نشانه‌ها و علایم بیش فعالی در کودکان
یک روانشناس بالینی گفت: با انجام تست بیش فعالی کودکان خود را از برچسب خوردن و تشخیص اشتباه بیماری دور کنید.
لیلا شقاقی درباره بیش فعالی کودکان اظهار کرد: تست بیش فعالی کمک می‌کند تا به اشتباه بیماری کودک خود را تشخیص ندهیم؛ بسیاری از کودکان در معرض خطای تشخیصی یا برچسب خوردن هستند.
این روانشناس بالینی ادامه داد: در تشخیص بیش فعالی ۶مورد از نشانه‌های بیش فعالی در طول ۶ ماه متوالی که با سطح رشد کودک همخوانی نداشته باشد و غیر انطباقی محسوب شود باید وجود داشته باشد؛ این نشانه‌ها و علائم باید قبل از ۱۲سالگی شروع شوند و دفعات و فراوانی آن‌ها باید با سن کودک هماهنگی داشته باشد تا قابل تشخیص باشد.
وی با اشاره به اینکه این رفتار‌ها نباید معلول اختلالات روانی دیگری باشند، افزود: سن کودک و نقش رشد در ظهور نشانه‌های اصلی، فراگیر بودن نشانه‌ها، تغییر پذیری وضعیتی، اختلالات همزمان بالقوه، عوامل خانوادگی و محیطی، تاثیر نشانه‌های رفتاری بر کارکرد کودک و دیگران در خانه و مدرسه از علائم و نشانه‌های این نوع کودکان است.
او در ادامه گفت: رفتار‌هایی که یک کودک بیش فعال انجام می‌دهد مانند بی نظمی، حواس پرتی، کند بودن در انجام کار‌ها و تکالیف، گوش نکردن کودکان به صحبت‌های دیگران، همچنین نیمه رها کردن کارهاست و این کودکان معمولا از فعالیتی‌هایی که نیاز به کوشش ذهنی دارند اجتناب می‌کنند؛ اشتباهات رفتاری زیادی دارند همچنین فراموشکار هستند.
شقاقی درباره عوامل تاثیرگذار روی بیش فعالی کودک اظهار کرد: نحوه بروز این رفتار‌ها به وضعیت کودک یا عوامل خلق و خو آن بستگی دارد، معمولا کودک قبل از فکر کردن کاری را شروع می‌کند و در نظم دادن به کارهایش با مشکل مواجه می‌شوند. بیشتر اوقات فریاد می‌زند و حوصله تحمل کردن را ندارد. به طور افراطی از یک فعالیت به فعالیت دیگری می‌پردازند؛ هیجان پذیری بالایی دارد و عجولانگی بیش از حد موجب افزایش خطا‌های تکانشی در کودکان می‌شود.
این روانشناس بالینی تصریح کرد: خانواده‌ها باید بدانند که کودکان بیش فعال بیشتر مواقع در حال حرکت، جنب و جوش هستند. اغلب می‌دوند، می‌پرند و فعالیت‌های پر خطر انجام می‌دهند، این نوع کودکان معمولا با دستهایشان بازی می‌کنند. کلاس را ترک کرده و زیاد صحبت می‌کنند. بی قرار هستند؛ خانواده‌ها می‌توانند با بررسی این موارد فورا علائم کودکان خود را متوجه شده و کنترل کنند.
این روانشناس بالینی ادامه داد: در تشخیص بیش فعالی ۶مورد از نشانه‌های بیش فعالی در طول ۶ ماه متوالی که با سطح رشد کودک همخوانی نداشته باشد و غیر انطباقی محسوب شود باید وجود داشته باشد؛ این نشانه‌ها و علائم باید قبل از ۱۲سالگی شروع شوند و دفعات و فراوانی آن‌ها باید با سن کودک هماهنگی داشته باشد تا قابل تشخیص باشد.
وی با اشاره به اینکه این رفتار‌ها نباید معلول اختلالات روانی دیگری باشند، افزود: سن کودک و نقش رشد در ظهور نشانه‌های اصلی، فراگیر بودن نشانه‌ها، تغییر پذیری وضعیتی، اختلالات همزمان بالقوه، عوامل خانوادگی و محیطی، تاثیر نشانه‌های رفتاری بر کارکرد کودک و دیگران در خانه و مدرسه از علائم و نشانه‌های این نوع کودکان است.
او در ادامه گفت: رفتار‌هایی که یک کودک بیش فعال انجام می‌دهد مانند بی نظمی، حواس پرتی، کند بودن در انجام کار‌ها و تکالیف، گوش نکردن کودکان به صحبت‌های دیگران، همچنین نیمه رها کردن کارهاست و این کودکان معمولا از فعالیتی‌هایی که نیاز به کوشش ذهنی دارند اجتناب می‌کنند؛ اشتباهات رفتاری زیادی دارند همچنین فراموشکار هستند.
شقاقی درباره عوامل تاثیرگذار روی بیش فعالی کودک اظهار کرد: نحوه بروز این رفتار‌ها به وضعیت کودک یا عوامل خلق و خو آن بستگی دارد، معمولا کودک قبل از فکر کردن کاری را شروع می‌کند و در نظم دادن به کارهایش با مشکل مواجه می‌شوند. بیشتر اوقات فریاد می‌زند و حوصله تحمل کردن را ندارد. به طور افراطی از یک فعالیت به فعالیت دیگری می‌پردازند؛ هیجان پذیری بالایی دارد و عجولانگی بیش از حد موجب افزایش خطا‌های تکانشی در کودکان می‌شود.
این روانشناس بالینی تصریح کرد: خانواده‌ها باید بدانند که کودکان بیش فعال بیشتر مواقع در حال حرکت، جنب و جوش هستند. اغلب می‌دوند، می‌پرند و فعالیت‌های پر خطر انجام می‌دهند، این نوع کودکان معمولا با دستهایشان بازی می‌کنند. کلاس را ترک کرده و زیاد صحبت می‌کنند. بی قرار هستند؛ خانواده‌ها می‌توانند با بررسی این موارد فورا علائم کودکان خود را متوجه شده و کنترل کنند.