به گزارش خبرنگار مهر، اخیرا انتصاب هایی در کمیته ملی پارالمپیک صورت گرفته که هر چند برخی از آنها تخصص لازم در مسئولیت های ارایه شده را ندارند اما جمع شدن این مدیران باتجربه در ورزش پارالمپیک بیم و امیدهایی را ایجاد کرده است.
در این میان برخی از این انتصاب ها تا حدی مغایر با اهداف و انگیزه های پارالمپیکی لازم برای بودن تخصصی کنار افراد خاص با نگاه منحصر به فرد؛ به خصوص که افراد حکم گرفته کسانی هستند که کمتر تجربه و سنخیتی برای کار با این افراد ویژه و به کارگیری درست قابلیت های بی نهایت آنها را دارند.
حمید علی صمیمی در شرایطی دبیرکل کمیته پارالمپیک شد که در فدراسیون جانبازان دوره موفقی نداشت و بعد از ۲۱ ماه استعفا داد
این داستان از سه ماه پیش با انتصاب حمید علی صمیمی به عنوان دبیرکل کمیته ملی پارالمپیک آغاز شد، کسی که حضور ۲۱ ماهه اش در فدراسیون جانبازان و توان یابان با خاطره و تجربه خوشی همراه نشد و شاید به همین دلیل منجر به استعفا شد اما بعد از ۶ سال به ورزش جانبازان و توان یابان بازگشت آنهم با گرفتن پست مهم و اجرایی دبیرکل که تجربه ای از آن نداشت.
در ادامه این ماجرا هم محمدرضا داورزنی رئیس شورای فنی کمیته ملی پارالمپیک شد. کارنامه او در سال هایی که ریاست فدراسیون والیبال را بر عهده داشت و متصدی معاونت ورزش قهرمانی و حرفه ای بود، در بخش هایی قابل دفاع نیست، اعضای مجمع فدراسیون والیبال به این مهم کاملا واقف بودند که در نشست ۳۰ دی سال گذشته خود با پیشنهاد مطرح شده مبنی بر مطرح شدن بند پیشنهادی ریاست افتخاری او مخالفت کردند با این حال سه هفته بعد از این مخالفت، داورزنی در راس شورای فنی پارالمپیک قرار گرفت.
علی رغبتی در شرایط مسئول توسعه و ارتقا پاراشنا شد که هیچ سررشته ای از این رشته ندارد
در این میان مهدی علی نژاد هم به عنوان نایب رئیس شورای فنی در کمیته ملی پارالمپیک حکم گرفته است. او بیش از دو دهه پیش فدراسیون پلمپ شده ووشو بر اثر تخلفات فراوان را تحویل گرفت، با اتخاذ استراتژی مناسب از آن انزوا خارج کرد و با آغاز سیر صعودی و سرمایه گذاری روی رده‌های سنی پایه پله پله بالا آمد و اینگونه این رشته را به قهرمانی جهان رساند سپس بعد از ۱۳ سال ریاست متوالی آن را تحویل سرپرست داد و روی صندلی معاونت ورزش قهرمانی وزارت ورزش نشست. دوره سه ساله علی نژاد در وزارت ورزش هم به قدری قابل قبول بود که در نهایت گزینه پست مهم و تاثیرگذار کمیته ملی المپیک شد. البته او پیش از کمیته المپیک وارد کمیته پارالمپیک شد و با توجه به اجرایی بودن مسئولیتش (دبیر شورای فنی) و تجربه ای که در این زمینه دارد، کمتر نقدی به انتصابش وارد است اگرچه مشخص نیست با توجه به مشغله های کاری در حوزه المپیک، همکاری او با پارالمپیک ادامه پیدا می کند یا خیر.
بنابراین به استثنای این مورد، سایر انتخاب های رئیس کمیته ملی پارالمپیک با نامشخص بودن استدلال و منطق پشت آن همراه است. انتظار می رفت به خصوص برای پست هایی مانند توسعه و ارتقا پاراشنا و پارادوومیدانی، از نیروهای کارکشته این رشته ها یا حداقل نیروهای جوان، مدبر و مبتکر استفاده شوند تا حضورشان ارتقای سطح پارالمپیک را موجب شود.
در ورود مهدی علی نژاد به کمیته ملی پارالمپیک کمتر نقدی وارد است