش از گذشته نمایان می‌کند.
سیده فاطمه ذوالقدر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، درباره جلسه مجلس می‌گوید: «هفته گذشته جلسه‌ای با موضوع طرح نظام جامع ورزش همگانی بانوان با حضور مسئولین امر در وزارت ورزش و جوانان و کارشناسانی در این زمینه در کمیته ورزش، جوانان و خانواده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی انجام شد. در این جلسه مباحثی پیرامون ورزش و جایگاه ورزش بانوان و چگونگی تخصیص بودجه به آن، نحوه افزایش امید به زندگی و اوقات فراغت بانوان توسط معاونت ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان مطرح شد. اقدام ملی طرح 30دقیقه نشاط و تندرستی و اجرای طرح راست قامتی زنان و مناسب‌سازی اماکن ورزشی برای بانوان تماشاگر ازجمله مباحث مطرح شده توسط معاونت زنان وزارت ورزش در این جلسه بود. همچنین در این جلسه تقویت مشارکت‌های مردمی و سرمایه اجتماعی در ورزش زنان و کمک به هیأت‌های ورزشی بانوان و مطالعات و نیازسنجی و حمایت و راهبرد طرح ملی سنجش قامت که از اهداف وزارت ورزش در حوزه ورزش بانوان است نیز طرح شد.
مرکز پژوهش‌های مجلس نیز با توجه به گزارشی که ارائه شد با تحلیل وضعیت موجود و همچنین وضعیت مطلوب در ورزش همگانی محورهای پیشنهادی را برای طرح نظام جامع ورزش بانوان که در دست تهیه و اقدام است عنوان کرد که در نهایت جهت پیشبرد و به نتیجه رساندن هرچه سریع‌تر این طرح و همچنین پرهیز از موازی‌کاری مقرر شد معاونت بانوان وزارت ورزش طرح مذکور را پیگیری و به انجام برساند.»
او در ادامه می‌گوید: «وضعیت ورزش همگانی پس از تصویب و اجرای قوانین برنامه چهارم و پنجم توسعه گسترش پیدا کرده است و در نهایت هم با طرح و تصویب ماده 94قانون برنامه ششم توسعه دولت مکلف شد 27صدم درصد از کل 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده را برای توسعه ورزش ازجمله ورزش همگانی بانوان اختصاص دهد؛ اتفاقی که می‌تواند شرایط را بهبود بخشد. البته در حوزه ورزش همگانی باید راهکارهایی برای تشویق هرچه بیشتر افراد به ورزش همگانی صورت گیرد.»
این نماینده مجلس با اشاره به نگاه مثبتی که نسبت به ورزش قهرمانی در بین زنان به‌وجود آمده است، گفت: «خوشبختانه اگرچه ورزش قهرمانی مورد اقبال و پیگیری عموم مردم و مسئولین است، لیکن مسئولین امر در وزارت ورزش اعلام کرده‌اند که رویکرد وزارت به ورزش قهرمانی و همگانی یکسان است و ما نیز امیدواریم که در اجرای برنامه‌ها نیز اینگونه باشد و برنامه‌ریزی به سمتی رود که ورزش همگانی هم مورد اقبال عموم مردم و جوانان و نوجوانان قرار گیرد. بانوان نیز به جهت اینکه با مسائلی چون فقر حرکتی و اضافه وزن روبه‌رو هستند (حتی بیش از آقایان) باید به ورزش توجه بیشتری داشته باشند. در واقع برنامه‌هایی جهت ارتقای تندرستی و نشاط بانوان و پیش برد هویت و عزت ملی بانوان باید برنامه‌ریزی شود که یکی از مهم‌ترین اقدامات می‌تواند توسعه ورزش همگانی بانوان باشد. ضمنا درخصوص ورزش‌های همگانی در ایستگاه‌های سلامت استانداردسازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
همچنین همکاری با بخش خصوصی و شرکت‌های حمایت‌کننده جهت توسعه ورزش‌های همگانی بالاخص در حوزه بانوان مورد پیشنهاد اینجانب بود که هرچند مسئولین حاضر در جلسه عنوان کردند به جهت اینکه آنقدر مورد استقبال نیست که شرکتی حاضر به پشتیبانی باشد اما می‌توان گفت اگرچه ممکن است ورزش همگانی فی نفسه جذابیتی برای تشویق شرکت‌های خصوصی نداشته باشد اما با ایجاد فاکتورهای جذاب و برنامه‌ریزی مناسب و خلاقانه برای حضور هرچه بیشتر مردم این امر شدنی است.»
