تصاویر؛ ۱۲ آیتم مُد و فشن در تاریخ با کاربردهای پنهان و شگفت‌انگیز

مد در طول تاریخ، پر از لباس‌هایی بوده که در نگاه اول شاید عجیب، اغراق‌آمیز یا حتی غیرکاربردی به نظر برسند. اما بسیاری از این لباس‌ها و اکسسوری‌های تاریخی، هدف‌هایی فراتر از زیبایی ظاهری داشته‌اند. در این مطلب، به سراغ ۱۲ آیتم جالب از دنیای مد می‌رویم که طراحی آن‌ها اگرچه عجیب به نظر می‌رسد، اما کاربردهایی کاملاً منطقی و گاه حیاتی در زمان خود داشته‌اند.

۱. یقه راف

در قرون وسطی، لباس‌هایی به نام بلائو (Bliaut) که آستین‌هایی بسیار بلند و دنباله‌دار داشتند، در میان زنان و گاهی مردان اشرافی محبوب بودند. این آستین‌های بلند و غیرکاربردی، عمداً طراحی شده بودند تا نشان دهند صاحب لباس ثروتمند است و نیازی به کار فیزیکی ندارد. این لباس‌ها بیشتر نماد تجمل و موقعیت اجتماعی بودند تا ابزار راحتی.

۳. هیمیشن

سولره‌ (Solleret) نوعی کفش زرهی برای شوالیه‌ها بودد که از صفحات فلزی هم‌پوش ساخته شده و هم محافظت و هم انعطاف‌پذیری را فراهم می‌کرد. علاوه بر محافظت در برابر ضربات، طراحی این کفش‌ها به شوالیه‌ها کمک می‌کرد تا در هنگام سوارکاری تسلط و تعادل بیشتری در رکاب داشته باشند.

۵. لباس دو رنگ می‌-پارتی

در سال ۱۵۷۱، دولت انگلستان قانونی وضع کرد که همه افراد بالای شش سال موظف بودند در تعطیلات و روزهای یکشنبه، کلاه پشمی به سر بگذارند تا صنعت داخلی پشم رونق یابد. این قانون در سال ۱۵۹۷ لغو شد، اما پوشیدن کلاه پشمی به عادتی رایج تبدیل شد که حتی پس از لغو قانون نیز ادامه داشت.

۷. آستین‌ گیگوت

در اواخر قرن نوزدهم، قطعه‌ای جداشدنی به نام جلوی تاکسیدو (Tuxedo Front) طراحی شد تا آقایانی که روزانه باید کت‌وشلوار می‌پوشیدند، بدون نیاز به شست‌وشوی کامل پیراهن، ظاهری مرتب داشته باشند. این بخش، شامل یقه و قسمت جلویی پیراهن بود و به‌راحتی قابل شست‌وشو و تعویض بود. برای مردان کم‌درآمد، این راه‌حلی مقرون‌به‌صرفه و کاربردی محسوب می‌شد.

۹. کلاه‌خواب

پانچو امروزه به‌عنوان لباسی کاربردی برای محافظت در برابر سرما شناخته می‌شود، اما در بسیاری از فرهنگ‌ها معنای عمیق‌تری داشت. در میان مردم ماپوچه در آمریکای جنوبی، پانچو نه تنها وسیله‌ای برای گرما، بلکه نماد قدرت و جایگاه اجتماعی بود. طرح‌های خاص روی پارچه تنها توسط رهبران و بزرگان پوشیده و در مراسم‌ رسمی استفاده می‌شد.

۱۱. شَپس

تا دهه ۱۹۳۰، ساکنان جزایر آزورس پرتغال، رداهای آبی رنگی به نام کاپوته و کاپلو (Capote e Capelo) می‌پوشیدند. این لباس با کلاه‌های بزرگ و ساختار یافته از استخوان نهنگ ساخته می‌شد و نماد زندگی محلی و مشاغل اصلی جزیره مانند صید نهنگ و تولید رنگ آبی بود. این لباس سنتی از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شد و هویت فرهنگی منطقه را شکل می‌داد.

منبع: روزیاتو