صرفا ۵۰ درصد اقتصاد دست رئیس‌جمهور است
سوال از رئیس‌جمهور و برکناری دو وزیر از کابینه دولت در حال حاضر به صلاح بود؟
سوال از رئیس جمهور یک اتفاق صفر و صدی نیست که بسیار مهم باشد. مجلس تاکنون هم از حق خود به خوبی استفاده نکرده و حتی در این رابطه دیر عمل کرده است. همچنین باید گفت استیضاح برخی از وزرا هم دیر انجام شده، چراکه این اتفاق می‌توانست زودتر پیش بیاید. افراد سیاسی که در اطراف مجلس و دولت مشارکت دارند متوجه این موضوع شده بودند که دو وزیر کار و اقتصاد از نمایندگان در روز استیضاح رأی نخواهند آورد و در نتیجه از کابینه خارج خواهند شد، اما آقای روحانی تغییر در وزرا را ایجاد نکرد و می‌توان بین آقای احمدی‌نژاد و آقای روحانی در قبول نکردن پیشنهادها برای تغییر شباهت دید. فرمولی در سیاست وجود دارد که اگر شما در زمان تغییر را نپذیرید آن تغییر برشما تحمیل خواهد شد و متاسفانه تغییرات به روحانی تحمیل می‌شود و در شأن دولت اسلامی نیست. بنابراین سوال از رئیس‌جمهور سوال بخشی از مردم از بخش دیگر از مردم است، چراکه مجلس و رئیس‌جمهور عصاره ملت هستند و روحانی از رأی 24 میلیون مردم رئیس‌جمهور شده است. بنابراین این کار صفروصدی نیست.
برخی می‌گویند سوال از رئیس‌جمهور در زمان حال برای منافع کشور مشکل ایجاد می‌کند.
در این زمینه دو دیدگاه وجود دارد؛ برخی معتقدند این اتفاق نباید رخ می‌داد و به مصلحت جامعه نیست و من با این نظر موافق نیستم، چراکه یکی از ابعاد شخصیتی روحانی امنیتی بودن ایشان است. آقای روحانی قبل از آنکه رئیس‌جمهور شود بیشتر عمر خود را در پست‌های امنیتی سپری کرده و این موضوع نشان از آن دارد که برخی موضوعات به آقای روحانی دیکته می‌شود و حتما خط قرمزهایی را رعایت کرده‌اند. از سوی دیگر کشورهایی از جمله افغانستان و عراق که از لحاظ سیاسی عقب‌تر از ایران قرار دارند ده‌ها شبکه خصوصی راه‌اندازی کرده‌اند در حالی که در ایران شبکه خصوصی وجود ندارد. روحانی در آخرین گفت‌وگویی که با مردم از طریق تلویزیون داشت اعلام کرد که صحبت‌هایی را با مردم باید در میان بگذارم که در تلویزیون نمی‌توانم بیان کنم و در مجلس مطرح خواهم کرد. با توجه به اینکه صحبت‌های روحانی به صورت مستقیم در مجلس برای مردم پخش خواهد شد، باید گفت که این یک وضعیت متناقض است، چرا که صحبت‌هایی را در تلویزیون نمی‌توان مطرح کرد، اما در رادیو پخش می‌شود و باید برای این موضوع راه حلی طراحی شود.
نظر شما درباره ارتباط نزدیک جامعه با دولت چیست؟
نقد من به وضع موجود جامعه آن است که ما از محورهایی که امام راحل فرمودند، یعنی محوریت مردم دور شده‌ایم. اگر امام راحل فرمودند که مجلس در راس امور قرار دارد به آن معنا نیست که مجلس قانونگذار است، چراکه مجلس عصاره ملت است و این موضوع طبیعی است، اما به آن معنا نیست که مجلس از همه بالاتر قرار گرفته است. نمایندگان مجلس و رئیس‌جمهور نمایندگان مردم هستند. بنابراین اگر قانونی وضع می‌شود برای همه از جمله رئیس‌جمهور و وزرا باید اجرا شود. ازاین‌رو تخطی از آن منجر به سوال و استیضاح خواهد شد. در رابطه با فرمایش امام راحل که«میزان رأی ملت است» باید بگویم که روحانی باید به عنوان رئیس‌جمهور سوالات و مطالبات نمایندگان مردم را پاسخ دهد. البته برخی از نمایندگان نباید فکر کنند که زمان گرفتن حال رئیس‌جمهور فرارسیده بلکه به آن معناست که از طریق مجلس مردم از حقایق باخبر و راه برون رفت از وضعیت کنونی را سوال از رئیس‌جمهور بدانند. هنگامی که ریگان رئیس‌جمهور آمریکا نامه‌ای به امام خمینی(ره) نوشت ایشان اعلام کردند که این نامه را برای پخش تحویل صداوسیما دهند، چراکه موضوع خصوصی و مخفی میان مردم و ما وجود ندارد، اما این مطلب به آن معنا نیست که امام اجازه پخش هر خبر سری را می‌دادند. در آن زمان حتما ایشان ملاحظه‌ای داشته تا این کار انجام شود، چراکه اگر این نامه توسط ایران پخش نمی‌شد، توسط آمریکا حتما پخش می‌شد. واقعیت آن است که امام راحل مردم را نامحرم نمی‌دانست و آقای روحانی باید سازوکارهایی را تعریف و با مستنداتی حقایق را بیان کنند تا مورد سوال قرار نگیرند.