او همچنین به برخی آمارهای ارائه شده در جلسه مجلس اشاره کرد و گفت: «بنابر گزارش ارائه شده در جلسه مذکور، میانگین ورزش بانوان در بیست و چهار ساعت، 12دقیقه است که سیاست و برنامه‌ریزی‌ها به‌گونه‌ای است که این رقم تا سال 1400به 20دقیقه و تا 1404به 30دقیقه برسد.»
ضرورت تشویق زنان به ورزش همگانی
زهرا صدراعظم نوری/عضو شورای شهر تهران
با توجه به ماشینی شدن زندگی تحرک و پویایی در میان شهروندان کمتر شده که همین مسئله لزوم توجه جدی‌تر به ورزش همگانی را نمایان می‌کند. برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های ورزشی و انجام ورزش‌های همگانی و عمومی به‌خصوص برای زنان باید به‌گونه‌ای باشد که بتوانند در زندگی روزمره خود زمانی را برای ورزش کردن در نظر بگیرند. در این میان وضعیت زنان و دختران به‌دلیل شرایط خاص و برخی محدودیت‌هایی که برایشان وجود دارد که نمی‌توانند از نعمت آفتاب مستقیم بهره‌مند شوند، بسیار ویژهتر است. بسیاری از زنان به‌دلیل عدم‌استفاده از آفتاب و تحرک ناکافی با کمبود ویتامین روبه‌رو هستند و در نتیجه دچار بیماری‌های مختلف مفاصل، پوکی استخوان و مسائلی این‌چنینی می‌شوند که نتیجه آن کمردرد، پادرد و زانودرد و دردهای مفاصل است که اکثریت قریب به اتفاق بانوان دچار آن هستند.
به همین دلیل باید سازوکاری فراهم شود تا زنان کشورمان به ورزش‌های همگانی ترغیب شوند و بتوانند با شوق و شور و نشاط ورزش کنند. با توجه به اینکه جامعه ما جامعه‌ای دینی است که پایبندی به ارزش‌ها جزو ویژگی‌های آن است باید شرایط مناسبی برای ورزش زنان و دختران فراهم شود تا به‌راحتی و بدون هیچ مشکلی بتوانند ورزش کنند. اینکه گفته می‌شود احداث یک ورزشگاه مختص بانوان می‌تواند شرایط را برای ورزش بانوان فراهم‌تر کند، به‌نظرم چندان حرف منطقی‌ای نیست؛ چراکه در وهله نخست احداث یک ورزشگاه هزینه زیادی دارد و امکان ندارد که توسط زنان در تمام ساعات مورد بهره‌برداری قرار بگیرد و حتما بخشی از ظرفیت این ورزشگاه خالی خواهد ماند اما اکنون ورزشگاه‌هایی در تمام شهرها و تهران وجود دارد که تمام شهروندان با زمانبندی که شده می‌توانند از آن استفاده کنند. شهرداری تهران نیز در سال‌های گذشته سالن‌های متعددی را به ورزش بانوان اختصاص داده و برخی سوله‌های بحران نیز با تغییر کاربری به سالن‌های ورزشی تبدیل شده‌است.
در بوستان‌ها نیز محل‌هایی به وسایل ورزشی تجهیز شده‌است که خانم‌ها به‌صورت همگانی در آن ورزش می‌کنند. با وجود این مسئولان ورزشی کشور باید توجه ویژه‌ای به ورزش همگانی بانوان و البته فرهنگسازی برای این مهم داشته باشند. یکی از مسائلی که درخصوص ورزش بانوان باید به آن توجه شود این است که سازوکاری در سالن‌های ورزشی فراهم شود که بانوان کارمند نیز بتوانند همانند بانوان خانه‌داری که صبح‌ها ورزش می‌کنند بعد از فراغت از کار فعالیت بدنی داشته باشند و شرایط ورزش برای این افراد هم فراهم شود.
