اگر چیز خندهداری هست به ما هم بگویید!
در روزهایی که خبر دستگیری متهمان اقتصادی یا افشای فساد مالی در فلان بخش اقتصادی به موضوعی تبدیل شده، مردم یک موضوع غیرعادی در جلسات دادگاه این متهمان کشف کرده و در شبکههای مجازی واکنش تندی به آن نشان دادهاند و آن چیزی نیست جز صورت خندان و بشاش متهمان اقتصادی که قاعدتا باید از شمشیر عدالت روی سرشان چنان ترسیده باشند که قیافهشان با یک من عسل هم شیرین نشود، اما در چند فقره اخیر نهتنها از این ترس خبری نیست، بلکه متهمان محترم در بخشهای مختلف دادرسی موضوعات خندهدار زیادی پیدا کردهاند و وقتی دوربینهای خبری بعد از دادگاه به سراغشان رفتهاند، رو به دوربین خنده ملیح تحویل دادهاند.
یکی از این تصاویر که متعلق به حمید باقریدرمنی بود، بیشتر از بقیه سروصدا کرد. این متهم که روز چهارم شهریور محاکمه شد، گویا در پایان دادرسی وقتی خبرنگاران برای عکاسی به سمتش رفتهاند، نهتنها به سیاق متهمان پروندههای دیگر سعی نکرده صورتش را بپوشاند، بلکه رو به دوربین لبخند هم زده است. همین عکس کافی بود تا کاربران فضای مجازی واکنش نشان دهند، اما بعد که خبر رسید متهمان دهه شصتی اخلال در بازار موبایل هم بخشی از دادگاه را به شوخی و خنده برگزار کردهاند، دیگر صبر مردم تمام شد. از این متهمان نهتنها تصاویر مختلفی حین خنده منتشر شد، بلکه در خبری که به پوشش دادگاه آنها هم روی خروجی خبرگزاری فارس قرار گرفت، به این موضوع اشاره شد: «حضار در انتظار برگزاری نخستین جلسه از دادگاههای علنی مفاسد اقتصادی به انتظار متهمانی نشستند که خندان وارد دادگاه شدند، خندههایی که مشخص نبود از سر بیتوجهیشان به موقعیتشان در دادگاه است یا از اطمینانی که به نتیجه آن دارند.»
گویا در ادامه هم این خندهها ادامه داشته: «سنجری (یکی از متهمان) بارها و بارها، پشت پوشهای که مانند سپر بالا گرفته بود، با متهمان دیگر پچپچ میکرد و هنگام دفاع وکیل متهم سوم دادگاه نیز خندههای بیصدایش را از پشت سپر پوشهایاش به این پچپچها اضافه کرد.»
معلوم نیست که پروندههای اقتصادی دقیقا چه چیزی برای خندیدن دارند، چون قبلا هم شاهد ظهور انواع لبخندها بر لب متهمان دانهدرشت اقتصادی بودهایم. از شهرام جزایری گرفته که خندهاش به رسانهها راه پیدا کرد و با تیتر: «به مردم میخندم» حاشیهساز شد، چه خنده استهزا بار بابک زنجانی که رسانهها آن را به راحت بودن خیالش
ربط دادند.
حجتالاسلام محمد ملکی یکی از قضات بازنشسته قوه قضائیه که تجربه سالها قضاوت در دادگاههای اقتصادی را داشته، در مورد دلیل این خندهها به «شهروند» میگوید: «اغلب این خندهها به خاطر این است که متهم خودش را بیگناه نشان دهد، یعنی بگوید که من کاری نکردهام که بترسم.»
او در جواب اینکه آیا بقیه متهمان هم در دادگاه میخندند، میگوید: «بستگی دارد که جرمشان چه چیزی باشد. اقتصادیها نباید نشان دهند که ترسیدهاند یا خودشان را باختهاند، چون اگر این کار را بکنند، اعتبارشان از دست میرود و ممکن است از نظر اقتصادی وضعشان خرابتر شود. از طرفی اینها فکر میکنند همانطور که در سالهای گذشته توانستهاند با پول همه کاری بکنند، این بار هم به راحتی ماجرا را ختم به خیر میکنند. یک مدت طول میکشد تا بفهمند از این خبرها نیست.»