راغفر: گشایش اقتصادی دولت، تحمیل یک زمین سوخته به دولتهای آینده است
حسین راغفر با بیان اینکه اقدامی که دولت به عنوان گشایش اقتصادی آن را آغاز کرده تحمیل یک زمین سوخته به دولتهای آینده است، گفت: تحقق برنامه جدید، در عمل ۱۹۰ هزار میلیارد تومان به بدهیهای دولت میافزاید.
به گزارش نود اقتصادی، "حسین راغفر" استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا اظهار داشت: اقدامی که دولت به عنوان گشایش اقتصادی آن را آغاز کرده تحمیل یک زمین سوخته به دولتهای آینده است. با توجه به حجم انبوهی از بدهیهایی که دولتهای مختلف ایجاد کردهاند دیگر اقتصاد کشور کشش بدهی بیشتر را ندارد. تحقق برنامه جدید، در عمل ۱۹۰ هزار میلیارد تومان به بدهیهای دولت میافزاید.
وی بیان کرد: در صورتی که مردم از طرح فروش اوراق نفتی استقبال کنند، در سال ۱۹۰ هزار میلیارد تومان به هزینههای دولت افزوده میشود که طبیعتا تاثیر مثبتی بر اقتصاد و معیشت مردم ندارد. طبق قاعدههای اقتصادی بعید به نظر میرسد که مردم از این طرح استقبال کنند. ازجمله دلایل آن افزایش بیاعتمادی به نهاد دولت طی چند سال اخیر است؛ دولت اعتماد عمومی، بهمثابه سرمایه اجتماعی، را از دست داده است.
راغفر افزود: نکته دیگر درباره فروش اوراق نفتی به تورمزابودن آن بازمیگردد. در حالی که دولت کنونی حاضر و شاید قادر به تامین منابع مورد نیاز خود از راههای درست نیست، چطور انتظار دارد دولت آینده بدهیهای این دولت را در مورد سررسید تسویه کند؟
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا گفت: بر این اساس دولت بعدی چارهای جز استقراض یا چاپپول نخواهد داشت. شاید اظهارات مسئولان دولت درباره هدایت نقدینگی و کنترل مقطعی تورم درست باشد، اما دولت در بلندمدت باید سود مشارکت این اوراق را بپردازد و این یعنی تزریق نقدینگی جدید به جامعه. در نتیجه، دولت با این اقدام خود تورم را به آینده موکول میکند. اتفاقی که آسیبهای جدی برای اقتصاد و جامعه به همراه دارد؛ چنانکه انباشت بدهیها بیشتر شده و تصمیمات اشتباه یکی پس از دیگری از راه میرسند.
وی بیان کرد: در صورتی که مردم از طرح فروش اوراق نفتی استقبال کنند، در سال ۱۹۰ هزار میلیارد تومان به هزینههای دولت افزوده میشود که طبیعتا تاثیر مثبتی بر اقتصاد و معیشت مردم ندارد. طبق قاعدههای اقتصادی بعید به نظر میرسد که مردم از این طرح استقبال کنند. ازجمله دلایل آن افزایش بیاعتمادی به نهاد دولت طی چند سال اخیر است؛ دولت اعتماد عمومی، بهمثابه سرمایه اجتماعی، را از دست داده است.
راغفر افزود: نکته دیگر درباره فروش اوراق نفتی به تورمزابودن آن بازمیگردد. در حالی که دولت کنونی حاضر و شاید قادر به تامین منابع مورد نیاز خود از راههای درست نیست، چطور انتظار دارد دولت آینده بدهیهای این دولت را در مورد سررسید تسویه کند؟
استاد اقتصاد دانشگاه الزهرا گفت: بر این اساس دولت بعدی چارهای جز استقراض یا چاپپول نخواهد داشت. شاید اظهارات مسئولان دولت درباره هدایت نقدینگی و کنترل مقطعی تورم درست باشد، اما دولت در بلندمدت باید سود مشارکت این اوراق را بپردازد و این یعنی تزریق نقدینگی جدید به جامعه. در نتیجه، دولت با این اقدام خود تورم را به آینده موکول میکند. اتفاقی که آسیبهای جدی برای اقتصاد و جامعه به همراه دارد؛ چنانکه انباشت بدهیها بیشتر شده و تصمیمات اشتباه یکی پس از دیگری از راه میرسند.