ورزش زنان با غفلت همراه بوده است
آذر منصوری/فعال حقوق زنان
درخصوص ورزش بانوان آنچه موجب تأسف است، اینکه متأسفانه ورزش بانوان در کشور ما با غفلت همراه بوده است. این مسئله در بازی‌های اخیر آسیایی به وضوح نشان داده شد. اگرچه در این بازی‌ها شاهد مدال‌آوری بی‌سابقه بانوان کشورمان بودیم اما نوع مواجهه و تقدیری که از این مدال‌آوران به عمل آمد، شایسته قهرمانی زنان ورزشکار ایران نبود. برخوردهای مشابه دیگری که در این خصوص انجام می‌شود نیز نشان می‌دهد که زنان در ورزش و رویکرد حاکم به ورزش ایران به جایگاهی که شایسته این تلاش است، نرسیده‌اند. درخصوص ورزش بانوان مهم‌ترین مسئله‌ای که باید به آن توجه کرد، تغییر رویکردها نسبت به جایگاه ورزش زنان است.
این تغییر رویکردها نباید تنها معطوف به بازی‌های آسیایی و مقاطعی که زنان در بازی‌های المپیک و... شرکت می‌کنند، باشد. اگر قرار است به ورزش زنان توجه جدی شود، باید از دوران کودکی و زمانی که کودکان وارد مقاطع آموزشی می‌شوند، ورزش مورد توجه قرار بگیرد. فراگیری این موضوع می‌تواند به مقدمه توجه بیشتر به جایگاه ورزش ایران در برنامه‌های دولت‌ها تبدیل شود که طبیعتا این فراگیری با توجه به سطحی از آگاهی که جامعه امروز به آن نیاز دارد، می‌تواند مقدمات برداشتن محدودیت‌ها را از پیش روی ورزش زنان فراهم کند. آگاهی جامعه ایران نسبت به اهمیت ورزش زنان در همه سطوح بر تصمیم دولت‌ها و تغییر رویکردهای سلبی که همواره بازدارنده است، اثر‌گذار خواهد بود.
با توجه به مدال‌آوری زنان کشورمان در مسابقات ورزشی بهترین فرصت برای داشتن نگاه ویژهتر نسبت به ورزش بانوان در سطح فردی و همگانی و ورزش‌های قهرمانی است. اگر به هر ترتیب ما بپذیریم که در مقوله ورزش نیاز به همپایی، همسانی و همکاری جامعه ورزشی ایران با جامعه جهانی داریم، به تبع این رویکرد باید به ظرفیت‌های لازم برای ارتقای جایگاه ورزش زنان در داخل کشور فکر کنیم که یکی از مهم‌ترین آنها توجه به ورزش‌های همگانی و قهرمانی است. اما متأسفانه به بانوان ورزشکار ما بعد از مدال‌آوری توجه چندانی نمی‌شود و همین مسئله ممکن است به سرخوردگی این مدال‌آوران منجر شود درحالی‌که می‌توان از ظرفیت این بانوان برای ارتقای بهبود جایگاه ورزش ایران در سطح منطقه و بین‌المللی استفاده کرد و دیگر بانوان کشورمان را به انجام ورزش حتی در سطح محلات و مناطق تشویق کرد. با این حال، تصور می‌کنم ارتقای جایگاه ورزش زنان ایران می‌تواند زمینه بهبود این ظرفیت مهم در تعامل ما با جامعه جهانی و کشورهای منطقه را فراهم کند و باعث تشویق هر چه بیشتر بانوان و دختران به ورزش شود و می‌توان امیدوار بود با گسترش ورزش همکانی در کشورمان در میان بانوان، شاهد سلامت اجتماعی بیشتر- که یکی از جلوه‌های توسعه ورزش همگانی است- باشیم و به‌دنبال آن به سلامت، نشاط و پویایی جامعه بانوان امیدوار بود.