مجلس چگونه از جلسه سوال از رئیس‌جمهور گذر می‌کند؟
قاعدتا بخش عمده‌ای از سوالات به مسائل ارز، اقتصاد، گرانی و کاهش ارزش پول ملی بازمی‌گردد و به هر حال مجلس حق سوال از رئیس‌جمهور را دارد، اما این موضوعات تمام ماجرا نیست و روحانی حق آن را دارد تا اعلام کند که بیش از 50 درصد اقتصاد در دستانش نیست و اگر نقدینگی بیش از 50 درصد وارد چرخه اقتصاد کشور شود، قاعدتا دولت نمی‌تواند آن را کنترل کند و این موضوع منجر به ناکارآمدی‌اش می‌شود، البته در یک نگاه منصفانه باید بگویم که دولت در بحث سیاست اقتصادی ناکارآمد است.
در بخشی از صحبت‌هایتان اعلام کردید که احمدی‌نژاد با روحانی شباهت دارند؛ کمی بیشتر توضیح می‌دهید؟
در زمان آقای احمدی‌نژاد پس از آنکه بحث عدم تثبیت ارز پیش آمد پنج جلسه با اقتصاددانان برگزار شده بود و طبق شنیده‌هایی که افراد آن جلسه اعلام کردند آقای احمدی‌نژاد پس از پنج جلسه قبول کردند که اقتصاد یک علم است. در حال حاضر آقای روحانی خودش تعیین‌کننده است و به واقع ماجرای سکه‌ها و 12 هزار میلیارد دلاری که دزدی شد کار بسیار غلطی بود که حتی افراد عادی هم متوجه اینگونه اشتباهات بودند. سیاست‌های کنونی متاسفانه سیاست‌های آقای روحانی است، نه اینکه مجلس قصدی برای برکناری کرباسیان داشته است. در واقع سیاست‌ها به کرباسیان انتقال یافته و از این نظر مسئولیت اصلی به عهده شخص آقای روحانی است. مجلس حق سوال از روحانی را دارد که چرا اجازه راه‌اندازی شعبات موسسات اقتصادی غیررسمی در کشور را دادید و در ادامه، آن موسسات پول مردم را جمع‌آوری و از چرخه اقتصادی کشور خارج کردند، بعد هم دولت دست در خزانه یا جیب مردم کرد و شاهد آن اتفاقات بودیم. این نکته مهمی است که دولت در این موضوعات مقصر بوده، اما بخشی از وضعیت موجود را می‌پذیریم که تمام نقدینگی در اختیار دولت نیست. به بیان دیگر همه گرانی موجود متوجه دولت نیست، اما همان‌قدری که دولت در این موضوع باید نقش داشته باشد، به درستی عمل نکرده است. نهایت اینکه مجلس آوردگاه چنین پرسش و پاسخ‌هایی خواهد بود. یکی دیگر از بحث‌های سوال از رئیس‌جمهور حول و حوش برجام است، چرا که آقای روحانی اطمینان دادند که هیچ تهدیدی برای برجام وجود ندارد، اما شاهد موضوع دیگری بودیم. همچنین طبق شنیده‌ها قرار است فیلمی از تناقضات صحبت‌های روحانی پخش شود و سپس شروع به پرسش از روحانی در مجلس می‌شود. در مجموع باید بگویم که سوال از رئیس‌جمهور در زمان مناسبی اتفاق نیفتاده، اما این اتفاق آبی بر آتش ناآگاهی مردم است؛ مردمی که سرمایه اصلی کشور بوده و باید در زمان درست توجیه شوند. این موضوع به دولت می‌آموزد که آورده‌هایی را نشان دهد تا بتواند با اتکا به آن آورده‌ها حقایق را بیان کند. تکرار می‌کنم که پاسخ مردم این نیست که خیلی اتو کشیده و تروتمیز و با لبخند به مردم بگویند هیچ اتفاقی نیفتاده و هیچ مشکلی وجود ندارد. خیر؛ باید به‌گونه‌ای صحبت کنند که مردم گاهی واقعیت‌های تلخ را هم بشنوند. گفتن اینکه ما در شرایط تحریم قرار داریم فایده‌ای ندارد، زیرا مردم همان‌گونه مصرف می‌کنند و همان‌گونه سفر می‌کنند و این وظیفه دولت است که مردم را با کار رسانه‌ای که انجام می‌دهد به سمتی ببرد که مردم کم‌کم خودشان را برای تحمل سختی‌ها آماده کنند.