( تصاویر) کبوتر جاکوبین یا یعقوبی؛ کبوتر هندی که زیباترین کبوتر جهان است

کبوتر جاکوبین (Jacobin Pigeon) ژاکوبن یا آنطور که ایران آن را می‌خوانند، کبوتر یعقوبی کبوتری زیبا، شکیل و گران‌قیمت است. این کبوتر به  رنگ‌های مختلف دیده می‌شود و دور تا دور سر آن را پر‌های انبوهی فرا می‌گیرد که از روی سر کبوتر شروع شده و تا جلوی گردن آن ادامه می‌یابد.

تاریخچه و منشأ کبوتر جاکوبین یا یعقوبی

کبوتر جاکوبین اصالتاً از هند می‌آید و به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین نژاد‌های پرورش‌یافته کبوتر در نظر گرفته می‌شود. این پرندگان از قرن ۱۶ میلادی توسط کاوشگران به اروپا منتقل شدند و از آن زمان تاکنون در کشور‌های مختلف در نمایشگاه‌های پرندگان زینتی مورد توجه قرار گرفته‌اند.

در بسیاری از منابع تاریخی آمده است که این کبوتر به‌طور عمده برای زیبایی و ویژگی‌های منحصر‌به‌فرد ظاهری خود پرورش داده می‌شد و به‌ویژه در انگلستان و فرانسه طرفداران زیادی داشته است. این کبوتر به هیچ عنوان نمی‌تواند به عنوان یک کبوتر پرشی و مسابقه‌ای مورد استفاده قرار بگیرد.

بدن کبوتر جاکوبین لاغر و کشیده است و معمولاً طول آنها به حدود ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر می‌رسد. برخلاف ظاهر برجسته و پر‌های پوشیده از گردن و سر، سایر قسمت‌های بدن کبوتر جاکوبین معمولاً پر‌هایی نرم و براق دارند که در رنگ‌های مختلفی از جمله سفید، سیاه، آبی، قرمز، زرد، و نقره‌ای یافت می‌شوند.

ویژگی‌های رفتاری کبوتر جاکوبین

کبوتر جاکوبین معمولاً پرندگانی آرام و ملایم هستند که به‌عنوان پرندگان زینتی نگهداری می‌شوند. این پرندگان برخلاف بسیاری از دیگر نژاد‌های پرنده که معمولاً دارای رفتار‌های اجتماعی و پرجنب‌وجوش هستند، تمایل به آرامش و سکوت دارند و به‌راحتی در محیط‌های آرام و بدون مزاحمت زندگی می‌کنند. این کبوتر تمایلی به زندگی به صورت گله‌ای و در شرایط سخت را ندارد. 

پرورش و نگهداری کبوتر جاکوبین

کبوتر جاکوبین به‌دلیل ویژگی‌های ظاهری و نیاز به محیط‌های خاص برای پرورش، نیازمند توجه ویژه‌ای از سوی پرورش‌دهندگان است. این پرندگان به‌طور خاص نیازمند محیطی خشک و تمیز با تهویه مناسب هستند. همچنین برای تغذیه کبوتر جاکوبین می‌توان از دانه‌های مخصوص کبوتران، سبزیجات تازه، و مکمل‌های غذایی استفاده کرد تا پرنده از تغذیه‌ای متوازن برخوردار شود.

پرورش کبوتر جاکوبین در کشور‌های مختلف

کبوتر جاکوبین به‌دلیل ویژگی‌های ظاهری منحصر‌به‌فرد خود در کشور‌های مختلف دنیا پرورش داده می‌شود. این نژاد در اروپا، به‌ویژه در انگلستان و فرانسه، محبوب است و در نمایشگاه‌های پرندگان زینتی مورد توجه قرار دارد. در این کشورها، این کبوتر به‌عنوان یک نماد از زیبایی و منحصر‌به‌فرد بودن شناخته می‌شود. در برخی کشورها، کبوتر جاکوبین همچنین به‌عنوان یک نماد تاریخی یا فرهنگی در نظر گرفته می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری کبوتر جاکوبین:

سر و گردن: یکی از ویژگی‌های برجستهٔ کبوتر جاکوبین، هود پر‌های سر و گردن است که به‌صورت طبیعی سر پرنده را پوشانده و ظاهری متمایز ایجاد می‌کند.

 بدن: این کبوتر‌ها بدنی لاغر و کشیده دارند و طول آنها معمولاً بین ۳۰ تا ۳۵ سانتی‌متر است.

 پاها: پا‌های کبوتر جاکوبین بدون پر هستند که تضادی جالب با پوشش پر‌های بدن ایجاد می‌کند.

 رنگ‌بندی: این نژاد در رنگ‌های متنوعی مانند سفید، سیاه، آبی، قرمز، زرد و نقره‌ای یافت می‌شود.

رفتار و پرورش کبوتر جاکوبین:

کبوتر‌های جاکوبین به‌عنوان پرندگان زینتی نگهداری می‌شوند و به‌دلیل ظاهر خاص خود مورد توجه هستند. تغذیهٔ آنها مشابه سایر کبوتر‌ها است و شامل دانه‌ها، میوه‌ها و حشرات می‌شود. با این حال، به‌دلیل هود پر‌های سر، ممکن است در تغذیهٔ جوجه‌ها مشکل داشته باشند و معمولاً از پرندگان دیگر برای پرستاری استفاده می‌شود. این کبوتر نمی‌تواند به جوجه‌های خود غذا بدهد. 

کبوتر جاکوبین با ویژگی‌های ظاهری منحصر‌به‌فرد و تاریخچه‌ای غنی، یکی از محبوب‌ترین نژاد‌های کبوتر در دنیا است. این کبوتر به‌ویژه به دلیل هود پر‌های سر و گردن خود شناخته می‌شود که ظاهر آنها را از دیگر نژاد‌ها متمایز می‌کند. کبوتر جاکوبین عمدتاً به‌عنوان پرنده‌ای زینتی نگهداری می‌شود و در نمایشگاه‌های مختلف پرندگان توجه بسیاری را جلب می‌کند. با وجود نیاز‌های خاص پرورش و نگهداری این کبوتر، زیبایی و شکوه آن باعث شده است که همچنان در میان پرورش‌دهندگان و علاقه‌مندان به پرندگان زینتی محبوب باقی بماند.

منبع: راز بقا