سیده فاطمه ذوالقدر، عضو کمیسیون فرهنگی مجلس، درباره جلسه مجلس می‌گوید: «هفته گذشته جلسه‌ای با موضوع طرح نظام جامع ورزش همگانی بانوان با حضور مسئولین امر در وزارت ورزش و جوانان و کارشناسانی در این زمینه در کمیته ورزش، جوانان و خانواده کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی انجام شد. در این جلسه مباحثی پیرامون ورزش و جایگاه ورزش بانوان و چگونگی تخصیص بودجه به آن، نحوه افزایش امید به زندگی و اوقات فراغت بانوان توسط معاونت ورزش زنان وزارت ورزش و جوانان مطرح شد. اقدام ملی طرح 30دقیقه نشاط و تندرستی و اجرای طرح راست قامتی زنان و مناسب‌سازی اماکن ورزشی برای بانوان تماشاگر ازجمله مباحث مطرح شده توسط معاونت زنان وزارت ورزش در این جلسه بود. همچنین در این جلسه تقویت مشارکت‌های مردمی و سرمایه اجتماعی در ورزش زنان و کمک به هیأت‌های ورزشی بانوان و مطالعات و نیازسنجی و حمایت و راهبرد طرح ملی سنجش قامت که از اهداف وزارت ورزش در حوزه ورزش بانوان است نیز طرح شد.
مرکز پژوهش‌های مجلس نیز با توجه به گزارشی که ارائه شد با تحلیل وضعیت موجود و همچنین وضعیت مطلوب در ورزش همگانی محورهای پیشنهادی را برای طرح نظام جامع ورزش بانوان که در دست تهیه و اقدام است عنوان کرد که در نهایت جهت پیشبرد و به نتیجه رساندن هرچه سریع‌تر این طرح و همچنین پرهیز از موازی‌کاری مقرر شد معاونت بانوان وزارت ورزش طرح مذکور را پیگیری و به انجام برساند.»
او در ادامه می‌گوید: «وضعیت ورزش همگانی پس از تصویب و اجرای قوانین برنامه چهارم و پنجم توسعه گسترش پیدا کرده است و در نهایت هم با طرح و تصویب ماده 94قانون برنامه ششم توسعه دولت مکلف شد 27صدم درصد از کل 9 درصد مالیات بر ارزش افزوده را برای توسعه ورزش ازجمله ورزش همگانی بانوان اختصاص دهد؛ اتفاقی که می‌تواند شرایط را بهبود بخشد. البته در حوزه ورزش همگانی باید راهکارهایی برای تشویق هرچه بیشتر افراد به ورزش همگانی صورت گیرد.»
این نماینده مجلس با اشاره به نگاه مثبتی که نسبت به ورزش قهرمانی در بین زنان به‌وجود آمده است، گفت: «خوشبختانه اگرچه ورزش قهرمانی مورد اقبال و پیگیری عموم مردم و مسئولین است، لیکن مسئولین امر در وزارت ورزش اعلام کرده‌اند که رویکرد وزارت به ورزش قهرمانی و همگانی یکسان است و ما نیز امیدواریم که در اجرای برنامه‌ها نیز اینگونه باشد و برنامه‌ریزی به سمتی رود که ورزش همگانی هم مورد اقبال عموم مردم و جوانان و نوجوانان قرار گیرد. بانوان نیز به جهت اینکه با مسائلی چون فقر حرکتی و اضافه وزن روبه‌رو هستند (حتی بیش از آقایان) باید به ورزش توجه بیشتری داشته باشند. در واقع برنامه‌هایی جهت ارتقای تندرستی و نشاط بانوان و پیش برد هویت و عزت ملی بانوان باید برنامه‌ریزی شود که یکی از مهم‌ترین اقدامات می‌تواند توسعه ورزش همگانی بانوان باشد. ضمنا درخصوص ورزش‌های همگانی در ایستگاه‌های سلامت استانداردسازی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است.
