معرفی سریال Long Bright River؛ یک تریلر جنایی دیدنی

آماندا سایفرد آن نوع چهره‌ای نیست که وقتی به یک پلیس سخت‌گیر فیلادلفیایی فکر می‌کنید، به ذهن‌تان بیاید. شاید با دیدن او یاد یک یتیم فرانسوی که دنیایش با انقلاب زیر و رو می‌شود، یا خیلی از آثار رمانتیک خواهیم افتاد. اما قطعاً یک پلیس گشت شهری با چشمانی فولادین که در تعقیب یک پرونده قتل است، قلمرو جدیدی برای او محسوب می‌شود.

سریال «Long Bright River» پیکاک، بر اساس رمان پرفروش سال ۲۰۲۰ لیز مور، محدودیت‌های توانایی نمایشی سایفرد و همچنین فرمت سریال‌های جنایی محدود را به چالش می‌کشد و عمدتاً موفق عمل می‌کند؛ اگرچه مدتی طول می‌کشد تا به جایی که باید برسد.

این مجموعه با صحنه‌ای آغاز می‌شود که میکی فیتزپاتریک، شخصیت اصلی داستان، پسر کوچکش، توماس، را به مدرسه می‌رساند و سپس به برنامه روزانه خود، یعنی گشت‌زنی در خیابان‌ها برای حفظ نظم و قانون، می‌پردازد. میکی به‌عنوان یک افسر پلیس، ارتباط نزدیکی با محله کنزینگتون دارد، که اتفاقاً یکی از پرجنایت‌ترین مناطق شهر فیلادلفیا است، زیرا او در همین خیابان‌ها بزرگ شده است.

در این روز خاص، میکی با همکار جدیدش، ادی لافرتی، در محله گشت‌زنی می‌کند، اما ادی چندان تحت تأثیر دلبستگی میکی به این محله و مردمش قرار نمی‌گیرد. برای ادی عجیب است که میکی هر یک از زنان خیابانی محله را که اتفاقاً معتاد و از بزرگ‌ترین بزهکاران هستند، می‌شناسد.

او معتقد است که میکی باید پس از ساختن یک زندگی خوب و «پاک» برای خودش، از ریشه‌هایش فاصله می‌گرفت. از طرف دیگر، میکی نیز از اظهارات قضاوت‌آمیز و تا حدی بی‌احساس همکارش خوشش نمی‌آید و به وضوح نشان می‌دهد که به دلیل همین رفتار اوست که نمی‌تواند درباره زندگی‌اش با او صحبت کند.

با وجود اینکه هر دو خواهر چند سالی است با هم در تماس نبوده‌اند، میکی تصمیم می‌گیرد خواهرش را پیدا کند، کیسی که مانند او زندگی ثابتی ندارد و قربانی بی‌پناه اعتیاد و رذایل مرتبط با آن است. با مرگ پیاپی زنان خیابانی، میکی باور دارد که خواهرش نیز در خطر است و این موضوع او را به اقدامات ناامیدانه‌ای وادار می‌کند که در نهایت به کشف حقایقی تکان‌دهنده منجر می‌شود.

با وجود اینکه این مجموعه در اصل یک تریلر جنایی است، اما به خوبی توانسته است داستانی درباره یک خانواده از هم پاشیده و اعضای آن را نیز روایت کند، که به شخصیت‌ها عمق قابل توجهی می‌بخشد. میکی گذشته‌ای دارد که در آن تصمیماتی گرفته است که هنوز از آن‌ها پشیمان است یا حداقل درباره‌شان تردید دارد.

تنها کاری که او اکنون می‌تواند انجام دهد این است که به پسر کوچکش درباره اهمیت انتخاب‌ها و تصمیم‌ها و همچنین پیامدهای اعمالش آموزش دهد. اگرچه موضوع خیر و شر بارها در مجموعه تکرار می‌شود، اما این مفاهیم در دنیای واقعی به سادگی ذهن یک کودک نیستند. حتی کسانی که بیشتر نماینده خوبی و درستی هستند، از جمله میکی، سهم خود از اشتباهات را داشته‌اند.

به همین ترتیب، به شخصیت‌های منفی Long Bright River نیز فضایی داده می‌شود تا خود را بیان کنند، و هرچند ما به عنوان بیننده به طور طبیعی آن‌ها را قضاوت می‌کنیم (و البته حق هم داریم)، اما «رودخانه روشن طولانی» شخصیت‌هایش را کاملاً سیاه و سفید ترسیم نمی‌کند.

بخش زیادی از این موفقیت نیز به بازیگران مجموعه، از جمله آماندا سایفرد در نقش میکی و اشلی کامینگز در نقش کیسی، تعلق دارد. بازی کالوم وینسون جوان نیز شایسته تحسین است، چرا که او نقش توماس حساس و گاهی عجیب را به خوبی ایفا می‌کند. سبک تدوین مجموعه کمی کندتر از آنچه معمولاً در این ژانر دیده می‌شود است، که این می‌تواند برای برخی کسل کننده باشد.

موسیقی مجموعه نیز به اندازه کافی خوب است، از جمله صحنه‌ای در آخرین قسمت که میکی تصمیم می‌گیرد با یک رویارویی سخت مواجه شود و در پس‌زمینه آهنگ موتزارت با شدت نواخته می‌شود، و هرچند این صحنه کمی طولانی به نظر می‌رسد، اما موسیقی واقعاً در آن مؤثر است. در کل، «Long Bright River» ممکن است آنقدر برجسته نباشد که آزمون زمان را پس بدهد، اما به اندازه‌ای تماشایی است که برای مخاطب هدف خود هم سرگرم‌کننده و هم احساس‌برانگیز باشد.

منبع: ویجیاتو