تصاویری از نوروز ستارخان و باقرخان

در حالی که آزادی‌خواهان و مشروطه‌خواهان بهار و تابستان ۱۲۸۸ را در بخشهایی از ایران در جنگ با قشون محمدعلی شاه قاجار بودند، مشروطه‌خواهان گیلانی و بختیاری به رهبری سه روحانی جلیل‌القدر آیت‌الله سید محمد طباطبایی، آیت‌الله عبدالله بهبهانی و آیت‌الله شیخ فضل‌الله نوری با یکدیگر متحد شدند و تهران را در تاریخ ۲۱ تیر ۱۲۸۸ از تسلط و سیطره قشون دولت مرکزی خارج کردند. در چنین شرایطی ستارخان و باقرخان و یاران و هواداران‌شان در آذربایجان مشغول مبارزه با رحیم خان چلبیانلو حاکم مستبد تبریز بودند. آنان اما در نبردی خونین بر او و تفنگ‌چیانش پیروز شدند و رحیم‌خان که تحت حمایت پادشاهی تزارها در روسیه بود به این کشور فرار کرد.

پیروزی دلچسب مجاهدان آذری موجب کامل شدن پیروزی‌های بختیاری‌ها و گیلکی‌ها در پایتخت شد. آنان از ستارخان و باقرخان و همرزمان‌شان دعوت کردند با سفر به تهران در جشن پیروزی مشروطه‌خواهان بر قشون مستبد محمدعلی شاه که خود و خانواده‌اش نیز چند ماه قبل به سفارت روسیه پناهنده شده بودند، شرکت کنند.

چند ماه بعد از تثبیت حکومت مشروطه‌خواهان فاتح تهران و آغاز به کار مجدد دومین مجلس شورای ملی که به دلیل استبداد کبری چند ماه تعطیل بود، این مجلس با صدور بیانیه‌ای از ستارخان و باقرخان و هم‌رزمان آذری‌شان به دلیل این اقدام تشکر کرد.

ستارخان و باقرخان در تهران

طول خیابان‌های ورودی تهران پر بود از انبوه جمعیت مشتاق و تابلونوشته‌هایی با عبارت «زنده باد ستارخان» و «زنده باد باقرخان». تهران آن روز سراسر جشن و سرور بود. مردم با برافراشتن چادرهای پذیراییِ آراسته به انواع تزئینات و بر پا کردن چلچراغ‌ها و طاق‌نصرت‌های رنگارنگ و قالی‌های چشم‌نواز و رنگارنگ از سربازان تبریزی به گرمی استقبال کردند.

مهدی ملک‌زاده نویسنده کتاب تاریخ انقلاب مشروطیت در ایران و فرزند حاجی میرزا نصرالله ملک‌المتکلمین که از اصلی‌ترین واعظان مشروطه‌خواه بود و بعد از به توپ بستن مجلس شورای ملی در باغشاه تهران در مقابل چشمان محمدعلی شاه به قتل رسید، در وصف حال و هوای مردم و روحانیون مشروطه‌خواه که به استقبال کاروان مشروطه‌خواهان آذربایجان رفته بودند، نوشت: «استقبالی که مردم تهران از این دو قهرمان مدافع تبریز کردند تا این زمان از هیچ پادشاهی به عمل نیامده بود.

از میدان توپخانه و خیابان لاله‌زار تا باغشاه - سفارت روسیه - تمام پشت‌بام‌ها و خیابان‌ها و دکان‌ها، زن و مرد ایستاده بودند.»

مجاهدان آذری بعد از ورود به تهران در منطقه باغشاه سکونت یافتند. باغشاه باغی خوش آب و هوا و مشهور در غرب تهران قدیم در منطقه خارج از دروازه‌های غربی تهران بود. زمین این باغ هم اکنون به دانشگاه دافوس، خیابان و میدان حر و خیابان‌های کارگر و سپه اختصاص یافته است.

ستارخان بعد از صرف ناهار مفصلی که در چادر آذربایجانی‌های مقیم تهران تدارک دیده شده بود قشونش را ترک کرد و به خیابان سعدی و دوست قدیمیش به اسم صاحب‌اختیار رفت و در آنجا سکونت کرد.

ستارخان و باقرخان چند روز بعد از استقرار در تهران به دیدار احمد شاه خردسال و عضدالملک نائب‌السلطنه رفتند و مورد تقدیر آنان قرار گرفتند. مجاهدان تبریزی تا اواسط اردیبهشت ۱۲۸۹ به خرج دولت مهمان دولت مستوفی‌الممالک بودند.

منابع:

مهدی ملک‌زاده، تاریخ انقلاب مشروطیت در ایران، ج ۶، ص ۱۹۱

مؤسسه‌ مطالعات تاریخ معاصر ایران، مرکز اسناد، سند شماره ۵۱۲۳

امیرخیزی، اسماعیل؛ قیام آذربایجان و ستارخان، تهران: انتشارات آیدین، ۱۳۸۷، ص ۵۵۶