همچنین همکاری با بخش خصوصی و شرکت‌های حمایت‌کننده جهت توسعه ورزش‌های همگانی بالاخص در حوزه بانوان مورد پیشنهاد اینجانب بود که هرچند مسئولین حاضر در جلسه عنوان کردند به جهت اینکه آنقدر مورد استقبال نیست که شرکتی حاضر به پشتیبانی باشد اما می‌توان گفت اگرچه ممکن است ورزش همگانی فی نفسه جذابیتی برای تشویق شرکت‌های خصوصی نداشته باشد اما با ایجاد فاکتورهای جذاب و برنامه‌ریزی مناسب و خلاقانه برای حضور هرچه بیشتر مردم این امر شدنی است.»
او همچنین به برخی آمارهای ارائه شده در جلسه مجلس اشاره کرد و گفت: «بنابر گزارش ارائه شده در جلسه مذکور، میانگین ورزش بانوان در بیست و چهار ساعت، 12دقیقه است که سیاست و برنامه‌ریزی‌ها به‌گونه‌ای است که این رقم تا سال 1400به 20دقیقه و تا 1404به 30دقیقه برسد.»
ضرورت تشویق زنان به ورزش همگانی
زهرا صدراعظم نوری/عضو شورای شهر تهران
با توجه به ماشینی شدن زندگی تحرک و پویایی در میان شهروندان کمتر شده که همین مسئله لزوم توجه جدی‌تر به ورزش همگانی را نمایان می‌کند. برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های ورزشی و انجام ورزش‌های همگانی و عمومی به‌خصوص برای زنان باید به‌گونه‌ای باشد که بتوانند در زندگی روزمره خود زمانی را برای ورزش کردن در نظر بگیرند. در این میان وضعیت زنان و دختران به‌دلیل شرایط خاص و برخی محدودیت‌هایی که برایشان وجود دارد که نمی‌توانند از نعمت آفتاب مستقیم بهره‌مند شوند، بسیار ویژهتر است. بسیاری از زنان به‌دلیل عدم‌استفاده از آفتاب و تحرک ناکافی با کمبود ویتامین روبه‌رو هستند و در نتیجه دچار بیماری‌های مختلف مفاصل، پوکی استخوان و مسائلی این‌چنینی می‌شوند که نتیجه آن کمردرد، پادرد و زانودرد و دردهای مفاصل است که اکثریت قریب به اتفاق بانوان دچار آن هستند.
به همین دلیل باید سازوکاری فراهم شود تا زنان کشورمان به ورزش‌های همگانی ترغیب شوند و بتوانند با شوق و شور و نشاط ورزش کنند. با توجه به اینکه جامعه ما جامعه‌ای دینی است که پایبندی به ارزش‌ها جزو ویژگی‌های آن است باید شرایط مناسبی برای ورزش زنان و دختران فراهم شود تا به‌راحتی و بدون هیچ مشکلی بتوانند ورزش کنند. اینکه گفته می‌شود احداث یک ورزشگاه مختص بانوان می‌تواند شرایط را برای ورزش بانوان فراهم‌تر کند، به‌نظرم چندان حرف منطقی‌ای نیست؛ چراکه در وهله نخست احداث یک ورزشگاه هزینه زیادی دارد و امکان ندارد که توسط زنان در تمام ساعات مورد بهره‌برداری قرار بگیرد و حتما بخشی از ظرفیت این ورزشگاه خالی خواهد ماند اما اکنون ورزشگاه‌هایی در تمام شهرها و تهران وجود دارد که تمام شهروندان با زمانبندی که شده می‌توانند از آن استفاده کنند. شهرداری تهران نیز در سال‌های گذشته سالن‌های متعددی را به ورزش بانوان اختصاص داده و برخی سوله‌های بحران نیز با تغییر کاربری به سالن‌های ورزشی تبدیل شده‌است.
در بوستان‌ها نیز محل‌هایی به وسایل ورزشی تجهیز شده‌است که خانم‌ها به‌صورت همگانی در آن ورزش می‌کنند. با وجود این مسئولان ورزشی کشور باید توجه ویژه‌ای به ورزش همگانی بانوان و البته فرهنگسازی برای این مهم داشته باشند. یکی از مسائلی که درخصوص ورزش بانوان باید به آن توجه شود این است که سازوکاری در سالن‌های ورزشی فراهم شود که بانوان کارمند نیز بتوانند همانند بانوان خانه‌داری که صبح‌ها ورزش می‌کنند بعد از فراغت از کار فعالیت بدنی داشته باشند و شرایط ورزش برای این افراد هم فراهم شود.
