به گزارش خبرنگار مهر، نخستین روز از رقابت‌های هفته بیست و پنجم لیگ برتر فوتبال کشور در حالی جمعه گذشته پیگیری شد که تراکتور تبریز با پیروزی ۲ بر یک مقابل استقلال تهران توانست صدرنشینی خود را محکم‌تر از همیشه کرده و یک گام مهم برای کسب عنوان قهرمانی در مسابقات فصل جاری بردارد.
پیروزی نماینده تبریز مقابل استقلال با واکنش گسترده هواداران تراکتور در فضای مجازی همراه بود. آنها ضمن کری خوانی برای سایر مدعیان نظیر سپاهان اصفهان و پرسپولیس به جشن و شادی در استوری و پست‌های اینستاگرامی خود پرداختند که در بین میلیون‌ها فعالیت مجازی، چهره یک نفر متمایز از بقیه بود.
مهدی پزشکیان پسر رئیس جمهور ایران در پس از برد تراکتور مقابل استقلال اقدام به انتشار جدول رده بندی لیگ برتر در استوری اینستاگرام شخصی خود کرد تا صحبت درباره حمایت خاص از تراکتور مطرح شود.
«ماریانو راخوی» در سال ۲۰۱۱ نخست وزیر اسپانیا شد و به طرفداری از رئال مادرید مشهور است. روزنامه «آ اس» اسپانیا نوشت که او بیش از ربع قرن است که یکی از هواداران سرسخت سپیدپوشان به شمار می‌آید.
«انریکو لتا» نخست‌وزیر سابق ایتالیا از هواداران بزرگ آث میلان است.
ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه نیز در رسانه‌های این کشور به عنوان طرفدار زنیت سنت پترزبورگ مطرح است.
«فلیپ کالدرون» رئیس جمهور سابق مکزیک فلیپ کالدرون در موریلا متولد شد و به همین خاطر از طرفداران بزرگ «مونارکاس» در لیگ فوتبال مکزیک است. وقتی آنها در سال ۲۰۱۳ قهرمان شدند کالدرون بلافاصله خوشحالی‌اش را در توئیتر بروز داد.
اینها تنها بخشی از علاقمندی سیاستمداران دنیا به تیم‌های فوتبالی است اما بخش دیگری از آنها پا را فراتر از طرفداری گذاشتند و اقدام به ورود مدیریتی در سیطح کلان کردند. به طور مثال «سیلویو برلوسکونی» نخست وزیر پیشین ایتالیا ابتدا طرفداری‌اش از میلان را علنی کرد و سپس بخش قابل توجهی از سهام این باشگاه را خرید تا اسمش در پرونده پول‌شویی مشهور فوتبال ایتالیا در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۰۷ نیز مطرح شود.
حمایت سیاستمداران از تیم‌های فوتبال همواره موضوعی بحث‌برانگیز بوده است، چه در ایران و چه در سایر نقاط جهان که بار دیگر نشان دهنده اهمیت صنعت فوتبال است که گاهی محلی برای بروز هیجان‌های شخصی و گهگاه هم استفاده و برداشت‌های سیاسی از موفقیت‌های یک تیم باشد.
در نهایت، آنچه مهم است، حفظ سلامت رقابت‌های ورزشی و جلوگیری از هرگونه تأثیرگذاری غیرورزشی بر روند فوتبال حرفه‌ای است و نمی‌توان سیاستمداران را از حضور در فضای کری خوانی طرفداران فوتبال تفکیک کرد.