ورزش زنان با غفلت همراه بوده است
آذر منصوری/فعال حقوق زنان
درخصوص ورزش بانوان آنچه موجب تأسف است، اینکه متأسفانه ورزش بانوان در کشور ما با غفلت همراه بوده است. این مسئله در بازی‌های اخیر آسیایی به وضوح نشان داده شد. اگرچه در این بازی‌ها شاهد مدال‌آوری بی‌سابقه بانوان کشورمان بودیم اما نوع مواجهه و تقدیری که از این مدال‌آوران به عمل آمد، شایسته قهرمانی زنان ورزشکار ایران نبود. برخوردهای مشابه دیگری که در این خصوص انجام می‌شود نیز نشان می‌دهد که زنان در ورزش و رویکرد حاکم به ورزش ایران به جایگاهی که شایسته این تلاش است، نرسیده‌اند. درخصوص ورزش بانوان مهم‌ترین مسئله‌ای که باید به آن توجه کرد، تغییر رویکردها نسبت به جایگاه ورزش زنان است.
این تغییر رویکردها نباید تنها معطوف به بازی‌های آسیایی و مقاطعی که زنان در بازی‌های المپیک و... شرکت می‌کنند، باشد. اگر قرار است به ورزش زنان توجه جدی شود، باید از دوران کودکی و زمانی که کودکان وارد مقاطع آموزشی می‌شوند، ورزش مورد توجه قرار بگیرد. فراگیری این موضوع می‌تواند به مقدمه توجه بیشتر به جایگاه ورزش ایران در برنامه‌های دولت‌ها تبدیل شود که طبیعتا این فراگیری با توجه به سطحی از آگاهی که جامعه امروز به آن نیاز دارد، می‌تواند مقدمات برداشتن محدودیت‌ها را از پیش روی ورزش زنان فراهم کند. آگاهی جامعه ایران نسبت به اهمیت ورزش زنان در همه سطوح بر تصمیم دولت‌ها و تغییر رویکردهای سلبی که همواره بازدارنده است، اثر‌گذار خواهد بود.
با توجه به مدال‌آوری زنان کشورمان در مسابقات ورزشی بهترین فرصت برای داشتن نگاه ویژهتر نسبت به ورزش بانوان در سطح فردی و همگانی و ورزش‌های قهرمانی است. اگر به هر ترتیب ما بپذیریم که در مقوله ورزش نیاز به همپایی، همسانی و همکاری جامعه ورزشی ایران با جامعه جهانی داریم، به تبع این رویکرد باید به ظرفیت‌های لازم برای ارتقای جایگاه ورزش زنان در داخل کشور فکر کنیم که یکی از مهم‌ترین آنها توجه به ورزش‌های همگانی و قهرمانی است. اما متأسفانه به بانوان ورزشکار ما بعد از مدال‌آوری توجه چندانی نمی‌شود و همین مسئله ممکن است به سرخوردگی این مدال‌آوران منجر شود درحالی‌که می‌توان از ظرفیت این بانوان برای ارتقای بهبود جایگاه ورزش ایران در سطح منطقه و بین‌المللی استفاده کرد و دیگر بانوان کشورمان را به انجام ورزش حتی در سطح محلات و مناطق تشویق کرد. با این حال، تصور می‌کنم ارتقای جایگاه ورزش زنان ایران می‌تواند زمینه بهبود این ظرفیت مهم در تعامل ما با جامعه جهانی و کشورهای منطقه را فراهم کند و باعث تشویق هر چه بیشتر بانوان و دختران به ورزش شود و می‌توان امیدوار بود با گسترش ورزش همکانی در کشورمان در میان بانوان، شاهد سلامت اجتماعی بیشتر- که یکی از جلوه‌های توسعه ورزش همگانی است- باشیم و به‌دنبال آن به سلامت، نشاط و پویایی جامعه بانوان امیدوار بود.